Mimount Bousakla (ex-SP.A, ex-LDD) doet zoals ze haar hele leven heeft gedaan: koppig zet ze zich schrap.
Op haar 41e bruist Mimount Bousakla nog altijd van energie, net zoals toen ze senator was voor de SP.A. 2013 zou zelfs haar topjaar worden: ‘Eindelijk liep alles weer gesmeerd met mij, klopte alles weer, privé en professioneel.’ Tot ineens het verdict viel. Borstkanker, en erger: met uitzaaiingen. En Mimount Bousakla doet zoals ze haar hele leven heeft gedaan: koppig zet ze zich schrap.
“Ik wil mijn ziekte niet aanvaarden. Ik heb kanker, maar de kanker heeft mij niet.’ Al duurt die strijd lang, en is het soms verrekt lastig. ‘In het begin hield ik me heel sterk tegenover mijn vrienden, voor mijn familie vooral. En ’s nachts kreeg ik ineens vreselijke huilbuilen. Tot een vriendin mij zei: ‘Mimount, je gaat nu even stoppen met voortdurend de sterke madam uit te hangen.'”
Op zo’n momenten is het leven belangrijker dan de politiek.
(verontwaardigd) Helemaal niét! Als je met alle paperassen wordt geconfronteerd, wéét ik weer waarom ik nog altijd mijn verontwaardiging heb behouden. Ik krijg tien procent minder van mijn ziekte-uitkering, omdat ik mijn papieren te laat heb ingediend. Maar ik ben verdorie een alleenstaande vrouw! Ik heb twee weken in de kliniek doorgebracht, de langste periode van mijn leven, en pas daarna had ik tijd voor dat papierwerk. Het is toch schandalig dat die gegevens voor de administratie niet automatisch doorgestuurd worden vanuit het ziekenhuis, zonder de patiënt zelf daarmee te belasten.
Met Nieuwjaar zei ik tegen mijn vrienden: 2013 kan nu al niet meer stuk voor mij. Eindelijk klopte weer alles. En dan overkomt je deze ziekte. Maar ik beschouw het als een sabbatjaar: een gelegenheid om één en ander op orde te zetten. In de eerste plaats het groot onderhoud van mijn lichaam, natuurlijk, maar ook om de rest op punt te stellen. Ik heb altijd hard gewerkt, maar nu durf ik zeggen: ‘Pluk de dag’. Ik leef minder hectisch dan vroeger, maar meer intens. En de herstelperiode geeft me zelfs extra kansen. Ik studeerde al bedrijfsmanagement in de avondschool, door de kanker heb ik nu tijd voor een opleiding tot beëdigd gerechtstolk.
Door de kanker?
Bousakla (beslist) Natuurlijk! Ik wil dit jaar niet verspillen. Ik doe mijn werk verschrikkelijk graag bij de bank, ik wil die draad terug opnemen als ik genezen ben. En intussen blijft politiek mijn passie. Vrienden zeggen me nog altijd als het weer gaat over het falend integratiebeleid: ‘Mimount, dat heb jij tien jaar geleden al aangekaart. Waarom hebben de socialisten dat toen niet gedaan? Tja, sommige partijen hebben blijkbaar decennia nodig om te begrijpen dat het anders moet. Hoe lang hebben de socialisten erover gedaan voor ze één burgemeester van Marokkaanse of Turkse roots hebben aangesteld? Ze hebben er nog altijd geen in Vlaanderen. De N-VA bestaat amper tien jaar en heeft er al twee. Twee allochtone vrouwen bovendien. (WP)
Het volledige interview met Mimount Bousakla vindt u deze week in Knack.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier