Het beste festival van Cannes in jaren? Zo ziet het er tenminste op papier uit.
Het hoofdprogramma van deze tweeënvijftigste editie (van 12 tot 23 mei) is niet alleen een parade van grote namen, maar lijkt op een onderonsje van de meest begaafde filmmakers die nu in alle windstreken aan het werk zijn.
Nikita Mikhalkov, die graag Jeltsin zou opvolgen, is zich kennelijk al aan het oefenen: in het epos “The Barber of Siberia”, waarmee het festival van start gaat, laat hij zich en passant tot tsaar aller Russen kronen. Julia Ormond speelt een jonge Amerikaanse die anno 1885 met haar raadselachtige charmes het hoofd van een romantische officier op hol brengt en verwarring zaait onder de officieren van de keizerlijke militaire academie.
In een ander drie uur durend historisch epos reconstrueert Chen Kaige het ontstaan van het eerste Chinese keizerrijk. In “The Emperor and the Assassin” zien we hoe de tiran Ying Zheng, koning van Qin, van een verenigd China droomt. Zijn concubine (gespeeld door Gong Li) voelt haar eigen volk bedreigd en zet een moordcomplot in gang.
“Eight and a Half Woman” van Peter Greenaway belooft een laconieke zwarte komedie te worden over de seksuele fantasieën van de man. Zoals de titel – een verwijzing naar “Otto e mezzo” – al suggereert, wordt het ook een hommage aan Fellini. Maar ook aan Godard, “die alles kwam stukmaken”, dixit Greenaway.
In zijn derde film als regisseur, “The Cradle Will Rock”, reconstrueert Tim Robbins een minder bekende episode uit de leerjaren van wonderboy Orson Welles in het Amerikaanse avant-gardetheater: de opvoering in 1937 van een marxistische opera op Broadway, wat gepaard ging met de nodige commotie.
De Spaanse iconoclast Pedro Almodovar toont zijn nieuwste melodrama, “Todo Sobre Mi Madre”, waarin een moeder de vader van haar vroeg gestorven zoon opspoort. Ook de Japanner Takeshi Kitano gaat de emotionele toer op met “De Zomer van Kikujiro”, een bitterzoete road movie waarin een jongetje, vergezeld van een volwassen man (gespeeld door de regisseur) op zoek gaat naar zijn moeder.
De Belgische gebroeders Dardenne zijn present met hun follow up van “La Promesse”; “Rosetta” is opnieuw een sociaal drama over mensen die uit de boot zijn gevallen: een werkloos meisje dat met haar moeder in een woonwagen woont.
“The Limey” van Steven Soderbergh is een low budget-thriller over een Engelsman (Terence Stamp) die in Californië achter de vermeende killer (Peter Fonda) van zijn dochter aanzit.
Andere blikvangers in de competitie: “Felicia’s Journey” van Atom Egoyan, “The Straight Story” van David Lynch; “Moloch” van Aleksandr Sokoerov; “Wonderland” van Michael Winterbottom; “Limbo” van John Sayles.
Hors concours belooft Kevin Smith voor controverse te zorgen met “Dogma”, een satire op de katholieke kerk waar de Disney Studio (moedermaatschappij van producer Miramax) zich nu al met klem van distancieert.
Maar ook de andere secties hebben heel wat moois in petto. Zo is in “Un Certain Regard” “The Winslow Boy”te zien van David Mamet. De Amerikaanse toneel- en scenarioschrijver ruilt hier zijn taal van de straat voor de hyperbeschaafde dialogen van de Brit Terence Rattigan; deze toneeladaptatie steunt op het waar gebeurde verhaal van een kadet bij de marine, beschuldigd van diefstal van een postwissel van vijf shilling.
De “Quinzaine des réalisateurs” toont “Virgin Suicides”, de eerste film van Sofia Coppola(dochter van Francis); “Agnes Brown”, de tweede proeve van Anjelica Huston achter de camera; “Summer of Sam” van Spike Lee; “Sud”van de Belgische cineaste Chantal Akerman.
Patrick Duynslaegher
