Minstens 8.600 meisjes in België lopen het risico om besneden te worden. Vrouwelijke genitale verminkings in nochtans al ruim zeventien jaar strafbaar, maar die wet heeft nog tot geen enkele veroordeling geleid. N-VA-politica Assita Kanko pleit ervoor om de wet te herzien, zodat die beter kan worden toegepast.
Bij vrouwelijke genitale verminking wordt bij een meisje of vrouw een deel van de uitwendige geslachtsdelen weggesneden. De praktijk komt vooral in Afrika voor en kadert in een culturele traditie. In ons land en in de meeste westerse landen is de praktijk strafbaar. De Belgische wet is ook van toepassing als de besnijdenis werd uitgevoerd in het buitenland, bijvoorbeeld tijdens een vakantie in het moederland.
Kanko werd zelf besneden toen ze als vijfjarig meisje op het platteland in Burkina Faso woonde. Ze heeft haar getuigenis nu neergeschreven in het boek ‘Omdat je een meisje bent’. Met het boek wil Kanko de stilte rond het thema doorbreken, als eerste stap naar het uitbannen van deze praktijk. ‘Als er elke minuut, ergens op de wereld, minstens vijf meisjes worden verminkt, dan is het onze plicht om dat ter sprake te brengen en te handelen’, schrijft Kanko.
Ze is ook niet te spreken over het cultuurrelativisme dat er rond het thema leeft. ‘Als cultuurrelativisten zeggen ‘laat hen maar doen, dat is hun cultuur,’ dan is dat discriminatie en daar walg ik van. Dat is een persoon in gevaar en aan zijn lot overlaten. Als we onze ogen sluiten voor deze pijn, deze onrechtvaardigheden, dan zijn we medeplichtig en onze oorverdovende stilte besnijdt levens’.
Kanko pleit in haar boek voor een herziening van de huidige wet. ‘Waarom blijft deze wet zonder gevolgen? Werkt die niet afschrikkend genoeg voor mensen die hun kinderen willen verminken? Is het een kwestie van voorlichting?’, vraagt de N-VA-politica zich af. ‘In Duitsland kunnen de straffen oplopen tot vijftien jaar gevangenis. In België is dat maar drie tot zeven jaar’.
Volgens een rapport van Unicef blijkt dat een meisje significant meer risico loopt om besneden te worden als haar moeder ook werd besneden. Kanko pleit er daarom voor om onmiddellijk na de bevalling ‘systematisch te verzekeren dat de jonge besneden moeders en hun familieleden effectief een hedendaags standpunt innemen ten opzichte van de praktijk van vrouwelijke genitale verminking en volledig gekant zijn tegen deze praktijk. Bij de minste twijfel moeten we voorzichtig zijn en het kind opvolgen’.
