Michèle Martin, de vrouw die Julie en Melissa liet verhongeren

Michèle Martin © Image Globe

Volgens haar advocaten leed Michèle Martin onder de tirannie van haar man, Marc Dutroux, en had ze geen andere keuze dan mee te werken.

Michelle Martin was volgens de speurder die in 2004 haar moraliteitsverslag maakte, een leergierig, sociaal, verstandig en open kind. Een verlegen, ijverig, beleefd jong meisje dat zich vaak slecht in haar vel voelde, maar een gehard karakter had. Een vrouw die onderdanig was aan haar man en slachtoffer was van diens geweld.

Getekend door overlijden vader

Michelle Martins leven was erg getekend door het overlijden van haar vader, die om het leven kwam bij een verkeersongeval. Ze was toen zes jaar oud en zat bij hem in de wagen. De moeder van Martin kon het verlies niet aan en belandde in een depressie. Tegenover haar dochter werd ze heel autoritair. Ze verstikte het meisje volledig.

De schooltijd van Michelle Martin verliep zonder moeilijkheden. Ze was een vlijtige, leergierige en intelligente leerlinge, maar was duidelijk getekend door het feit dat ze geen vader meer had. Het basis- en secundair onderwijs bracht ze tot een goed einde. In het hoger onderwijs -Martin studeerde voor onderwijzeres- moest ze een jaar dubbelen. In 1981 -ze was toen 21 jaar- behaalde ze haar diploma.

Getrouwde Dutroux

Michèle Martin leerde in dat jaar de 26-jarige Marc Dutroux kennen. Dutroux leefde op dat moment gescheiden van zijn eerste vrouw met wie hij nog steeds getrouwd was.

Ze zagen elkaar voor het eerst op de schaatsbaan van Vorst. Michelle Martin was onder de indruk van Marc Dutroux. “Het was een jongen met wie je gemakkelijk in contact kwam”, zei ze over hem. Martin viel voor de charmes van Dutroux en algauw ontdekte ze het echte leven. Zelf noemde ze de ontmoeting met Dutroux “een reddingsboei na het leven bij haar moeder”. Over Dutroux zei ze dat hij haar nieuwe God was geworden, net zoals haar vader vroeger.

Volgens kennissen week Michelle Martin algauw niet meer van Dutroux’ zijde, terwijl ze wist dat hij al getrouwd was. In 1983 gaat ze met hem samenwonen. Het jaar daarop wordt hun eerste kind geboren. Martin en Dutroux zullen er nog twee krijgen, in 1993 en 1995.

Dutroux verkrachtte in 1985 enkele tienermeisjes. Martin was daarvan op de hoogte. Het koppel trad niettemin in 1988 in het huwelijk. Een jaar later kreeg Martin voor de feiten uit 1985 een gevangenisstraf van 5 jaar. Dutroux kreeg 13,5 jaar.

Gestorven van de honger
In 1992 werden ze door de toenmalige Minister van Justitie Melchior Wathelet in toepassing van de Wet Lejeune vervroegd vrijgelaten.

Maar dan begonnen de ontvoeringen van zes jonge meisjes. Ook daarvan was Martin op de hoogte. Toen Dutroux van december 1995 tot maart 1996 even gevangen zat, zaten Julie en Melissa op datzelfde moment opgesloten in een kelder van een huis van Dutroux in Marcinelle. Martin deed niets en liet de meisjes sterven van de honger.

Martin werd samen met haar man in 1996 opgepakt na de ontvoering van Laetitia Delhez (14). Zij werd samen met Sabine Dardenne (12) levend teruggevonden in de kelder van Dutroux. In 1998 werden dan de lichamen van An Marchal (17), Eefje Lambrecks (19) en de 8-jarige Julie Lejeune en Melissa Russo opgegraven.

‘Tirannie’

Martin werd in 2004 door het hof van assisen van Aarlen tot dertig jaar cel veroordeeld wegens medeplichtigheid. Dutroux kreeg levenslang zonder kans op vervroegde vrijlating. Volgens haar advocaten leed Martin onder de tirannie van haar ex-man en had ze geen andere keuze dan mee te werken. “Ik heb niet de reflex gehad om de meisjes te redden”, gaf ze toe. “Ik was verplicht om mijn mond te houden. Er was altijd Dutroux, die duivel, met zijn doodsbedreigingen, zijn wreedheid en zijn wapen.”

In 2003 scheidde Martin van Dutroux en zou ze naar verluidt in de gevangenis een erg religieus leven zijn beginnen leiden.

De strafuitvoeringsrechtbank van Bergen beoordeelde in 2007 een eerste verzoek tot vrijlating van Martin. De voorlopige vrijlating werd haar toen geweigerd. Ook in 2008 en 2009 werd de aanvraag verworpen, maar in mei 2011 – nadat Martin de helft van haar straf had uitgezeten – werd de aanvraag tot voorlopige vrijlating aanvaard. Maar het Franse klooster dat aanvankelijk had toegezegd om aan Martin onderdak te verlenen, kwam hierop terug.

De strafuitvoeringsrechtbank heeft nu beslist dat Martin vervroegd mag vrijkomen onder voorwaarden. Een klooster van de Arme Klaren in Malonne bij Namen had laten weten Martin onderdak te willen geven als ze voorwaardelijk vrijkwam. (TE/EE)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content