De activering van jongeren en oudere werknemers is de beste maatregel om onze welvaart in stand te houden. Michel Delbaere over crisismanagement en economische groei.
Getuigt het Vlaamse regeerakkoord van voldoende economische visie? (Hugo Veelhaver, Zoersel)
MICHEL DELBAERE: De regering heeft duidelijk gemaakt dat de overheid niet langer voor alles kan instaan: ze moet haar kerntaken herdefiniëren. Bovendien zal de nieuwe regering focussen op een budgettair evenwicht en heeft ze activeringsmaatregelen voorzien voor jongeren en 50-plussers. Dat zijn belangrijke hefbomen voor een doeltreffend economisch beleid voor de komende vijf jaar. Natuurlijk is er kritiek op enkele afzonderlijke maatregelen die sommige gezinnen wat meer geld kunnen kosten. Maar iedereen moet zijn steentje bijdragen. Enkel op die manier kan de overheid haar echte kerntaken, zoals onderwijs en armoedebestrijding, nog financieren.
De Vlaamse overheid is in feite een groot bedrijf. Zou het niet beter zijn als ze wordt geleid door een crisismanager uit het bedrijfsleven? (Toon Poppe, Kessel-Lo)
DELBAERE: Er zijn meer dan genoeg verstandige mensen in de politiek, op de kabinetten en bij de verschillende administraties. Ik zou dus niet weten waarom er een crisismanager uit het bedrijfsleven nodig is. Er is wel nood aan een grotere mobiliteit van werknemers tussen de bedrijfswereld en de overheid. Nu blijven dat twee aparte werelden met elk hun eigen spelregels. Dat is ook de reden waarom zo weinig ondernemers goed aarden in de politiek: ze botsen op een besluitvormingsproces dat veel langer duurt dan wat ze gewend zijn in een raad van bestuur. Nochtans zou het de bedrijven en de overheid veel dichter bij elkaar brengen als meer mensen tijdens hun carrière zowel voor ondernemingen als voor de overheid zouden werken.
Bestaat er een economisch model dat succesvol kan zijn zonder voortdurend economische groei na te streven en de leefbaarheid van de planeet onder druk te zetten? (Mooreen Demey, Ingelmunster)
DELBAERE: Dat zou enkel lukken als overal ter wereld dezelfde regels zouden gelden. Onze welvaart is gebaseerd op een model dat nog dateert uit de 20e eeuw, toen de productiviteit nergens anders hoger lag dan bij ons. China en Rusland speelden toen ook nog geen economische rol van betekenis. Nu ziet de wereld er helemaal anders uit. We hebben geen andere keuze dan onze productiviteit te laten mee-evolueren met die landen. Maar ondernemingen hebben wel de verantwoordelijkheid om economische groei te realiseren op een ecologisch en sociaal verantwoorde manier.
Bent u het eens met het voorstel van de rector van de Universiteit Antwerpen om ondernemers mee te laten opdraaien voor de besparingen in het hoger onderwijs? (Nathanëlla Monsaert, Gent)
DELBAERE: Het is niet aan de ondernemingen om de opleidingen van het hoger onderwijs te financieren. Als de overheid één kerntaak heeft, dan is het wel het verschaffen van onderwijs. Natuurlijk kunnen bedrijven nog een tandje bijsteken door beter met de onderwijssector samen te werken, bijvoorbeeld op het vlak van duaal leren of het voorzien van stages. Maar het is echt wel kort door de bocht om ondernemingen te verplichten het onderwijsbudget te spekken. Ik heb er geen enkel probleem mee dat het inschrijvingsgeld wordt opgetrokken. Het lijkt me toch normaal dat iemand die gemotiveerd is om te studeren, bereid is om te investeren in zijn eigen toekomst. Desnoods moeten studenten maar een vakantiejob doen om hun studies te betalen.
Vraag van de week
Werklozen en gepensioneerden worden heel vaak omschreven als mensen die veel geld kosten en niets opbrengen. Hoe kijkt u naar deze mensen? (Piet Heylen, Sint-Katelijne-Waver)
DELBAERE: We moeten zo veel mogelijk mensen aan het werk zetten als we onze welvaart willen behouden. De activering van jongeren en oudere werknemers is de belangrijkste maatregel waarmee we ons land weer financieel gezond en competitief kunnen maken. Jongeren tot 25 jaar moeten we veel sneller aan het werk krijgen. En bij de werknemers vanaf 52 jaar moeten we komaf maken met het oneigenlijke gebruik van brugpensioen en loopbaanonderbrekingen. Ik begrijp dat iemand tijdskrediet neemt om te zorgen voor een zwaar ziek familielid. Maar het is onaanvaardbaar dat iemand die perfect gezond is en er zelf voor kiest om nog slechts vier dagen in de week te werken, bijna evenveel blijft verdienen.
Volgende week: Vlaams minister van Cultuur en Media Sven Gatz. Mail uw vragen naar mijnvraag@knack.be. De vraag van de week wordt beloond met 2 filmtickets.
Sven Vonck
