Turkije vreest ‘keelsnijders’ van ISIS

Onder de strijders van het fundamentalistenleger van ISIS bevinden zich naar schatting drieduizend Turken.

De regering in Ankara is bang dat ISIS binnenkort richting Turkse steden zal marcheren.

Een reeks rampscenario’s heeft in Turkije plaatsgemaakt voor de ergste nachtmerrie. Aanvankelijk was men in Turkije bang voor de zege van president Bashar al-Assad in Syrië, vrij snel doemde het spookbeeld op van een onafhankelijk Koerdistan bij de zuidgrens, en korte tijd lag het gevaar van de Al-Nusra-extremisten als nieuwe buren op de loer. Nu het islamistische terroristenlegertje van ISIS echter de macht heeft overgenomen in noordelijk Syrië en in Mosul in Irak, grenst Turkije aan een soort tweede Afghanistan.

De Turken zijn bang en hebben daar ook alle reden toe. De ‘keelsnijders’ van ISIS, die de dood niet vrezen omdat die hen direct naar de schootjes van naar rozen riekende maagden brengt, rukken namelijk snel op in de regio. Nu marcheren ze richting Bagdad, straks vermoedelijk naar de Turkse steden. Het eerste signaal hebben ze al gegeven door op de eerste dag van de verovering van Mosul alle 49 aanwezigen op het Turkse consulaat te gijzelen.

ISIS zal de blik waarschijnlijk snel op Turkije richten. De terroristen hebben daar hun redenen voor: onder de extremistische moslims bevinden zich naar schatting drieduizend Turken. Een groot deel van hen is Koerdisch. Onder de van oudsher streng gelovige Koerdische bevolking neemt de aanhang van de jihad snel toe. Turkije is bovendien met zijn seculiere systeem al een eeuw lang een doorn in het oog van de moslimfundamentalisten. Welke islamistische terrorist droomt niet van de herovering van Istanbul op de ‘heidenen’?

De Turkse regering moet nu snel de krachten bundelen met andere machthebbers en landen om het grote gevaar ISIS uit te schakelen. Er is echter een probleem: onder leiding van premier Recep Tayyip Erdogan heeft Turkije bijna al zijn bondgenoten verloren. De sterk sektarisch bepaalde prioriteiten van Erdogan hebben ertoe geleid dat het land geen contact meer heeft met Syrië en Irak. Hoe de Turkse premier over de staat Israël denkt, weet iedereen. En ook de Amerikaanse president Barack Obama belt Erdogan niet meer. Een van de oorzaken van de stille telefoon bij Erdogan is waarschijnlijk dat hij aan het begin van de Syrische opstand niet heeft geschroomd om alle steun te verlenen aan de jihadisten daar. De Turkse premier hoopte tevergeefs dat de extremisten Assad zouden afzetten.

Aan de grens met Turkije wordt een nieuw Afghanistan gesticht, terwijl het land zich van bijna alle potentiële bondgenoten heeft vervreemd. De vraag is nu of Obama toch het nummer van Ankara gaat draaien.

Erdal Balci

Welke islamistische terrorist droomt niet van de herovering van Istanbul op de ‘heidenen’?

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content