Het is een harde strijd geweest, u hebt hem week na week kunnen volgen. Tuur, Vanvelthoven, Renaat Landuyt… dat zijn in de discipline waarover we spreken, de giganten tegen elkaar. Maar uiteindelijk is het pleit op de valreep beslecht: Marcel Colla is wel degelijk de domste van de SP. Wat wij al hebben geschreven op 28 april.
Tegelijkertijd is een einde gekomen aan een verbeten gevecht tussen onze chef-wetenschappen en onze chef-milieu. Beiden hebben er de voorbije vier jaar alles aan gedaan om respectievelijk de ministers Colla en Kelchtermans een voetje te lichten. Geen artikel van Renard of Theo Kelchtermans werd beschuldigd van alles wat in de wereld verkeerd loopt. Of verkeerd zou kunnen lopen, onze chef-milieu is niet iemand die de omvang van de problemen onderschat.
Anderzijds geen reportage van Draulans, of Marcel Colla werd minstens vijf keer betrapt op een overtreding van de strafwet, om niet te spreken over de normen van het fatsoen. Toen hij van naaldje tot draadje de affaire- Tragex-Gel uit de doeken had gedaan, trakteerde Draulans de hele redactie al dinsdagmiddag op een etentje om de overwinning te vieren. Ervan uitgaande dat de minister, zodra Knack dinsdagavond in de winkel zou liggen, stante pede zijn ontslag zou indienen.
Colla las het artikel, vond dat hij mooi op de foto stond, begreep niet wat hem eigenlijk werd aangewreven, en bleef zitten. Tot ergernis van Draulans, die diep in zijn portemonnee had moeten tasten omdat van één fles een tweede, een derde, en tenslotte een vierendertigste was gekomen. En dus besloot hij het nucleair geschut in stelling te brengen: de amoebe van Mol! Herinnert u zich die nog? De amoebe van Mol bedreigde de gezondheid van de Belgische bevolking. In feite waren we allemaal al dood, zonder het te beseffen. Op de redactie leidde dat tot een bittere rel tussen onze chef-wetenschappen en onze chef-boeken, die in razernij uitschreeuwde: “Hoe durft ge haar een amoebe noemen, hond! En hoe zou zij, die reiner is dan allen, de gezondheid bedreigen?” Onze chef-boeken is al jaren tot over zijn oren verliefd op Birgit Van Mol, de godin van het VTM-journaal.
Amoebe of niet, Colla bleef weer zitten. Verbood een polowedstrijd op het strand van Oostende, en per vergissing ook een waterpolowedstrijd in het Wezenberg-zwembad. Hij deed alle afslankingsmiddelen uit de handel halen. Trok ten strijde tegen Iraanse pistachenoten. Vergat zijn bijdrage aan de Antwerpse SP-afdeling te storten. Controleerde persoonlijk de kwaliteit van de moedermelk. Verhinderde de verkoop van baby’s bijtringen. Waarschuwde tegen maanzaad op pistolets. Schrapte struisvogelvlees op de restaurantkaarten. Begon een campagne tegen chocoladesigaretten omdat die, volgens de stepping-stone theorie van Louis Tobback, kleine kinderen tot roken aanzetten. Erkende de kwakzalverij, zij het onder de naam “alternatieve geneeswijzen”. Stuurde de dienstregeling van de spoedgevallen in het honderd. Suggereerde om in het begin van 2000 eerst op opblaaspoppen te opereren, en daarna op wilsonbekwame bejaarden. Legde de distributie van pijnstillers en multivitaminetabletten aan banden. En verplichtte de warenhuizen de verkoop van Betterfood en Olvarit, plus die van boudoirekes van De Beuckelaer, aan de apothekers over te laten. Maar hij nam geen ontslag.
Draulans gaf hem daartoe nochtans wekelijks de kans. Een vleesbedrijf dat tegen alle Europese verboden in met BSE besmette Britse runderen op de markt bracht, kreeg van Volksgezondheid een nieuwe vergunning. Colla bleef zitten. Een medewerker die op kosten van de hormonenmaffia de bordelen afschuimde. Niemand thuis bij Colla. De Naegleria fowleri, die welig tierde in rivieren en kanalen. Niets. Gesjoemel bij een onderzoek door Electrabel, wij zijn vergeten hoe dat precies in mekaar zat maar in elk geval gaf Draulans naam en adres van de onderzoekers zonder diploma. Alweer stilte bij Colla.
En uitgerekend nu het voor de eerste keer zijn schuld niet is, stapt hij op. Tot woede van Renard. Die moest de duimen leggen voor onze chef-wetenschappen, wat niemand graag doet. Maar bovendien had Draulans naast Colla, en passant ook Karel Pinxten gevloerd. En wat is daarvan het gevolg? Dat alle CVP-stemmen in de hoek Overpelt-Peer-Lommel nu naar Kelchtermans gaan. Theo zal dus het meest profiteren van het feit dat Pinxten veertig picogram dioxine in één kip over het hoofd heeft gezien. Terwijl Renard al vijf jaar lang Knack vult met het bewijs dat door de schuld van Theo, per dag miljarden picogrammen de Vlaamse lucht in worden gespoten. Bij elk schandaal rond Colla dat Draulans uitbracht, haastte Renard zich om de week nadien de vertakkingen naar de Vlaamse overheid bloot te leggen. En meer bepaald naar het ministerie van Leefmilieu en Landinrichting. Allemaal tevergeefs.
Peter Renard is dan ook de grote verliezer van deze kipkap. Samen met de SP, die naast kiezers aan het Blok nu ook nog kiezers aan Agalev gaat verliezen. Fred Erdman leek zelf met dioxine besmet, toen hij in het journaal moest doen wat hij altijd had willen vermijden: iets goeds verzinnen over Colla. Voor een Antwerps socialist bestaat er geen gruwelijker straf.
En Louis Tobback, het boegbeeld… mensen toch. Alsof er een TGV overheen was gereden. Plotseling zagen wij voor ons het beeld van een oud verbitterd mannetje, dat met de neus naar zijn schoenen door de straten van Leuven schuifelt, wijl aan de overkant moeders hun kinderen toefluisteren: “Daar gaat meneerke Louis. Hij was vroeger iets op het ministerie.”
Laten wij afsluiten met een jarenlange traditie van Knack: het stemadvies in het laatste nummer vóór de kiezing. Stemt allen op Patricia Ceysens. Wat goed genoeg is voor Rik Daems, is goed genoeg voor u. Op Rik zelf stemt u beter niet. Wie bereid is in zo’n onnozel autootje rond te rijden, Jaak Gabriëls bijvoorbeeld, heeft ze niet allevijf op een rijtje. Verder wachten wij op het McKinsey-rapport van Vande Lanotte.
Koen Meulenaere
