Het mariene milieu heeft koninklijke besluiten nodig. Maar wetten vangen blijkbaar protest.
Met de wet van 20 januari 1999 “ter bescherming van het Mariene Milieu in de zeegebieden onder de rechtsbevoegdheid van België” belooft ons land eindelijk een tiental internationale akkoorden, verdragen en richtlijnen na te komen die al eerder door andere Noordzeelanden werden geratificeerd. In haar “10-Puntenprogramma voor een geïntegreerd kustzonebeheer” noemt de vzw Natuurreservaten dit “een historische stap in de goede richting (…) Het wordt tijd dat de zee niet langer wordt beschouwd als een far west, waar alles mogelijk is.”
De wet van 20 januari 1999, op naam van staatssecretaris voor Leefmilieu Jan Peeters (SP), houdt inderdaad veel beloften in. Zij beperkt allerhande schadelijke activiteiten op zee en maakt een duurzaam (herstel-) beheer van de zeerijkdom mogelijk. Als tenminste de uitvoeringsbesluiten niet nog eens uitblijven. Peeters geeft alvast een voorzet. Zo worden al drie gebieden en zes scheepswrakken genoemd waar mogelijk mariene reservaten voor de Belgische kust kunnen worden afgebakend: met beperkingen dus voor de scheepvaart en de beroepsvisserij. Dat zorgde al voor misverstanden en soms kwaadwillig protest.
Die contestatie was er ook tijdens het debat van Natuurreservaten met lokale politici op 7 mei in Oostende. Zoals de SP-Federatie Oostende-Westhoek voordien al liet weten, vindt Kamerlid Johan Vande Lanotte (SP) de wet van zijn partijgenoot Peeters “niet goed en de wijze waarop hij het aanpakte politiek dom”. Zowel Vande Lanotte als senator Jan Loones (VU) uit Koksijde benadrukken, bijvoorbeeld, dat zeilen in mariene reservaten moet kunnen “omdat vogels geen schrik hebben van zeilboten”. Het Brugse Kamerlid Pierre Chevalier (VLD) probeert op zijn beurt de contestanten aan zijn kant te krijgen door eraan te herinnneren dat “de VLD zich onthield, omdat de wet de minister te veel volmachten geeft”. Chevalier vertelde er niet bij dat de VLD zich slechts in de Commissie voor Volksgezondheid en Leefmilieu onthield en dat hij op 10 december 1998, samen met 133 andere kamerleden, de wet-Peeters unaniem goedkeurde.
Om het protest te sussen, is aan provinciegouverneur Paul Breyne van West-Vlaanderen gevraagd om tegen 15 september te rapporteren over de standpunten van al wie met de Noordzee te maken heeft. Natuurreservaten hoopt dat “de druk van een aantal sectoren en kustgemeenten niet leidt tot een uitholling van de wet”.
Frank De Moor
