Een zeer sterke lichting jonge Belgen krijgt op het WK Atletiek in Moskou een eerste gelegenheid om van zich te laten spreken. Atletiekland België floreert, stelt Memorial Van Damme-organisator Wilfried Meert tevreden vast.
De Olympische Spelen blijven het allerhoogste voor een atleet, daar werkt een sporter een hele carrière, vaak zelfs een heel leven, naartoe. Daarna volgt de decompressie of zelfs het pensioen. ‘Dat is waar, alleen absolute supertalenten à la Usain Bolt schitteren twee olympiaden op rij’, zegt atletiekkenner Wilfried Meert, oud-journalist en organisator van de Memorial Van Damme. ‘Meestal zie je in het eerste WK na de Spelen dat de wisseling van de wacht zich aankondigt, vervolgens komt de bevestiging op het volgende WK en dan de definitieve troonswisseling op de Spelen daarna. Moskou draait dus om twee vragen: hoe erg is het verval bij de sterren van Londen? En wie zijn de nieuwe namen voor de volgende Spelen?’
Laten we met die laatste vraag beginnen.
Wilfried Meert: Heel de atletiekwereld praat over de Oekraïense hoogspringer Bohdan Bondarenko, de eerste in bijna twintig jaar die over 2m41 sprong. Eindelijk lijkt er iemand opgestaan die het legendarische wereldrecord van Javier Sotomayor kan breken. Bondarenko zal in Moskou zeker in de kijker lopen, net als Warren Weir en Jason Young, de nieuwe lichting sprint-Jamaicanen die op de troon van Bolt azen. Er is trouwens op de 100m een algemene vernieuwing aan de gang: ook bij de vrouwen loopt plots een heel contingent spurters onder de 11 seconden, met daarbij namen waar ook ik nog nooit van gehoord heb.
Het zal ook niet in iedere discipline revolutie zijn natuurlijk. Een aantal vaste waarden blijft boven de tegenstand uittorenen en moet je gewoon bewonderen om hun meesterschap: ik denk aan Kirani James op de 400 meter of Renaud Lavillenie in het polsstokspringen.
Ook België stuurt een jonge, veelbelovende generatie, met tienkamper Thomas Van der Plaetsen als exponent.
Meert: Een formidabel talent. Ik zie hem zelfs al de top vijf halen, wat sensationeel zou zijn voor een 22-jarige. Het potentieel van Van der Plaetsen is zó groot. Hij heeft meer aangeboren atletisch talent dan Hans van Alphen en die werd op de Spelen vierde, dus… Nu geldt voor tienkamp wel: falen op één onderdeel en je klassement is weg. Stabiliteit is essentieel en dat is nooit vanzelfsprekend voor een prille twintiger.
Verder kijk ik erg uit naar 1500 meterloper Pieter-Jan Hannes. Eindelijk hebben we weer een Belgische halvefondloper met een eindsprint en, al even belangrijk, een goed wedstrijdinzicht. Ook Hannes kan een grote worden, zelfs iemand die op Europees niveau de tegenstand overklast. We moeten nog wel zien hoe hij zich gaat handhaven op zo’n groot toernooi. Naast Van der Plaetsen en Hannes zijn er nog de veelbelovende hordeloopster Anne Zagré, die nu in Amerika traint en studeert en daar hopelijk een boost van kreeg, en meerkamptoptalent Nafi Thiam, die toch het jeugdrecord van atletieklegende Carolina Klüft brak, al raakte ze dat later om administratieve redenen kwijt. Nee, voor atletiekland België liggen absoluut mooie tijden in het verschiet.
Onze grote vaandeldragers blijven uiteraard de broers Borlée. Kevin en Jonathan hebben een iets stroevere voorbereiding achter de rug, maar dat had hun vader-trainer bewust zo gepland. Waarom zou je in mei willen schitteren als het WK pas midden augustus is?
Dat brengt ons bij de aflossing, waar België hoe dan ook geschiedenis schrijft door voor het eerst drie broers in één team aan de start te brengen. Jacques Borlée heeft altijd gezegd dat jongere broer Dylan evenveel in zijn mars heeft als de tweeling. Alleen doorliep Dylan letterlijk en figuurlijk een trager groeiproces wat hem blessuregevoelig maakte. Maar nu is de tijd om te oogsten stilaan daar.
Verwacht u een WK in crisissfeer? De laatste maanden werden grote namen als Tyson Gay, Asafa Powell en Veronica Campbell betrapt op doping.
Meert: Ben Johnson en Marion Jones waren ook grote namen, toch is de atletiek na hun vertrek alleen maar groter en sterker geworden. Ach, sport overleeft zelfs de ergste stormen. Hoeveel miljoenen mensen hebben nu weer de Tour de France gevolgd? Nochtans kan een sport niet dieper door het stof gaan dan het wielrennen nu. De affaire-Armstrong heeft er de recente geschiedenis half uitgewist.
Zeven van de tien snelste mannen op de 100 meter werden betrapt op doping. Hoe groot is het dopingprobleem in de atletiek?
Meert: Niet zo groot, is mijn overtuiging. 97 procent beoefent zijn sport op een ernstige manier. Die 3 procent anderen ga je er nooit uitkrijgen, ook al zijn de controles oneindig veel strikter en efficiënter dan vroeger.
Hoe zit het ondertussen met het stadiondossier? De Brusselse regering kondigde plannen aan voor een nieuwe nationale voetbaltempel zonder atletiekpiste, het huidige Koning Boudewijnstadion zou worden afgebroken. Dat betekent het einde van de Memorial Van Damme, en toch blijft u bijzonder kalm.
Meert: Ik geloof meer in overleg dan in protest. (schamper) Misschien moet je sommige mensen ook de kans geven om terug te komen op hun woord.
Ik heb hoe dan ook de indruk dat men ook in de voetbalwereld beseft dat er nood is aan een nationaal atletiekstadion. Dat haalt een belangrijk argument onderuit, namelijk dat een stadion met piste te duur is. Want hoe kunnen twee stadions, een voor voetbal en een voor atletiek, ooit goedkoper zijn dan één?
Om toch een beetje druk op de ketel te houden, lobbyt u om het Europees Kampioenschap Atletiek in 2022 naar Brussel te halen.
Meert: Die kandidatuur ligt nu uiteraard stil. Zolang we niet definitief weten hoe het zit met het stadion, zouden we ons daar maar belachelijk mee maken.
