Elke Roelant

Dagboek uit Antarctica: ‘Opwinding over eerste ijsbergen’

Elke Roelant Deelneemster aan de International Antarctic Expedition

Het is erg onwerkelijk dat zo meteen land in zicht komt en dat we dat mysterieuze, ongekende continent Antarctica zullen bereiken…

Southern Ocean – Onze doortocht door de Drake en over de Antarctische wateren verloopt voorspoedig. Gisterenavond werd de zee onrustiger, maar we hebben echt een mooie passage gehad. Dat straks aan de horizon de eerste ijsbergen zullen opduiken, schept zeker opwinding. We varen met een gemiddelde snelheid van 14 knopen. Buiten op het dek is het 5 graden. Vannacht heeft er zich wat ijs gevormd, maar het is een heerlijke, frisse, zonnige ochtend.

Net zoveel bossen als in de middeleeuwen

Op de vraag of we klimaatverandering – theoretisch gezien – kunnen keren, en of we de temperatuur ook kunnen laten zakken, is het antwoord dat zoiets wellicht duizenden jaren zou duren. Om de CO2 die nu in de atmosfeer zit opgeslagen te zuiveren, zouden we net zoveel bossen moeten aanleggen als er waren in de middeleeuwen. Dat is niet haalbaar, en zelfs dan zou het dus millennia duren vooralleer de atmosfeer weer de samenstelling heeft van voor 1950. Zoals eerder beschreven: het CO2 probleem is een opslagprobleem en gaat niet over uitstoot hier en nu. Het gaat over alle CO2 die tot heden in de atmosfeer is verzameld, cumulatief.

De voetafdruk van deze expeditie is per deelnemer 10 ton – gelijk aan de voetafdruk die 10 families in India maken als ze een jaar lang hun leven leiden. De dwingende vraag die dat in ieder geval oproept is: wat ga ik doen om dat goed te maken?

Gewoon eerlijk vertellen

Aan boord van dit schip bevinden zich ook een aantal leerkrachten, drie van hen zelfs mét leerling. In 2041, het jaar waarin het Madrid protocol weer ter discussie wordt gesteld, zullen zij aan het roer staan. Een 14-jarige uit Nederland reist mee met haar docente. Of eigenlijk andersom: de docente reist mee met haar. Tot voor kort was Manon helemaal niet zo bezig met het milieu, maar toen ze het verhaal van Robert Swan hoorde, raakte ze geïnspireerd. Ze vraagt zich af hoe ze anderen bewuster kan maken van wat er met onze planeet aan de hand is. Ze heeft al ontdekt dat wanneer ze gewoon eerlijk vertelt wat haar raakt, dat anderen ook aan het denken zet.

We varen verder richting Antarctica. De temperatuur daalt, maar we hebben een prachtige, zonnige dag. Het is erg onwerkelijk dat zo meteen land in zicht komt en dat we dat mysterieuze, ongekende continent Antarctica zullen bereiken…

Partner Content