De jongeren bekeken het resultaat en beslisten om vrijdag massaal te betogen, ‘ook al is het kalf zo goed als verdronken’.
Bij Struik Foods in Schoten hebben de vakbondsmilitanten een geslaagde generale repetitie achter de rug. Na één dag staken kon de bedrijfsleider zijn plan om tien extra Polen aan te werven in de prullenmand gooien. Voor de Oost-Europeanen die er al waren, was de stakingsdag van hun Vlaamse collega’s meteen hun laatste werkdag. Actie geslaagd, punt uit? ‘Niet helemaal. Meneer Struik heeft jaren met onze voeten kunnen spelen. Veel van mijn collega’s willen de rollen eens omdraaien’, zegt ACV-afgevaardigde Nancy Belmans. De stakingsbereidheid is volgens haar nog groter geworden.
Belmans beseft dat het komen en gaan van de Polen weinig of niets te maken heeft met het Generatiepact, ‘maar tegelijkertijd is het ook verkeerd om dat pact voor te stellen als iets dat alleen de ouderen aanbelangt. Ik zie het niet zitten om veel langer dan mijn vijftigste te werken. De band blijft lopen, de werkdruk verhoogt.’ Op haar 37e mag Belmans zich dan wel ver van uitgeblust voelen, haar beroepscarrière duurt al twintig jaar. Voor de arbeiders zal het zaak zijn om onder de noemer ‘zware beroepen’ te vallen. De enige mogelijkheid om een uitzondering te worden op de algemene regel dat iedereen in de toekomst minstens tot zijn zestigste zal moeten werken.
Maar ook de bedienden geven vrijdag volop gevolg aan de stakingsoproep. ‘In Tongeren namen drie weken geleden vooral veel jongeren deel aan de algemene staking van het ABVV.’ Kristof Pirard van de socialistische bediendevakbond BBTK was er getuige van en neemt vrijdag ook deel aan de betoging in Brussel. ‘Maar eigenlijk is het kalf al verdronken.’ Pirard wijst ook de schuldigen aan: ‘Het ACV is tekortgeschoten door niet mee te staken tijdens de onderhandelingen. De vakbonden hebben door hun verdeeldheid in de kaart van de regering en de werkgevers gespeeld.’
Pirard is ervan overtuigd dat de betoging te laat komt. ‘De regering zal niet meer terugkomen op de regeling voor het brugpensioen. Dus willen we betere voorwaarden om langer te werken. De overheid moet beseffen dat er in ruil voor een langere loopbaan geld nodig zal zijn. Bijvoorbeeld voor een lagere werknemersbijdrage vanaf een bepaalde leeftijd.’
De betoging heeft in elke sector en zelfs in elk bedrijf niet alleen eigen argumenten, maar ook specifieke eisen gekregen. Van extra geld op hun zestigste liggen de jonge arbeiders in de ‘hardere’ sector niet meteen wakker. Die zien aan hun oudere collega’s vooral dat ze binnen dertig jaar doodmoe zullen zijn. ABVV-militant Frederic Barbier (29) is ploegarbeider bij Bekaert-Textiel in Waregem en vraagt zich af hoe jonge werknemers binnen een redelijke termijn nog naar een interessante job kunnen doorgroeien als de ouderen langer moeten werken. ‘Als die jongeren überhaupt nog een job vinden.’
‘Daarbovenop zal het verdwijnen van het brugpensioen ervoor zorgen dat de werkgevers de herstructureringen zoals we die bij Bekaert gewoon zijn compleet anders invullen. Tot nu toe konden ze hun oudere en dure werknemers vervroegd op rust stellen. Nu dat wegvalt en ze bij een ontslag verplicht zijn om geld en tijd te investeren in de moeilijke zoektocht naar nieuw werk, zal het goedkoper zijn om jongeren te ontslaan.’
Trouwens: ‘Heeft iemand al eens onderzocht welke verschuivingen dat in de sociale zekerheid zal veroorzaken?’, vragen de ACV-jongeren zich af. ‘De ouderen zullen niet meer met brugpensioen zijn, maar ze zullen vaker ten laste van de ziekteverzekering vallen, daar kun je gif op innemen.’
H.C.
