“Aan het eind van de aspergetijd” door Het Gevolg.
Een titel verklapt soms al veel en “Aan het eind van de aspergetijd” is er zo een. Het ruikt naar huiselijke familierituelen en het gezapige leven op het platteland. En dat klopt nog ook. De dramatekst van de Nederlandse acteur-schrijver Frank Houtappels, bijna dertig, is een kleinburgerlijke tragikomedie over drie zussen. Maar was “Drie zusters” geen stuk van Tsjechov? Inderdaad, en het drama van Houtappels refereert wel vaker aan het toneelwerk van de Russische auteur. Zowel impliciet als expliciet. De sfeer is er soms helemaal naar – de landerige sleur, de tegenstrijdige gevoelens, het willen-maar-niet-kunnen. Maar als de schijnbaar vrijgevochten zus-actrice ook nog de jurk bovenhaalt waarin ze ooit Sonja uit “Oom Wanja” vertolkte, of even later zucht dat zij en haar zussen zo uit een stuk van Tsjechov weggelopen lijken, valt er niet meer naast te kijken.
Hoewel. De drie zussen die “Aan het eind van de aspergetijd” bevolken, zijn uit een ander sociaal hout gesneden dan de personages van Tsjechov. De nuffige kapster (Magda), het zelfgenoegzame doktersvrouwtje (Vera) en de actrice-op-retour (Francien) stammen uit een volks nest op het Limburgse platteland. Houtappels’ stuk begint bij de onverwachte verschijning van Francien bij de twee zussen (omwille van geldgebrek): een parade van de sociale schijn. Die uiterlijke pantsers van het drietal zullen pas gaan barsten tijdens een pijnlijk drinkgelag. Maar de openhartige confrontatie blijkt een maat voor niets. Parallel daarmee beleeft Magda’s dochter (Sofie) haar einde van de aspergetijd: de pijnlijke ontnuchtering van haar eerste liefde die, buiten haar weten om, door haar moeder wordt gekelderd.
Regisseur Ignace Cornelissen kiest enkele details om dat vrouwelijke plattelands portret op een sobere manier uit te vergroten en aan te dikken. En die aanpak, geholpen door de meer dan behoorlijke vertolkingen, werkt. Het slappe, tegen het lichaam geklemde handje van Hilde Breda (Magda) of de wiebelende beentjes van Anja Van Riet als het kindvrouwtje Sofie, worden zo de drager van een zowel komische als tragische boodschap. Geklemd tussen de propere kleinburgerlijkheid van een gordijn kleurrijke vlieglinten die de achterwand van de bühne vormt en een rij al even kleurrijke bloempotjes aan de zijlijn.
Tournee tot 20/5. Inlichtingen, Het Gevolg, tel. 014/42.63.27.
Paul Verduyckt
