Voor Vlaams Belang-kopstuk Filip Dewinter loopt de campagne voor het Antwerpse burgemeesterschap via de Marokkaanse hoofdstad Rabat.
Deze week strijkt het Vlaams Belang neer in Rabat. De partij – met naast Filip Dewinter ook Marie-Rose Morel en partijvoorzitter Frank Vanhecke – zal er in het plaatselijke Hilton een persconferentie beleggen. Aanvankelijk zat ook Gerolf Annemans in die groep, maar hij blijft thuis, ‘om te kunnen reageren’ als straks PS en CDH, met de steun van SP.A-Spirit, bij de Raad van State een procedure opstarten waarmee het Vlaams Belang een deel van haar overheidsdotatie kan verliezen.
Officiële ontmoetingen met vertegenwoordigers van de Marokkaanse overheid staan er, mede gezien de nieuwe klacht wegens racisme tegen de Antwerpse kandidaat-burgemeester Filip Dewinter, niet op het programma. Het is zelfs niet zeker of de persconferentie zal plaatsvinden. ‘De Marokkaanse autoriteiten kunnen ons nog altijd de toegang tot het land ontzeggen’, zegt Filip Dewinter. Dat zou Dewinter niet eens slecht uitkomen. Zo kan hij aanvoeren dat Marokko blijkbaar niet ‘het moderne, democratische land’ is waarvoor het zich graag laat doorgaan.
Maar of Dewinter nu in Marokko gehoor vindt of niet, doet er eigenlijk niet toe. De persconferentie van het Vlaams Belang is vooral een propagandanummertje bedoeld voor binnenlands gebruik. Lees: het Vlaams Belang is bereid helemaal naar het verre Marokko af te reizen om er de onderdanen van koning Mohammed VI aan het verstand te brengen dat België geen luilekkerland is, en aldus korte metten te (proberen) maken met migratie – illegale en legale – vanuit Marokko. ‘Vol is vol’, voegt Filip Dewinter daar in zijn Antwerpse kantoor op de Amerikalei aan toe. Over dat standpunt wil hij graag deze week met de Marokkanen ‘in dialoog treden’.
Niemand wil u daar ontmoeten.
FILIP DEWINTER: Nee. Alle officiële ontmoetingen zijn eenzijdig afgezegd. We hadden graag Nouzha Chekrouni gesproken, de Marokkaanse minister bevoegd voor Marokkanen in het buitenland, evenals Hassan Amrani, de gouverneur van Rabbat. Maar dat gaat niet door. Ook de voorzitter van het parlement, Abdelwaha Radi wil ons niet ontvangen. Het ligt allemaal moeilijk, gezien de zware druk die op die mensen is uitgeoefend. En ook onze eigen diensten van Buitenlandse Zaken hebben absoluut niet meegewerkt.
U noemt uw partij ‘islamofoob’ en beweert dat de joden in Europa wel eens het eerste slachtoffer kunnen worden van de oprukkende islam – een gezonde basis voor dialoog daar in Marokko?
DEWINTER: Ik zeg alleen dat de islam, en zeker de radicale islam, een bedreiging vormt voor Europa. Willy Claes zei precies hetzelfde toen hij aantrad als secretaris-generaal van de NAVO: de radicale islam is even angstaanjagend als het communisme in het verleden. Ik begrijp niet waar iedereen zich zo druk over maakt.
Kunnen Marokkanen geloven in de goede bedoelingen van iemand die hun godsdienst vergelijkt met het paard van Troje?
DEWINTER: Ook Marokko voert een verbeten strijd tegen het islamfundamentalisme.
En toch. Misschien zien ze ú daar wel als een paard van Troje.
DEWINTER: Ik ben niet van plan me daar te vestigen of daar aan politiek te gaan doen, mevrouw. Ik wil alleen een duidelijke boodschap overbrengen.
Ik vind dat de islam beter gecontroleerd moet worden en dat moslims ook maar eens duidelijkheid moeten verschaffen over de vraag of zij bereid zijn fundamentele waarden als de scheiding van Kerk en Staat te aanvaarden.
Ik hecht geen geloof aan een Europese islam. De islam is de islam. Een aantal beginselen in die godsdienst zijn nu eenmaal niet compatibel met zaken die voor ons essentieel zijn. Het zal mij een zorg zijn hoe islamitische landen zich aan de andere kant van de Middellandse Zee organiseren. Maar in mijn eigen land zeg ik: tot hier en niet verder.
Reizen er veel Vlaamse journalisten mee naar Marokko?
DEWINTER: Nogal wat ja. Mensen van VTM, van de VRT, van Het Laatste Nieuws, van Het Nieuwsblad…
Er zitten straks meer Vlamingen dan Marokkanen op uw persconferentie in het Hilton?
DEWINTER: Dat zullen we zien. Tot dusver hebben toch al twee Marokkaanse kranten per e-mail en per telefoon een interview afgenomen, dat in de loop van deze week zal verschijnen.
En uw beruchte interview met het Amerikaans-joodse weekblad ‘The Jewish Week’, is dat al verschenen?
DEWINTER: Nee, en als er nog veel heisa over wordt gemaakt, zal het misschien nooit verschijnen.
Maar u was er zo mee in uw nopjes dat u besloot het toch al op uw website te zetten?
DEWINTER: The Jewish Week heeft me een vragenlijst opgestuurd. Ik heb die schriftelijk beantwoord, en op mijn website geplaatst. Meer valt daar niet over te vertellen. Als een journalist uit New York de moeite doet om mij te bellen en te mailen, neem ik aan dat dat niet voor persoonlijk gebruik is bestemd.
U voert een echt charmeoffensief tegenover de joodse gemeenschap. Met interviews en pro-Israëlische standpunten probeert u bij de joodse kiezers in Antwerpen in een goed blaadje te staan.
DEWINTER: Als kandidaat-burgemeester van deze stad wil ik een goed contact uitbouwen met de joodse gemeenschap in Antwerpen, die ongeveer 35.000 mensen telt. Maar een bewuste strategie zit daar niet achter.
Het is ook nogal dubbelzinnig. Op een internationale bijeenkomst van extreem-rechts zaten Frank Vanhecke en Marie-Rose Morel zoete broodjes te bakken met Volen Siderov, leider van de Bulgaarse extreem-rechtse partij Ataka, notoir Holocaustontkenner, antisemiet en racist tout court.
DEWINTER: Die bijeenkomst was georganiseerd door de Oostenrijkse FPÖ. Alles en iedereen die min of meer tot het rechtsnationale kamp behoort, was er vertegenwoordigd.
Maar het is niet omdat wij daar ook aanwezig waren, dat we het met die mensen eens zijn. Ik ken het programma van meneer Siderov niet eens. En trouwens, gaat ons land geen vergaderingen van de Verenigde Naties meer bijwonen omdat er een aantal totalitaire eenpartijstaten deel van uitmaken?
Moet de joodse gemeenschap in Antwerpen geloven dat het Vlaams Belang het goed met haar voor heeft, als kopstukken van de partij gezellig gaan tafelen met types als Volen Siderov?
DEWINTER: Wij zijn daar met niemand gaan verbroederen. Landen als Bulgarije worden binnenkort lid van de EU, en wij wilden gewoon eens weten welk vlees we in de kuip krijgen.
Uw partijgenoot Gerolf Annemans zei dit weekend in ‘De Standaard’ dat mensen als Jorg Haider en Jean-Marie Le Pen hun partij met hun personencultus kapot hebben gemaakt.
DEWINTER: Daar ben ik het mee eens. Le Pen slaagt er op zijn 78 nog altijd niet in om in zijn opvolging te voorzien, en Haider heeft zich dood geregeerd. Iemand als Le Pen is baanbrekend geweest dankzij de thema’s die hij op de politieke agenda heeft geplaatst – wij zijn pas later op die kar gesprongen – maar het politieke organisatiemodel van het Front National is een flop. Daarin schuilt de kracht van het Vlaams Belang: zo’n führercultus tref je bij ons niet aan.
Intussen hebt u naar aanleiding van uw uitspraken in ‘The Jewish Week’ een klacht aan uw been wegens het aanzetten tot racistische haat. Tevens is er een procedure gestart bij de Raad van State om het Vlaams Belang een stuk van haar overheidsdotatie te ontnemen. Hebt u de champagne al ontkurkt?
DEWINTER: Er is een merkwaardige eensgezindheid, zelden meegemaakt, van Luc Van der Kelen over Yves Desmet tot Abou Jahjah, in verband met deze nieuwe klacht, namelijk dat dit het Vlaams Belang geen windeieren zal leggen. Ze hebben ook gelijk als ze zeggen: een ezel stoot zich niet tweemaal aan dezelfde steen. En toch zijn er vandaag mensen (het interculturele jongerenplatform Kif Kif en de Franstalige antiracistische organisatie MRAX, nvdr) die vinden dat ze het proces tegen het Vlaams Blok nog eens moeten overdoen.
Maar het is wel een gedroomde start van de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen in 2006?
DEWINTER: We zitten opnieuw in de rol van de underdog. Politiek strategisch zou ik nu inderdaad moeten staan jubelen – de dommeriken bezondigen zich aan dezelfde strategische fout.
Toch heb ik er gemengde gevoelens bij. Want ik ben geërgerd en teleurgesteld omdat de vrije meningsuiting opnieuw in het gedrang komt. We zitten in vrije val. De basis van onze democratie staat vandaag niet alleen op de helling, ze ligt bijna in het ravijn.
De underdog is uw favoriete rol. Dat was de makers van het Nederlandse televisieprogramma ‘Zwart Schaap’ ook opgevallen: het gemak waarmee u zich in die slachtofferrol nestelt.
DEWINTER: Ik probeer het beste te maken van de omstandigheden. Het is nu eenmaal zo, maar ik wentel mij niet in zelfbeklag. En ik ben ook niet van plan als de eeuwige underdog door het leven te gaan.
Uw vervaldatum is oktober 2006.
DEWINTER: Dat betwijfel ik sterk, integendeel zelfs. Maar ik stel me wel de vraag of ik op deze manier nog normaal politiek kan blijven functioneren. Als ik tot de conclusie kom dat dat niet meer het geval is, dan houd ik er vrij snel mee op hoor. Dan is het voor mij over and out.
Han Renard
‘De basis van onze democratie staat vandaag niet alleen op de helling, ze ligt bijna in het ravijn.’
