Tomas Roggeman (Jong N-VA)

‘Politieke zelfbediening met studentenjobs: ook in uw gemeente?’

Tomas Roggeman (Jong N-VA) Voorzitter van Jong N-VA

‘Met het einde van de zomer lopen ook heel wat vakantiejobs op hun einde. Tienduizenden Vlaamse jongeren hebben er hun eerste kennismaking met de arbeidsmarkt opzitten’, schrijft Tomas Roggeman van Jong N-VA. ‘Het is een kennismaking die voor velen doordrongen is van discriminatie, door de overheid zelf.’

Vaste werknemers bij overheidsdiensten worden geselecteerd volgens strakke procedures en regels die beweren neutraal te zijn. Een objectieve selectie is het doel, en persoonlijke sympathieën mogen geen rol spelen. Niet zo voor de tienduizenden Vlaamse studenten die tijdens hun welverdiende zomervakantie een bijverdienste zoeken bij hun gemeente of bibliotheek. Voor hen geen objectieve criteria of neutrale procedures bij Selor. Voor hen geldt een veel belangrijkere maatstaf: het beroep van hun ouders.

‘Politieke zelfbediening met studentenjobs: ook in uw gemeente?’

In honderden gemeentediensten, overheidsbedrijven en parastatalen wordt toegang tot studentenjobs anno 2015 voorbehouden tot de naaste familieleden van de eigen directie of personeelsleden. Hoe heet je vader of moeder? Bij welke afdeling werkt die precies? Ken je hier misschien iemand anders? Die vaak gehoorde vragen beogen zelden een betrouwbare referentie: ze zijn meestal bedoeld om de eigen mensen te bedienen. Geen familieleden die hier werken? Spijtig!

Voorrang aan eigen kinderen

Dat dit gebeurt in een privébedrijf, tot daar aan toe: met je eigen geld neem je in dienst wie je wil. Je hoeft er niet eens een open vacature voor uit te schrijven, waardoor niemand zich benadeeld moet voelen. Maar voor een overheid die werkt met belastinggeld, die beweert neutraal te zijn en gelijke kansen te bieden aan al haar burgers, past het niet om jongeren te discrimineren op hun familiale achtergrond. Zeg nu zelf, waarom zou een OCMW haar jobstudenten moeten selecteren op hun DNA? Werken jongeren misschien minder goed als hun ouders toevallig werkloos zijn?

Deze vorm van vriendjespolitiek bestaat vaak officieel. Bij overheidsbedrijven als de NMBS en de MIVB worden de honderden studentenjobs formeel voorbehouden voor kinderen van personeel. In mijn eigen stad Dendermonde liep zelfbediening met vakantiejobs decennia geleden al uit op onderlinge ruzies binnen de dominante socialistische en christendemocratische partijen, omdat de ‘zoontjes van’ talrijker waren dan de te verdelen postjes. De loting die toen ongevoerd werd, bestaat nog altijd. Maar omdat zelfs bij deze loting voorrang gegeven wordt aan eigen kinderen, raak je er niet binnen zonder familie.

Individuele verantwoordelijkheid

Soms worden andere familiale criteria gehanteerd om jongeren ongelijk te behandelen. Mevrouw Dominique Leroy, ceo van overheidsbedrijf Proximus, gaat er prat op dat ze stages voorbehoudt aan kansarme Brusselse jongeren. Dat gaat ongetwijfeld uit van nobele bedoelingen. Maar positieve discriminatie voor de ene betekent altijd negatieve discriminatie voor iemand anders. Wie een jonge gast weert omdat zijn ouders wél werk hebben, maakt net dezelfde fout. Want ook dan sluit je jongeren uit op basis van een criterium dat buiten hun persoonlijke verantwoordelijkheid ligt.

‘Vriendjespolitiek vanuit overheidsdiensten is niet ok, zelfs al gaat het u0022maaru0022 om een vakantiejob.’

Vriendjespolitiek vanuit overheidsdiensten is niet ok, zelfs al gaat het “maar” om een vakantiejob. Voor velen is dit de eerste kennismaking met de arbeidsmarkt. Het is een kans om voor het eerst zélf verantwoordelijkheid te nemen voor de eigen positie en portemonnee. Welke boodschap willen we hen op dat moment meegeven? Dat de arbeidsmarkt één grote discriminatie is waar de staat actief aan meewerkt? Dat de positie van de ouders belangrijker is en eigen inspanningen er eigenlijk niet toe doen? Wie individuele verantwoordelijkheid belangrijk vindt voor onze Vlaamse gemeenschap, kan zich niet neerleggen bij deze voorkeursregimes.

De Collega’s

Toen onze minister-president Geert Bourgeois in 2006 nog Vlaams minister van Bestuurszaken was, schafte hij de voorrangsregels voor eigen kinderen af bij de Vlaamse overheidsdiensten. Het wordt tijd dat andere instanties dit voorbeeld volgen. Laat ons die neutrale overheid waar we zo graag over schrijven, ook in de praktijk brengen. De tijd van ‘De Collega’s’ ligt al lang achter ons en de voorkeursregimes uit de jaren stillekes horen thuis in de vuilbak. Stop met jongeren voor te trekken als ze de ‘verkeerde’ ouders hebben. Toon hen hoe belangrijk het is om zelf de handen uit de mouwen te steken, en geef hen daar ook de kans toe.

Dan krijgt onze jeugd tegen volgende zomer, 10 jaar na Bougeois’ voorbeeld, misschien wel een eerlijke kans op een vakantiejob.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content