Anderlecht speelt in de Champions League tegen AS Roma. Winnen moet, want daarna volgt twee keer Real Madrid.
Zestigduizend flesjes Kriek en Gueuze, dat zou Anderlecht-erevoorzitter Constant Vanden Stock met een container naar Engeland hebben verscheept, in ruil voor een slechte terugspeelbal. Zo beweert althans De Morgen in zijn editie van 8 september jongstleden. En als De Morgen weer eens uitpakt met een onthulling over complotten zijn wij altijd geneigd het te geloven. Met X1 hadden ze het ook bij het rechte eind, en zo minister van Financiën Didier Reynders (PRL) misschien kan bewijzen dat hij geen twee miljard bij de KB-Lux heeft staan, dan is daarmee geenszins aangetoond dat hij het niet op een andere bank heeft gezet.
Het schandaal is het volgende. Toen Anderlecht in 1976 zijn eerste Europabeker voor Bekerwinnaars won door op de Heizel het Londense West Ham te verslaan, kreeg het daarbij de medewerking van de Engelse verdediger Frank Lampard. Die gaf bij een 0-1 voorsprong een veel te korte terugspeelbal naar zijn keeper, waarvan Rob Rensenbrink profiteerde om na enkele elastische bewegingen de gelijkmaker binnen te schieten. Robbie was een slangenmens. Anderlecht won met 4-2. Lampard, die in Londen een pub uitbaatte, zou nadien zestigduizend flesjes van Belle-Vue cadeau hebben gekregen.
Kan dit? Natuurlijk kan dit. Na aanvankelijke ontkenningen moest dezelfde Constant Vanden Stock vier jaar geleden ook toegeven dat hij in 1983 wel degelijk een miljoen had gegeven aan de Spaanse scheidsrechter Guruceta-Muro, voor enkele gunstige beslissingen in de Uefacupwedstrijd tegen Nottingham Forest. Dat geld was zogezegd geleend, maar aan alle humor is een grens.
De Morgen baseert zich op het getuigenis van één ex-werknemer van het transportbedrijf dat de container met bier indertijd verscheepte. Toen Anderlecht vorige week afreisde naar Moskou, om daar in zijn eerste poulewedstrijd van de Champions League 1-1 gelijk te gaan spelen, maakte huidig voorzitter Roger Vanden Stock zich er met een kwinkslag van af : ‘Zestigduizend flesjes, dat is twintigduizend liter, dat zijn tien camions vol bier. Hoe krijgt ge die in een container?’
Dat weten wij niet, maar wij weten wel iets anders. Iets wat weinigen nog weten, misschien Roger zelf niet eens. Begin jaren zestig heeft Constant Vanden Stock ooit een paar dagen in volledige afzondering gezeten vanwege een meningsverschil met de belastingen. Dat draaide toen ook rond een verschillende telling van het aantal flesjes. Vanden Stock was op dat moment nota bene Belgisch bondscoach. De kranten van die tijd, discreter en voornamer dan die van nu, brachten het slechts in een klein hoekje : ‘Nationale keuzeheer in verzekerde bewaring genomen.’
Dat die Lampard zijn flesjes dus nog maar eens natelt. Want aan Trijntje en Wijntje is al menig sportman ten onder gegaan. Behalve in darts en rugby. De Welshe rugbycaptain Tom David legde het verschil tussen de Rugby League (wedstrijden op zaterdag) en de Rugby Union (wedstrijden op zondag) zo uit: ‘Er is weinig verschil. In de League moest ik overgeven op zondagochtend, nu in de Union geef ik over op maandagochtend.’
In minder robuuste sporten is drank vaak fataal. Zelfs voor Engelsen. Paul Gascoigne en George Best zijn bekende voorbeelden. ‘Ik zou wel bij de AA willen gaan,’ zei Best eens in een zeldzame nuchtere bui, ‘maar je kan mij bezwaarlijk anoniem noemen. Aan de andere A voldoe ik wel.’ Onze bewondering gaat dan ook uit naar sportlui die hun drankzucht overwinnen. Zoals de beruchte Amerikaanse golfprof John Daly, een voorbeeld voor ons allen, die zijn comeback als volgt verklaarde: ‘Ik drink niet meer. Alleen nog bier.’ Hierna won John op de heilige Old Course van Saint-Andrews de British Open, en vierde dat zo uitbundig dat hij twee weken later weer moest worden opgenomen.
Anderlecht maakt zich om die oude verhalen niet meer druk. Hoewel het merkwaardig genoeg de levering aan Lampard ook niet heeft ontkend. Maar de Europese schorsing na de zaak Guruceta-Muro werd ongedaan gemaakt door het Tribunal Arbitral du Sport (TAS) in Lausanne omdat de feiten verjaard waren. Dat geldt dus zeker voor de zaak West Ham: seponeren!
Dan zouden we nu eindelijk dieper kunnen ingaan op de tactische kant van de match tegen AS Roma, maar wij zien het zwarte vierkantje alweer opdagen. Wij kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat er op een bladzijde van Knack elke week minder tekst kan. Wellicht op verzoek van de lezers.
Koen Meulenaere
