De populatie aalscholvers in Vlaanderen groeit niet meer aan.
De populatie aalscholvers in Vlaanderen groeit niet meer aan. Dat blijkt uit tellingen van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO). Vermoedt wordt dat het voedselaanbod te klein is voor meer aalscholvers, staat te lezen op Natuurbericht.be. De aalscholver heeft voor- en tegenstanders: natuurbeschermers zijn tevreden dat de predator terug zijn plaats kreeg in het voedselweb, viskwekers en hengelaars zien de aalscholver vooral als een bedreiging voor visbestanden.
De vogelsoort heeft een bewogen geschiedenis achter de rug. “In de 19e en de eerste helft van de twintigste eeuw fluctueerde het aantal broedparen sterk, vooral door menselijk toedoen”, aldus Koen Devos van het INBO.
Vervolging en slechte waterkwaliteit, met weinig vis, lagen aan de oorzaak. De laatste Vlaamse aalscholver broedde in 1965, een kentering kwam er eind jaren tachtig. Sinds het eerste broedgeval in 1993 groeide de broedpopulatie tot ruim 1.200 broedvogels in 2008, maar in 2011 en 2012 werden in Vlaanderen respectievelijk 1.113 en 1.177 bezette nesten geteld. “Hiermee lijkt de soort over haar hoogtepunt heen en stagneert de populatie zich op het niveau van 2010”, aldus Devos.
Voedselaanbod bepalend voor populatieniveau
Om de oorzaken van de trends beter te begrijpen, worden sinds 2011 in zes Vlaamse kolonies gegevens verzameld over het broedsucces. Per nest waren in 2012 dertien procent minder jongen dan 2011. Het maximale populatieniveau wordt in Vlaanderen vermoedelijk vooral bepaald door het beschikbare voedselaanbod, zoals ook in tal van Nederlandse gebieden werd vastgesteld.
“Als het voedselaanbod te gering wordt voor de toenemende aantallen, dan volgt vaak een afname van het broedsucces. Het geringer aantal grootgebrachte jongen leidt uiteindelijk tot een afname van de populatie, tot op een niveau waarbij er een evenwicht ontstaat tussen voedselaanbod en het aantal aalscholvers.” (Belga/INM)
