De populatie graslandvlinders is sinds 1990 met bijna de helft afgenomen.
De populatie graslandvlinders is sinds 1990 met bijna de helft afgenomen. Dat blijkt uit een 22 jaar durende studie in 19 Europese landen, waaronder België. Intensieve landbouw en het verlaten van graslanden in Oost- en Zuid-Europa liggen aan de oorzaak.
De achteruitgang betekent ook dat het niet goed gaat met andere insecten, twee derde van alle levende wezens op aarde, én met de biodiversiteit en het ecosysteem in Europa.
“De dramatische daling van graslandvlinders moet een alarmbel laten rinkelen, ” waarschuwt de Belgische professor Hans Bruyninckx, directeur van het Europees Milieuagentschap (EEA). “De Europese graslanden krimpen en als we er niet in slagen om die habitats te behouden, kunnen we veel graslandvlinders definitief verliezen.” Het EEA roept op om stil te staan bij het belang van vlinders, en andere insecten, voor de bestuiving van planten, essentieel dus voor een natuurlijk ecosysteem en de landbouw.
De afgelopen 22 jaar werden zeventien verschillende soorten, zeven algemene en tien zeldzame, in negentien Europese landen bestudeerd. Ook in België liepen vrijwilligers, onder coördinatie van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek, vaste routes af. Uit de resultaten blijkt dat op Europese schaal acht soorten achteruitgingen, twee stabiel bleven en slechts één soort erop vooruit ging, voor zes soorten was de trend onduidelijk.
Klaverblauwtje
Van de Europese soorten die in ons land voorkomen, gaat het hooibeestje achteruit, net als de argusvlinder. “Die laatste soort was tot in de jaren negentig zeer algemeen, maar komt nu enkel in de West-Vlaamse polders, het Antwerpse havengebied en ZO-Limburg voor”, verduidelijkt Dirk Maes (INBO). Het oranjetipje blijft stabiel, net als het bruin dikkopje en het dwergblauwtje, die enkel in kalkgraslanden in ZO-Limburg voorkomen. Het klaverblauwtje gaat vooruit, mogelijk een gevolg van de klimaatopwarming. (Belga/INM)
