West-Vlaanderen: scores federaal en Vlaams

De laatste comeback van Dedecker

In West-Vlaanderen is er één zekerheid: als Jean-Marie Dedecker meedoet, scoort hij ook. Of dat nu op een lijst van Open VLD, zijn eigen LDD of – zoals nu – N-VA is. Als onafhankelijk lijstduwer op de Kamerlijst behaalde hij zondag 40.781 voorkeurstemmen: op de lijsttrekker na veruit de beste score van de N-VA. In zijn kieskring doen alleen lijsttrekkers John Crombez (SP.A), Hendrik Bogaert (CD&V) en dus ook Sander Loones (N-VA) het nog beter. Daarmee komt Dedecker, die ondertussen burgemeester van Middelkerke is, na vijf jaar terug in de Kamer. Iets waar niet alle N-VA’ers onverdeeld gelukkig mee zijn. Niet alleen omdat de partij in West-Vlaanderen maar twee zetels meer overhoudt, maar ook omdat hij een broertje dood heeft aan partijtucht. Of zoals een N-VA’er zondagavond opmerkte: ‘Dat Jean-Marie een verbale straatvechter is, heeft ons vandaag veel stemmen opgeleverd, maar zal ons de komende jaren ongetwijfeld heel wat kopzorgen bezorgen.’ Meteen stelde hij dat het cordon sanitaire op de schop moet. De kans is klein dat Dedecker, die de voorbije maanden al voor een remonte van VB waarschuwde, zal ophouden die mening te verkondigen. Dat zou knap lastig kunnen worden voor N-VA-voorzitter Bart De Wever, die een Vlaamse regering moet vormen.

West-Vlaanderen: scores federaal en Vlaams

In elk geval ziet het ernaar uit dat dit de laatste comeback van Jean-Marie Dedecker wordt. Aan het einde van de regeerperiode zal hij 72 jaar zijn en wordt het tijd om zich helemaal op Middelkerke terug te plooien. Zegt hij nu.

(AP)

Het Crevits-effectje

Niemand kan tippen aan Hilde Crevits (CD&V). Met meer dan 130.912 voorkeurstemmen gaf ze de andere West-Vlaamse lijsttrekkers voor het Vlaams Parlement het nakijken. Ter vergelijking: de Oostendse burgemeester en oud-minister Bart Tommelein (Open VLD), die de op één na hoogste score behaalde, moet het met 35.265 voorkeurstemmen stellen. De kiezers lijken de hoffelijke en nuchtere stijl van de voormalige Vlaamse minister van Onderwijs nog altijd te smaken. Maar tegen de verwachtingen in straalde die reputatie niet af op de rest van de partij. Toch hield de CD&V in West-Vlaanderen, waar ze één zetel moest inleveren, nog beter stand dan elders in Vlaanderen. Het Crevits-effect zorgde dus niet voor de verhoopte overwinning, maar beperkte wel de schade in haar eigen kieskring. Meteen veegde de lijsttrekster ook de optie om Vlaams minister-president te worden in de een of andere constellatie van tafel. ‘Daar hoeven we het niet eens meer over te hebben’, klonk het zondagavond al.

Het hielp natuurlijk niet dat de CD&V in West-Vlaanderen twee gezichten liet zien: voor het Vlaams Parlement schoof ze Crevits naar voren als verzinnebeelding van het verzoenende centrum, voor de Kamer de uitgesproken rechtse stokebrand Hendrik Bogaert. Ook hij behaalde met 48.421 voorkeurstemmen een goede persoonlijke score, maar hij verloor wel een zetel voor zijn partij. Gevolg: in de Kamer is de CD&V nu de derde partij na de N-VA en Vlaams Belang.

(AP)

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content