Vermoeden van corruptie en fraude binnen de Wereldbank.
Een dezer dagen wordt bekendgemaakt wie de nieuwe baas van de 60-jaar oude en bijzonder invloedrijke Wereldbank in Washington wordt. De Amerikaanse nominatie van havik Paul Wolfowitz lokte veel kritiek uit, met name van de ontwikkelingswereld en uit Europese hoek. Wolfowitz toonde nooit veel interesse voor armoedebestrijding. De benoeming van aftredend topman James Wolfensohn stuitte destijds ook al op kritiek; hij zou zijn baan enkel te danken hebben aan goede relaties met toenmalig president Bill Clinton.
Volgens analisten is een troef van Wolfowitz dan weer zijn nogal rechtlijnige no-nonsensestijl: het soort van leiderschap dat de Wereldbank vandaag de dag goed kan gebruiken.
James Wolfensohn hamerde reeds jarenlang op het belang van transparantie en de bestrijding van corruptie. Maar uit een recent rapport, Challenging the culture of secrecy, van de Amerikaanse organisatie Government Accountability Project (GAP) blijkt gebrek aan openheid nu juist bij de Wereldbank zélf een groot probleem. Volgens GAP raakten verschillende (oud)werknemers van de Wereldbank in moeilijkheden nadat zij misbruik van fondsen en onregelmatigheden in de boekhouding hadden gemeld. Voorzitter Jim Saxton van de Amerikaanse Congrescommissie voor Economische Aangelegenheden kondigde aan dat de beschuldigingen ernstig zijn en zijn commissie ze zal onderzoeken. Via allerlei vormen van creatieve boekhouding zouden vele tientallen miljoenen dollar zijn ‘weggelekt’. Saxon: ‘Onregelmatigheden in de boeken van de Wereldbank zijn op zichzelf al ernstig, maar ik ben ook ongerust over de manier waarop het management van de bank de kwestie heeft aangepakt.’
In mei vorig jaar – nét voor de zestigste verjaardag van de bank – vond in de Amerikaanse senaatscommissie al een hoorzitting over fraude en corruptie plaats. De Republikeinse senator Patrick Lugar citeerde toen schattingen van experts over het misbruik van fondsen van de Wereldbank sinds haar oprichting: ’tussen de 26 en 130 miljard dollar’. De top van de Wereldbank heeft die cijfers steeds ontkend, evenals meer recente aantijgingen. Woordvoerder David Theis: ‘Wij hebben ze zelf al onderzocht en er is gebleken dat ze ongegrond zijn. We zullen de commissie dan ook graag alle informatie verstrekken die nodig is voor het onderzoek.’ Volgens GAP zouden internationale kredietverstrekkers als de Wereldbank beter een waterdichte regelgeving opstellen die klokkenluiders binnen de eigen organisatie een betere bescherming biedt.
H.v.S.
