‘Pleidooi voor gedeeld ouderschap in het bedrijfsleven’

In plaats van het vaak gehoorde pleidooi voor ‘de goede huisvader’, pleit Joeri Colson van de Vrijdaggroep voor een ‘gedeeld ouderschap’ in het bedrijfsleven.

Wekenlang zijn we al in de ban van verkiezingen, na de Nederlandse, Franse, zijn net de Vlaamse Rectorverkiezingen aan bod gekomen of in het geval van Gent nog bezig. Nadat er gediscussieerd werd over hoe een land te besturen, gaat het nu dus over het besturen van universiteiten of zoals sommige media het zeggen: “het leiden van een paar van de grootste bedrijven van het land”.

En dat gebeurt vandaag mijn inziens nog te vaak door een enkele persoon, dat besturen van bedrijven en instellingen. Daarom wil ik een lans breken voor dubbel leiderschap, waarbij de leiding genomen wordt door een man én een vrouw. Dat is alvast een lichtpuntje van de Gentse rectorverkiezingen : een duo van man en vrouw ambieert samen deze leidende functie.

Is dit nieuw? Neen, zo zag je bij sommige politieke partijen al duo’s optreden die dongen naar het hoogste ambt en grote bedrijven als Oracle en de RTL groep hebben er al 2. Het gebeurt volgens mij echter veel te weinig, vaak ook niet op geheel gelijke voet, en zeker niet door zowel een man als een vrouw, terwijl er een aantal onmiskenbare voordelen aan verbonden zijn.

De opsplitsing van de functie zorgt er ten eerste voor dat de vaak onmenselijke belasting van een leidinggevende verdeeld wordt over vier schouders wat mogelijks een goede bescherming kan zijn tegen dé ziekte van deze tijd: de burn-out.

Het kan er eveneens voor zorgen dat de kinderen en/of partner van de leidinggevende minder van hen vervreemd raken, dat ze eens een belangrijke netwerklunch kunnen overslaan en in de plaats hiervan kunnen sporten en dat dit dus de work-life balans ten goede komt.

Ook denk ik dat een van de grootste verspillingen van talent van de arbeidsmarkt hiermee kan bestreden worden: de onderbenutting van vrouwelijk talent. Door hen mee aan het roer te laten komen, creëer je rolmodellen en doorbreek je het glazen plafond.

In het verlengde hiervan lijkt me dit ook het beoordelingsvermogen van de big chief(s) voor het uitstippelen van een bedrijfsstrategie ten goede te komen. De mogelijkse overvloed aan testosteron kan getemperd worden door oestrogeen dat het gangbare risicovolle korte termijn gedrag wat afzwakt. Zo zal er hopelijk door deze duo’s minder onderhandeld worden om de bonussen van korte termijn doelstellingen te laten afhangen en/of zullen er meer sociale doelstellingen opgenomen worden.

Daarenboven geeft een recente wetenschappelijke paper aan dat twee leiders de innovatie van bedrijven mogelijks ten goede kan komen, aangezien het mogelijke rolconflicten en de bijhorende stress en spanning bij een enkele leidinggevende kan voorkomen.

Zullen er hierdoor geen slechte beslissingen meer worden genomen? Zal dit niet voor wat coördinatieproblemen zorgen? Zal dit de huidige loonkloof tussen man en vrouw of loonspanning tussen werknemer en CEO oplossen? Zal dit een té hiërarchische structuur uitschakelen? Uiteraard niet, maar het is alvast een stap in de goede richting.

In plaats van het in politieke kringen vaak gehoorde pleidooi voor de goede huisvader of bonus pater familias, pleit ik in dit stuk dus voor een gedeeld ouderschap in het bedrijfsleven: een ouderschap waar zowel een vader als een moeder zich over hun of een geadopteerd geesteskindje kunnen buigen.

Joeri Colson doceert een vak economie aan de Odisee hogeschool en is lid van de vrijdaggroep, beleidsplatform voor jongeren van diverse pluimage ondersteund door de Koning Boudewijnstichting www.vrijdaggroep.be @Friday_Group . Hij schrijft deze bijdrage in eigen naam.