Sea Shepherd, piraten met een doel: ‘Als politie niet optreedt bij illegaliteit, doen wij het’

Sea Shepherd © Reuters
Annelies Van Erp
Annelies Van Erp Medewerker van ngo Memisa

Op 8 juni, Wereld Oceanen Dag, vraagt de VN aandacht voor de precaire toestand van onze zeeën. ‘Het blijft me verbazen, dat de politiek niet harder op tafel klopt wat betreft ecologie en dierenwelzijn’, zegt Anne Van Ingelgem directeur van Sea Shepherd België.

Wereldwijd worden zeeën leeggevist en oceanen bedreigd door de klimaatverandering. Toch bestaan er internationale verdragen en afspraken om dit tegen te gaan. “Maar verschillende landen lappen die regels aan hun laars, Sea Shepherd ziet het als zijn opdracht om dit te controleren en tegen te gaan”, verantwoordt de milieuorganisatie haar acties.

Sea Shepherd gebruikt soms controversiële methoden om dit te bereiken en de organisatie schrikt er niet voor terug om materiaal te beschadigen. Om de internationale campagnes te ondersteunen, bekendheid te vergaren in Europa en fondsen te werven werd begin 2011 een Belgische afdeling opgericht. “Sea Shepherd is een unieke organisatie”, vertelt Anne Van Ingelgem, directeur van de Belgische afdeling, aan Knack.be. “Sea Shepherd heeft slechts 25 betalende werknemers in dienst, voor de rest rekent de organisatie op vrijwilligers. Ongeveer 92 procent van de inkomsten wordt daadwerkelijk aan de campagne besteed, dat kunnen niet veel organisaties zeggen.”

Nooit bang

Een van die vrijwilligers is Stijn Bruers. Hij was de eerste Belg die meevoer met Sea Shepherd in Antarctica om te strijden tegen de illegale Japanse walvisjacht. “De ‘reis’ was enorm indrukwekkend”, vertelt hij aan Knack.be. Dobberen in een rubberbootje in the middle of nowhere, ik kan je verzekeren, dat is adembenemend”, klinkt het.

Sea Shepherd in actie
Sea Shepherd in actie © Reuters

De wereld kent Sea Shepherd vooral van de beelden van kleine rubberen bootjes die moeten opboksen tegen gigantische schepen. Dat de tochten van Sea Shepherd nooit zonder gevaar zijn, kon Bruers aan de levenden lijve ondervinden. “De aanvaringen met de Japanners waren op sommige momenten erg heftig. Het gevaar schuilt erin dat je nooit weet hoe ze zullen reageren.”

“Tijdens een van onze tochten in rubberen bootjes vielen enkele personen overboord in het ijskoude water. Een andere inzittende brak zijn heup.” Maar volgens Bruers vallen deze ongelukken nog mee. “Er is nog nooit iemand gestorven.”

Ook Belgisch directeur Van Ingelgem relativeert het risico. “Sea Shepherd veroorzaakt geen gevaar. We treden op daar waar wetten overschreden worden. En soms lokt dat agressie uit bij onze ’tegenstanders’.”

“Het beeld dat mensen van ons hebben, dat we vaak risico’s nemen, is volgens mij ingegeven door het feit dat wij inderdaad niet wijken. De aanhouder wint”, lacht Bruers.

Beelden van dode walvissen

“Maar Sea Shepherd voert geen actie om media-aandacht te krijgen”, zegt Bruers. “Vergelijk ons met de politie. Ook zij treden op tegen illegale stropers. Het grote verschil is dat wij geen vuurwapens gebruiken.”

Op de vraag of hij nooit bang was tijdens die maanden op zee, antwoordt Bruers volmondig nee. “En als ik toch even een moeilijk moment had, dacht ik aan het leed van de individuele walvissen. Als ik aan het beeld van dode walvissen dacht, wist ik meteen weer waarvoor ik het deed.”

Sea Sheperd voert geen actie om media-aandacht te krijgen. Vergelijk ons met politie, ook zij treden op tegen illegale stropers

Stijn Bruers, eerste Belg die meevoer met Sea Shepherd

Alles voor de wetenschap?

Japan verdedigt zich door te stellen dat de walvissenvangst nodig is voor wetenschappelijke doeleinden. “Onzin”, reageert Bruers. “Dat is slechts een drogreden. Japan publiceert zo goed als niets in wetenschappelijke tijdschriften over het onderwerp.”

Maar Sea Shepherd doet meer dan de illegale walvisjacht in Japan trachten te verstoren. Zo werd de eerste Belgische campagne een maand geleden afgetrapt. Samen met Natuurpunt, Sea First België en BlueShark eist de organisatie een onmiddellijk verbod op het gebruik van warrelnetten door recreatieve vissers op Belgische stranden.

“Vorig jaar spoelde een record aantal bruinvissen aan op de Belgische stranden. Veel van die dieren raakten letterlijk verstikt in warelnetten. Hoewel Europa België al verschillende malen op de vingers heeft getikt, gebeurt er niets. Minister Schauvlieghe vertikt het om de netten te verbieden”, stelt Van Ingelgem verontwaardigd.

“Het blijft me verbazen, dat de politiek niet harder op tafel klopt. Neem nu Japan: de commerciële walvisvangst werd al in 1986 bij wet verboden, toch gebeurt het nog steeds en waarom? Omdat ecologie en dierenwelzijn niet altijd belangrijk zijn voor beleidsmakers, de economische belangen primeren.”

Naar aanleiding van Wereld Oceanen Dag op 8 juni lijst activist Stijn Bruers de belangrijkste dreigingen op:

– Door het gebruik van kunstmest komt er een grote hoeveelheid stikstof in de zee terecht, hierdoor dalen de chemische zuren en ontstaan er dode zones. (gebieden waar alle zeedieren sterven door verstikking)

– Tegelijkertijd treedt er meer verzuring op door de opwarming van de aarde. Het zuurstofpeil daalt, maar de chemische verzuring in de oceanen neemt toe. Dit komt vooral door grote uitstoot CO2 die opgenomen wordt door de oceanen.

– De opwarming van de aarde werkt een daling van de hoeveelheid plankton sterk in de hand.

-Vervuiling door plastic.

Overbevissing: Biologen hebben met een computermodel achterhaald dat als er niets verandert, de zeeën tegen 2048 ‘leeg’ zullen zijn door overbevissing.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content