Haaien verliezen hun reukzin door de verzuring van de oceanen. Problematisch, want de dieren hangen vooral af van die reukzin om voedsel te vinden.
Als de oceanen blijven verzuren, een gevolg van de CO2-uitstoot, raakt de reukzin van de haai helemaal in de war.
Biologen van het Georgia Institute of Technology in het Amerikaanse Atlanta deden een test met doornhaaien. Ze lieten die zwemmen in water met het CO2-gehalte dat voorspeld wordt voor 2100. De haaien bleken de weg naar hun voedsel kwijt te raken. In het water was de geur van inktvis gepompt, voedsel waar doornhaaien dol op zijn. De dieren negeerden de geur compleet. Doornhaaien in niet verzuurd water zwommen er wel naartoe.
De verzuring verstoort dus de reukzin, het instrument waar ze het meest van afhangen, zeggen de biologen. Ze vrezen dat de haaien, die al duizenden jaren in de oceanen leven, zich niet snel genoeg zullen kunnen aanpassen.
Kwart van de uitstoot opgevangen door oceanen
De oceanen verzuren snel door de opname van CO2 uit de atmosfeer. Die CO2-concentratie groeit sneller dan ooit tevoren, bleek onlangs uit een nieuw rapport van de Verenigde Naties.
Ongeveer een kwart van de uitstoot van CO2 wordt opgevangen door de oceanen. De gevolgen zijn desastreus. De verzuring van het water is groter dan in de afgelopen 300 miljoen jaar, stelt het rapport.
Ook bij andere zeedieren zijn al nadelige gevolgen van verzuring vastgesteld. Zo blijkt dat verzuring ook de schelpen van zeeslakken aantast. Zonder de schelp zijn de diertjes veel kwetsbaarder. (IPS)
