Een stormloop voor ?The Rock?.
Het nouveau riche producentenduo Don Simpson-
Jerry Bruckheimer weet van wanten als het om beukende blockbusters gaat. Op hun palmares prijken gehaaide publiekslokkers als ?Flashdance?, ?Top Gun? en ?Crimson Tide?. ?The Rock? is hun finale triomf : de prent, die nu ook in ons land records breekt aan de kassa, is opgedragen aan Don Simpson die begin dit jaar aan een overdosis overleed.
?The Rock? biedt het machinaal, onpersoonlijk vertier waar het tweetal kennelijk een patent op had. De premisse is even vergezocht als lachwekkend : een afvallige marinegeneraal, Ed Harris, verovert met zijn elitecommando het vroegere gevangeniseiland Alcatraz, gijzelt de toeristen en dreigt San Francisco met gifgasraketten te bestoken. Zijn eis : dat de nabestaanden van de militairen die sneuvelden bij geheime operaties elk één miljoen dollar uitbetaald krijgen.
Ontsnappingsartiest Sean Connery en expert in chemische wapens Nicolas Cage zijn de leiders van het reddingsteam. Een leuke vondst in het scenario (waaraan een groot aantal schrijvers sleutelden) is dat het voor één keer niet gaat om boeven die willen ontsnappen uit de legendarische gevangenis, wel om een interventieteam dat via een onderaards labyrint naar binnen wil.
Een flegmatieke Connery en een hyperventilerende Cage acteren dat de vonken er af spatten en bestoken elkaar met droogkomische dialogen, maar hun karakters worden platgewalst door de agressief flitsende en totaal nietszeggende stijl. De regisseur van dit non-stop hersenloos vertier is Michael Bay (?Bad Boys?). Zijn manische regie en frenetieke MTV-montages maken van de actietaferelen incoherente stuiptrekkingen. Bay bezondigt zich aan een overdaad van close-ups, telelens-effecten en ultra korte shots. Met als gevolg dat we er het raden naar hebben wie zich waar bevindt en hoe al die stoutmoedige stunts nu precies in elkaar zitten.
Er is de verplichte car chase op de heuvels van San Francisco, er vallen doden bij bosjes, maar er wordt vooral van alles en nog wat in de lucht geblazen in dit staaltje van meedogenloos Hollywoodgeweld. De toon is reactionair en Bay weet niet wat hij wil : nu eens maakt hij de militaire rituelen belachelijk, dan weer luistert hij vol ontzag naar de stompzinnigste vaderlandslievende retoriek.
Hoe typerend ?The Rock? ook is voor de belabberde staat van de huidige actie-cinema, je beleeft er wel plezier aan. Weinig dingen zijn immers zo aangenaam in het leven als gewoon genieten van een domme Amerikaanse zomerfilm.
Patrick Duynslaegher
Connery en Cage in The Rock : stoutmoedige stunts.
