De Turks-Cypriotische Uludag Sevgul : ?Vrouwen zijn praktischer in die dingen.?
Uludag Sevgul komt uit de verdeelde stad Nicosia, van de Turkse kant ervan. Zij is opgeleid in conflict resolution, en richtte mee een bicommunautaire contactgroep op. ?U weet dat er heel weinig contact is tussen de twee gemeenschappen op Cyprus, juist vanwege het conflict. Verscheidene vrouwen hebben al enkele ontmoetingen gehad, in Peking bijvoorbeeld, maar dit is de eerste keer dat zoveel leden van beide gemeenschappen naar één plek komen, en dat ze daar drie dagen bijeen blijven. Uiteindelijk hopen we dat hier een aantal bicommunautaire projecten uit komen, voor toenadering en begrip tussen de twee gemeenschappen. Vrouwen kunnen een belangrijke rol spelen in de opbouw van vertrouwen, omdat ze praktischer zijn dan mannen, en goed zijn in het opzetten van relaties, bruggenbouwen… In conflictsituaties kunnen vrouwen meer risico’s nemen dan mannen, omdat ze voor hun kinderen opkomen. Wij vrouwen zijn het conflict op Cyprus niet begonnen, wij hebben nooit een wapen afgevuurd. Mannen hebben dat gedaan, waarom zouden wij dan de verantwoordelijkheid ervoor dragen ?
Ik wil niet alle mannen op dezelfde lijn stellen. Ik heb het over de mannen die met machtspolitiek bezig zijn, en niet met gevoelens. Wij, wij hebben gevoel, en wij kunnen veel creatiever zijn dan de lieden in de machtspolitiek. Die hebben geen andere optie dan winnen of verliezen, wij willen dat de twee kanten winnen. Niet alleen de Grieken, of alleen de Turken, maar beide gemeenschappen. Wij hebben toch alleen maar dat kleine eiland, en geen andere plek om naartoe te gaan ? Welke regeling er ook uit de bus komt, we zullen daar samen moeten leven, met respect voor onze verschillen. En met verdraagzaamheid. Want dat is er momenteel niet.
Hoe de politici te doen luisteren ? Toen we zeven jaar geleden begonnen met onze pogingen om de partijen dichter bij elkaar te brengen, was er niémand die naar ons luisterde. We zijn dan begonnen aan een studie van factoren die aan de oorsprong van het conflict lagen, en we hebben afzonderlijk twee kaarten getekend, één door de Turks-, en een door de Grieks-Cyprioten. En samen hebben we dan een gemeenschappelijke visie gecreëerd. We zijn nog altijd de enige groep die een gezamenlijke visie heeft voor Cyprus. We hebben tweehonderd projecten bedacht, en vijftien daarvan hebben we uitgevoerd. Een vredesconcert organiseren bijvoorbeeld ; of vrouwen bijeenbrengen. De missie van de Verenigde Naties en de diplomatieke missies hadden daar veel belangstelling voor. We zijn met twintig mensen begonnen, nu zijn we met achthonderd, geschoold in ?conflict resolution?. Wat de VN dezer dagen voorstelt om tot toenadering tussen de gemeenschappen te komen, dat is ons project ! Ziet u, we hadden een impact, omdat voorstellen inderdaad van ons moesten komen, omdat oplossingen van onszelf moeten komen. Er zijn geen formules van buitenaf voor dit probleem, we zullen onze eigen formules moeten bedenken.
Deze conferentie gaat op zichzelf niets oplossen, maar ze kan het begin zijn van iets nieuws. Jerusalem Link hier is heel inspirerend voor ons. Je hebt in feite alleen modellen van heroïsme. Als je iemand vermoordt in een conflict word je een held. Word je zelf vermoord, dan ben je een martelaar, niet zomaar een slachtoffer. Wij hebben andere rollenpatronen nodig, om onze mensen te tonen dat het anders kan. En de Jerusalem Link is daar een heel goed voorbeeld van.
