Jan Delvaux
Jan Delvaux Belpopkenner

De ambities van Pavement en Built To Spill.

Onze reporters in de vuurlinie worden moe. Jarenlang heeft Pavement er een spel van gemaakt om het muziekcircus door het slijk te halen. Ze schreven hun eigen rockopera : de groep die het heeft over het groep zijn. Achter dat masker konden ze zich alles veroorloven en bleven ze ongrijpbaar.

De Amerikaanse vijf bleven altijd consequent in hun anti-houding. Toen hun platenfirma Big Cat werd opgeslorpt door een groot concern, deden ze met opzet een stap terug en tekenden ze bij een kleiner label.

Eigenlijk is het een carrièreplanning als een andere. Op die zelfgekozen lange baan maakten ze zich ook al door het gebrek aan andere geloofwaardige Amerikaanse rockgroepen immers almaar interessanter. De nieuwe R.E.M. was in aantocht.

Op het vierde album ?Brighten the corners?, lijkt Pavement eindelijk overstag te willen gaan. De hoeken zijn niet opgelicht maar afgerond. Alleen ?Shady lane? en ?Embassy row? hebben nog dat ingewikkelde spel van hooks en riffs dat de groep boven het lot verhief.

Voor de rest is het een dorre boel die iets zeer naars laat vermoeden. Door de ernst steevast te vermijden, gaan de teksten van Stephen Malkmus haperen en wordt zijn cynische monotonie vooral gezeur. In de Verenigde Staten krijgen ze hiervoor zelfs een cum laude. Een joker lijkt verspeeld.

De doorslaggevende reden voor Doug Martsch om te tekenen bij een grote firma, was dat die bereid bleek om de ziekteverzekering van zijn gezin te betalen. Hij is een huisvader die in zijn vrije tijd ambitieuze muziek schrijft. Op het tweede album ?Perfect from now on? van Built To Spill staan immers slechts acht nummers, die bijna allemaal boven de zes minuten afklokken.

Binnen zijn uitgesponnen structuren plaatst Martsch meticuleus de gitaardistortie van Sonic Youth of Neil Young naast mooi uitwaaiende popmelodieën. Dankzij die hoogspanning vinden de nummers halfweg een tweede adem en zijn ze geschikt voor uiteenlopende themata als droefenis en verheffende poëzie.

Met enkele gitaren slaagt Built To Spill erin het groteske van een gans symfonieorkest op te wekken. En dat zonder te moeten grijpen naar decoratieve elementen als ellenlange soli of machtsvertoon. De kracht van de gevoelige snaar.

Jan Delvaux

Pavement, ?Brighten the corners? (WIGCD31/Domino)/Built To Spill, ?Perfect from now on? (Efa-04992-2/City Slang)

Pavement : een dorre boel.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content