“Waltz” of het onderweg zijn van Roland.
Nog altijd is Roland geen evidentie. In tegenstelling tot andere erfdelen als Arno en Raymond moet hij zich ogenschijnlijk tot op zijn oude dag blijven bewijzen. Platen zijn nog altijd dingen die ergens onderweg gebeuren. Op zijn lange reis langs kleine zalen waar versterkte muziek nog is toegelaten.
Ook “Waltz” lijkt weer uit de plooien te komen en is in zeer strakke galop afgewerkt. Zoiets is lang geen nadeel. Heel wat straffe albums zijn op snelheid gemaakt. Bij Roland hou je echter altijd de nasmaak over dat het iets meer had mogen zijn qua tijd en middelen. Hij moet maar eens goed gepamperd en gepoederd worden, zoals dat met soortgenoten als Johny Cash of Dr John is gebeurd. Maar misschien is zijn zwerversziel dan weer te fier om dat toe te laten.
Ondertussen wordt het gelukkig steeds beter. “Waltz” is zeker het beste van zijn kunnen en wellicht zelfs het beste wat hem tot dusver is overkomen. Hij heeft zich een week lang omringd gezien met uitmuntend personeel dat ver wou gaan, en hij kreeg gouden tips ingefluisterd van een bewonderaar. Roland was al het levende bewijs dat blanke Europeanen evenveel kunnen lijden als oude zwarten. Nu doet hij hetzelfde met cowboys.
“Waltz” is de afdeling verloren voorwerpen van zijn lang onderweg zijn. De manier waarop hij zich in de op maat geselecteerde stukken country – en enkele maten folk – legt, klinkt sterk als thuiskomen. De zachte en aanwijsbare dwang van producer en perfectionist Wouter Van Belle rolt hem vervolgens naar de rand van de eeuwigheid. De lichamelijke reacties worden ongemeen fel bij de omzichtigheid waarmee Roland hees en trillend door “Northern sky” van Nick Drake sluipt. Daaronder wordt nog gauw een briljante pianolaag in het spoor van “Weather with you” van Crowded House geschoven. Gelijkaardige taferelen spelen zich af met de violen in “Moonlight lady” en het harmonium in “Betcha goodnight”.
Ook de rest mag gerust als geschiedenis worden beschouwd. Omdat “Waltz” een groet met heel veel genoegdoening is, van een mens wiens goesting – eindelijk eens – goed omringd en aangenaam geprikkeld is. Het enige wat nu nog ontbreekt, zijn het Paleis voor Schone Kunsten, een goed pak strijkers en een gospelkoor.
Roland, “Waltz”, (7243 8 46079 2 0/Play That Beat !).
Jan Delvaux
