Op 1 januari wordt de schatrijke ondernemer Michael Bloomberg de nieuwe burgemeester van New York. Van politiek heeft hij geen kaas gegeten, maar gehoopt wordt dat zijn zakelijke talenten de stad er weer bovenop zullen kunnen helpen.

Natuurlijk hadden de New Yorkers liever gehad dat de huidige burgemeester, Rudy Giuliani, gewoon zou aanblijven. Had hij tot voor de aanslagen behoorlijk wat overtuigde tegenstanders in het Democratische New York, op dit moment wordt hij door iedereen op handen gedragen. Hij levert dan ook knap werk af: altijd en overal aanwezig, bezorgd zonder sentimenteel te worden, bekwaam om de reddingsoperaties in goede banen te leiden en tegelijk ook een adequaat veiligheidsbeleid te voeren. Zelfs Chelsea Clinton, dochter van, noemde Giuliani in Talk Magazine‘my captain’.

Giuliani had er zelf niets op tegen om nog wat langer aan te blijven. Maar de wet verbiedt hem meer dan twee ambtstermijnen van vier jaar aan de macht te zijn. Even heeft hij de voorbije weken overwogen om een verlenging van enkele maanden te vragen. Maar dat bleek geen zinvolle operatie. En dus neemt dollarmiljardair Michael Bloomberg op 1 januari de fakkel van hem over.

Ervaring in de politiek heeft de nieuwe burgemeester helemaal niet. Ideologische rechtlijnigheid is hem vreemd: hij ruilde pas vorig jaar de Democratische partij voor de Republikeinse, omdat er bij de eerste in de voorronde zoveel kandidaat-burgemeesters het tegen elkaar opnamen. Ondertussen omschrijft hij zichzelf nog steeds als een liberal. Hij is tegen de doodstraf, voor vrije abortuskeuze en voor een strengere wapenwet. Zijn belangrijkste troef: hij is een uiterst succesvolle zakenman, en die kan New York de komende jaren wellicht zeer goed gebruiken.

Een American Dream is Bloombergs levensverhaal misschien niet te noemen, maar de man heeft zijn fortuin ook niet zomaar in de schoot geworpen gekregen. Hij werd op 14 februari 1942 in Medford, Massachusetts, geboren. Zijn vader was boekhouder, zijn moeder secretaresse. Hij werkte onder meer als parkeerwachter om zijn ingenieursstudie aan Johns Hopkins University in Baltimore te betalen. Vandaar ging het naar de Harvard Business School, waar hij in 1966 zijn MBA behaalde.

Platvloeten maakten dat hij niet naar Vietnam moest. In plaats daarvan verhuisde hij naar New York, waar hij als stagiair bij het effectenhuis Salomon Brothers aan de slag kon. Zijn eerste loon bedroeg 9000 dollar per jaar en daarvoor moest hij in zijn ondergoed in de bloedhete bankkluizen aandelen en obligaties tellen. Maar Bloomberg klom op en werd uiteindelijk partner in het bedrijf. Zijn grote mond maakte hem niet bij iedereen geliefd. In 1981 werd hij aan de deur gezet.

Met zijn afscheidspremie van 10 miljoen dollar (450 miljoen frank) begon Bloomberg een eigen bedrijfje, gespecialiseerd in het verstrekken van financiële informatie. In zijn jaren bij Salomon had hij zich dood geërgerd aan de inefficiënte manier waarop financiële gegevens verzameld werden _ het kwam er meestal op neer dat je oude nummers van de Wall Street Journal moest gaan zitten doornemen. Bloomberg ontwierp zwarte computerterminals waarmee de gebruiker aandelen kan kopen en verkopen, gedetailleerde bedrijfsinformatie opzoeken en het zakennieuws op de voet kan volgen. De Bloomberg boxes, zoals ze al snel genoemd werden, waren een doorslaand succes. Amper vijftien jaar later zijn ze te vinden op beursvloeren, in banken en bij allerhande andere financiële instellingen over de hele wereld. Ondertussen is Bloomberg L.P. van een eenkameronderneminkje met vier werknemers uitgegroeid tot een bedrijf dat achtduizend mensen in dienst heeft en in 126 landen zaken doet.

UITBUNDIGE PARTY’S

Bloomberg ontwikkelde een heel eigen bedrijfscultuur. Bij hem werkt iedereen, de directeur incluis, in één grote open ruimte. Elk personeelslid wordt gewoon met de voornaam aangesproken _ geen ronkende managertaaltitels dus. De kantoren worden opgevrolijkt door grote aquaria. Er zijn gratis snacks verkrijgbaar. En vooral: er worden geregeld uitbundige party’s gehouden, genre ‘Wie zich het Bloomberg-kerstfeestje nog kan herinneren, was er zelf niet bij’.

Aanvankelijk leek bij die bedrijfscultuur ook een weinig vrouwvriendelijke humor te horen. Toen een werkneemster haar baas vertelde dat ze zwanger was, antwoordde Mike naar verluidt doodleuk: ‘kill it’. Halverwege de jaren negentig werden drie processen tegen hem aangespannen wegens seksuele intimidatie. Bloomberg regelde de zaken met een flinke geldsom en let sindsdien beter op zijn woorden.

Maar behalve een bijzonder succesvolle, wat grofgebekte zakenman is Bloomberg ook een filantroop. Hij geeft gemakkelijk honderd miljoen dollar (4,5 miljard frank) per jaar uit aan allerhande goede doelen. Hij deed dat al in alle discretie, lang voor hij in de politiek stapte. Maar tijdens de verkiezingscampagne hebben zijn pr-mensen zijn liefdadige karaktertrek natuurlijk wel dik in de verf gezet.

Volgens Forbes Magazine is Bloomberg nu de op vijf na rijkste New Yorker. Zijn vermogen wordt geschat op 4,5 miljard dollar (206 miljard frank). Daarvan heeft hij meer dan vijftig miljoen dollar (2,2 miljard frank) geïnvesteerd in zijn eigen verkiezingscampagne. Zijn tegenstanders zeggen dan ook dat hij het burgemeesterschap gewoon gekocht heeft _ ‘Prijkt er binnenkort op de George Washingtonbrug een bord ‘Welkom in Bloomberg’?’, zo vroeg iemand zich af.

De steenrijke nieuwe burgemeester wil geen wedde ontvangen, zo heeft hij laten weten. Dat is alvast meegenomen. Maar wat mag New York nog meer verwachten? Zelfs de Amerikaanse journalisten die zijn campagne van zeer dichtbij hebben gevolgd, blijven het antwoord schuldig. Veel meer dan enkele obligate plannen ter verbetering van het schoolsysteem of om het racisme te bestrijden, heeft Bloomberg nog niet op tafel gelegd. Gehoopt wordt dat zijn uitstekende connecties in het zakenleven en zijn verkooptalent de stad erbovenop kunnen helpen. ‘Politiek is in deze tijden minder belangrijk geworden’ meent zijn voorganger Giuliani. ‘Als Bloomberg de stad als een bedrijf leidt, zal het wel lukken. Hij kan aan tafel gaan zitten met zakenmensen en ze overtuigen niet weg te gaan uit New York. Ze begrijpen hem, ze zullen hem het voordeel van de twijfel geven.’

Gaat Giuliani zelf rustig van zijn pensioen genieten? Zo ziet het er niet naar uit. Als hij wil, kan hij onmiddellijk de leiding nemen van het agentschap dat president George Bush wil oprichten om de heropbouw van de zone rond wat eens het World Trade Center was, in goede banen te leiden. Maar Giuliani houdt de boot af. ‘Het is te lastig voor de nieuwe burgemeester om mij zo dicht in de buurt te hebben’, denkt hij. ‘Ik wil hem wel vanaf de zijlijn helpen. Maar hij moet zijn eigen ding kunnen doen.’ Maar als de Amerikaanse president hem voor wat anders kan gebruiken, wil hij daar graag over praten. In Washington doet een hardnekkig gerucht de ronde dat de New Yorkse burgemeester de nieuwe directeur van de CIA zou worden.

C.A.

Behalve een bijzonder succesvolle, wat grofgebekte zakenman is Bloomberg ook een filantroop.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content