Patrick Martens

De discussie rond de werklozencontrole illustreert opnieuw hoe wankel de federale constructie is.

Soms hebben uitspraken van politici het voordeel van de duidelijkheid. Zo vindt Waals minister van Werk Jean-Claude Marcourt (PS) dat de Waalse dienst voor arbeidsbemiddeling werkzoekenden wel moet begeleiden, maar niet controleren. Dat laatste is een (federale) taak van de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA), zegt Marcourt. Maar zijn orthodoxe repliek op de zoveelste Vlaamse oprisping dat in Wallonië de werklozencon- trole wordt uitgehold, slaat meteen ook de bodem weg onder een aanpak die niet eens een jaar geleden werd afgesproken.

Hoewel de krijtlijnen voor ‘de activering van werkzoekenden’ tijdens een grote werkgelegenheidsconferentie in de herfst van 2003 waren vastgelegd, kostte het Frank Vandenbroucke (SP.A) – toen als federaal minister van Werk – bloed, zweet en tranen om de Franstalige socialisten, de gewesten en de vakbonden over de streep te halen voor de uitvoering ervan. Pas op 30 april 2004 was er een akkoord: de RVA voert de controle op werkzoekenden op en in ruil krijgen mensen zonder baan van de gewestelijke diensten voor arbeidsbemiddeling (VDAB in Vlaanderen, Forem in Wallonië en BGDA in Brussel) meer begeleiding. Wie daarvoor bedankt, moet weten dat dit aan de RVA wordt gesignaleerd en dat er een sanctie kan volgen.

Nu blijkt dat Forem veel ’trajectbegeleidingen’ noteert, maar werklozen geen aangepaste jobs aanbiedt en vacatures enkel in het algemeen op uithangborden, in huis-aan-huisbladen of via het internet en sms-berichtjes bekendmaakt. Op die manier hoeft de dienst individuele werkweigeringen niet te melden aan de RVA. En dat is tegen de afspraken. CD&V en N-VA verdenken de Waalse overheid van ‘spitstechnologie’ om de uitsluiting van Waalse werklozen door de RVA te voorkomen.

Het dient gezegd dat het akkoord van 2004 tussen de federale overheid en de gewesten zo ingewikkeld is dat de eerste resultaten voor vele interpretaties vatbaar zijn. Bovendien heeft Vandenbroucke, intussen Vlaams minister van Werk, toegegeven dat ‘een sluitende aanpak van de begeleiding van werkzoekenden’ ook aan Vlaamse kant niet gerealiseerd is. Een en ander roept ook twijfels op rond een recente afspraak tussen de gewestelijke diensten voor arbeidsbemiddeling om voor werkaanbiedingen over de gewestgrenzen heen samen te werken.

Maar nog veel minder duidelijk is het hoe in dit klimaat van wantrouwen de moeizame discussies over de eindeloopbaan kunnen uitmonden in een gestroomlijnde activeringspolitiek op maat van elke regio, tenzij de gewesten meer een eigen sociaal-economisch beleid kunnen voeren. Maar dat spoor heeft federaal vice-premier en ‘biechtvader’ Johan Vande Lanotte (SP.A) twee weken geleden al afgesloten. Met Brussel-Halle-Vilvoorde is alle communautaire brandstof van Paars verbruikt.

Patrick Martens

Frank Vandenbroucke geeft toe dat ‘een sluitende aanpak van de begeleiding van werkzoekenden’ ook aan Vlaamse kant niet gerealiseerd is.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content