‘Niemand kende zo goed als hij de waarde van de eenvoudige, menselijke omgang met mensen’, sprak Steven Vanackere tijdens de begrafenisplechtigheid van Jos Chabert.
In de Brusselse kathedraal van Sint-Michiel en Sint-Goedele is minister van Staat Jos Chabert (CD&V) begraven. De plechtigheid werd bijgewoond door onder meer partijgenoten Herman Van Rompuy, Wouter Beke, Pieter De Crem en Kris Peeters, maar ook door Didier Reynders, Joëlle Milquet, Jan Peumans en André Flahaut. Onder andere Steven Vanackere sprak de rouwenden toe.
“Chabert was de grote verzoener, die de Vlaamse kant van de Brusselse instellingen een warm hart toedroeg en heeft doen werken”, zei minister van Financiën Koen Geens voor aanvang van de plechtigheid. “Een hele lieve man, en een fantastisch redenaar”, vulde Herman De Croo aan, die zijn politieke loopbaan in hetzelfde jaar als Chabert begon. Mark Eyskens noemde zijn overleden vriend een “extremist van de verdraagzaamheid”, “wat niet verhinderde dat hij principes had”.
Steven Vanackere, die op het kabinet van Chabert werkte, bracht tijdens de dienst hulde aan de minister van Staat. “Ik leerde veel van verscheidene politici, maar niemand kende zo goed als hij de waarde van de eenvoudige, menselijke omgang met mensen”, sprak Vanackere. “‘Alleen bomen komen elkaar niet meer tegen’, zei hij me soms. Zijn uniek charisma deed in een zaal alle hoofden gelijktijdig omdraaien, of dat nu was met een kwinkslag, een begeesterende toespraak of de honderdste keer dat hij opstond om een raam te openen. Toen ik hem eens zijn geheim vroeg om zo goed op te schieten met mensen van zo’n divers pluimage, antwoordde hij me: ‘Je moet die mensen écht graag zien, anders gaat het niet.'”
Grote verzoener
Jos Chabert overleed woensdag 9 april op 81-jarige leeftijd. Hij was een van de langstzittende ministers uit de naoorlogse geschiedenis, met een ministeriële carrière van zowat een kwarteeuw. Chabert werd een eerste keer minister in 1973, bevoegd voor Nederlandse Cultuur en Vlaamse Aangelegenheden in de regering-Leburton. Een jaar later schopte hij het tot minister van Verkeerswezen en Communicatie. Toen in 1989 het Brussels Hoofdstedelijk Gewest boven de doopvont werd gehouden, vervulde Chabert de rol van minister van Begroting, Economie, Financiën, Energie en Externe Betrekkingen, een portefeuille die hij tien jaar zou behouden, waarna hij naar Openbare Werken en Vervoer verhuisde.
De meeste aanwezigen op de begrafenis waren het er over eens dat zijn grootste verdienste in het Brussels gewest lag. “Hij heeft er de Nederlandstalige belangen altijd verdedigd, maar steeds in dialoog”, zei Koen Geens. In 2009 raakte
Chabert niet meer herverkozen, wat een einde maakte aan een parlementaire carrière van veertig jaar. Later dat jaar benoemde koning Albert II hem tot Minister van Staat. (Belga/TE)
