An Moerenhout (Groen)

‘N-VA en integratie: de hypocrisie van de pot en de ketel’

An Moerenhout (Groen) Vlaams Parlementslid voor Groen

Al negen jaar lang levert de N-VA de minister voor Inburgering en Integratie. De toestand is ‘dramatisch’, en dus klaagt de partij die de minister levert over het falende integratiebeleid, schrijft Vlaams parlementslid An Moerenhout (Groen). Ze maakt ‘een reconstructie van negen jaar hypocrisie’.

Wat is de huidige stand van zaken? Het Agentschap Inburgering en Integratie zit in het slop. 170 banen staan op de tocht. Het vertrouwen tussen werknemers en directie is zoek. Verwijten over jarenlang mismanagement, besparingen en ontslagen vliegen heen en weer. De malaise bereikte de voorbije weken haar dieptepunt en mondde uit in verschillende stakingen. De gevolgen van deze wantoestanden laten zich nu al merken. Er wordt bericht over duizenden wachtenden en contactpunten die de deuren moeten sluiten. Inburgeraars dreigen in de kou te blijven staan. Hoe is het zo ver gekomen? luidt de terechte vraag. Hoe heeft een partij die de mond vol heeft van het belang van integratie dit kunnen klaarspelen?

‘N-VA en integratie: de hypocrisie van de pot en de ketel’

De eerste dramatische beslissing was de keuze van minister Geert Bourgeois – hij was tijdens de voorgaande legislatuur bevoegd voor Inburgering en Integratie – om de Integratiesector te fuseren, tegen de wil van de sector zelf. Bourgeois was ervan overtuigd dat een fusie voor efficientiewinsten zou zorgen. Maar al snel bleek dat dit niet het geval was. De begroting van het Agentschap – dat het resultaat was van de fusie van een 20-tal verenigingen – stond sinds haar oprichting in het rood.

Geldinjecties zonder voorwaarden

Een tweede dramatisch element was hoe minister Liesbeth Homans is omgegaan met dat begrotingstekort. De minister bedekte de almaar oplopende tekorten met een almaar hogere injectie aan middelen vanuit de Vlaamse regering. Maar de minister stelde in ruil geen voorwaarden. Integendeel, ze bleef – tegen alle alarmerende berichten in – het volle vertrouwen behouden in de directie en de Raad van Bestuur. Dat is opmerkelijk, vooral wanneer we merken dat de Raad van Bestuur een sterke politieke samenstelling kent, dat N-VA-staatssecretaris Zuhal Demir jarenlang de voorzitter is geweest van de Raad van Bestuur, en dat de directeur van het Agentschap de ex-kabinetschef van minister Bourgeois is.

Een derde dramatische wending speelde zich de voorbije weken af. Door de oplopende tekorten zag de minister zich genoodzaakt om in te stemmen met het afdanken van een vierde van het personeel van het Agentschap. Een kwart van het personeel is veel meer personeel dan dat er werd aangeworven in het kader van de vrijgemaakte middelen ten tijde van de asielcrisis. Dat daarmee het wantrouwen tussen personeel en top een hoogtepunt bereikte, en dat de dienstverlening van het Agentschap wordt afgebouwd, zijn schijnbaar verwaarloosbare gevolgen voor N-VA.

Dat zowel de bevoegde minister als de voorzitter van de Raad van Bestuur jarenlang van dezelfde partij zijn geweest, is hemeltergend

Ziehier, hoe serieus de grootste partij van Vlaanderen omgaat met een van de grootste uitdagingen in onze multiculturele samenleving: niet. De N-VA is een meester in het klagen in de media dat het integratiebeleid mislukt is, en tegelijk in het ontlopen van verantwoordelijkheid.

Transparantie

De struisvogelmentaliteit van N-VA heeft voor een nooit geziene malaise gezorgd binnen de Integratiesector. De vraag is nu wat we kunnen doen.

Als men het tij wil keren, dan is het hoog tijd om een aantal moedige beslissingen te nemen.

Ten eerste: de organisatie van een externe doorlichting van het Agentschap. Dat is de enige manier waarop we een helder en onderbouwd antwoord kunnen krijgen op de heersende vragen over mogelijk mismanagement, over de oorzaken van de ontslagen en over de redenen achter de almaar oplopende tekorten in de begroting.

Ten tweede: een hervorming van de Raad van Bestuur. Dat zowel de bevoegde minister als de voorzitter van de Raad van Bestuur jarenlang van dezelfde partij zijn geweest, is hemeltergend. Dat het grootste deel van de Raad van Bestuur politiek benoemde leden zijn, is niet aanvaardbaar. Het zorgt voor een gebrek aan transparantie en voor een gebrek aan interne controle. Het zou heel wat transparanter zijn, wanneer het gros van de Raad van Bestuur uit experten zou bestaan in plaats van politici.

Als we inburgering en integratie serieus nemen, en als we het inburgeringsbeleid opnieuw op het goede spoor willen krijgen, dan moeten we ervoor zorgen dat deze beslissingen genomen worden. Daartoe moeten N-VA en de andere meerderheidspartijen niet alleen in de media de mond vol hebben van het belang ervan, maar ook in het beleid hun verantwoordelijkheid opnemen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content