Koen Meulenaere

Mijn restaurant

Koen Meulenaere Van 1991 tot 2012 de satiricus van Knack

Men mag in dit land veel zeggen, alles eigenlijk, maar niet dat een kookprogramma op televisie niet marcheert.

Een sterk geval van ‘post hoc, ergo propter hoc’ wordt ons heden onder de neus geschoven. Het betreft Mijn restaurant, het gewezen paradepaardje van VTM. Dat paardje is getroffen door koliek. In de Gaverbeek gevallen tijdens Waregem Koerse, en voor het oog van een verrukte tribune afgemaakt en opengesneden.

Iedereen kent Mijn restaurant, ook intellectuelen en Knack-lezers die niet eens onder dwang van elektrische bedrading of onderdompeling in een vat salpeterzuur openlijk zouden toegeven dat ze ooit naar de commerciële zender kijken. We overlopen de voorbije edities.

Jaargangen 2009 en 2010. In de jury zit de laatste overlevende van een lange generatie tirannen en despoten: Peter Goossens. Hij krijgt de overbodige assistentie van een schetterende misthoorn in de overgang, en van een overjaarse hippie met een weinig appetijtelijke paardenstaart en een nog minder appetijtelijke snor. Kijkcijferkanon! Elke uitzending anderhalf miljoen fans. Voor de ontknoping stromen, op een weekdag om halfelf ’s avonds bij min tien graden, twintigduizend mensen samen op een plein in de provincie waar de winnaar wordt bekendgemaakt. En nog eens twintigduizend op een ander plein in een andere provincie waar de winnaar niet wordt bekendgemaakt. Onvoorstelbaar succes, kranten en weekbladen staan er vol van, uit de hele wereld hebben televisiestations hun beste programmeurs en ideeëndieven uitgestuurd.

Jaargang 2011. Alle elementen, ingrediënten in dit geval, zijn dezelfde gebleven. Op één na: in de jury zit nu de commanditaire loftsocialist van De Morgen. Het gevolg is verbluffend: kijkcijfers donderen naar beneden gelijk het water van de Horseshoe Falls in de Niagara. PROGRAMMA WORDT AFGEVOERD! Stel u dat voor.

Nu mag men in dit land veel zeggen, alles eigenlijk, wat iedere week zo weergaloos wordt geïllustreerd in deze rubriek, maar niet dat een kookprogramma op televisie niet marcheert. Van ’s morgens tot ’s avonds en de godganse nacht zijn er kookprogramma’s op televisie. Binnenlandse en buitenlandse. In driekwart ervan zit Peter Goossens. Heeft een eigen kookkanaal, met nog een paar andere restaurantuitbaters die in hun zaak het water tot aan de wenkbrauwen hebben staan. Laatst zagen wij een kookprogramma op Kanaal Z! Mijnheer Rik achter het fornuis. Met een heel aparte bereiding, hadden wij de indruk. Benieuwd wie die heeft moeten proeven.

Voor de volgende jaargang van De beste hobbykok van Vlaanderen hebben zich vierhonderdduizend kandidaten ingeschreven. Honderden sponsors bieden tegen elkaar op voor product placement. Wacht, men brengt ons op de valreep de verkoopcijfers van de afgelopen Boekenbeurs in Antwerpen. Dagelijkse kost 2, Meus Jeroen, twaalf miljoen exemplaren. SOS Piet 7, Huysentruyt Piet, acht en een half miljoen. Even onderaan gaan kijken: Overhoop, Tieleman Dirk, één exemplaar. Echt waar: één exemplaar. Gekocht door een rijzige oude man, met een stramme rug van het ijsschaatsen, die een zwarte pruik scheen te dragen en een zonnebril had opgezet. Bladspiegel-quiz: welk van de drie genoemde titels handelt niet over de keuken?

Er is niet een van al die kookprogramma’s dat géén succes kent. Maar dat met de commanditaire loftsocialist, vóór zijn komst de grote magneet en melkkoe van VTM, wordt geschrapt. En dan zijn er nog mensen die geloven dat dat aan iets anders ligt. Enfin, om precies te zijn: één mens.

Koen Meulenaere

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content