Of de hervormingsplannen van de N-VA een goed idee zijn of niet, moet elke burger voor zichzelf uitmaken, vindt Guillaume Van der Stighelen. De vraag die hij zich nu stelt, is welke ideeën de andere partijen daartegenover plaatsen.
Ik heb dat voorstel van de Nieuw-Vlaamse Alliantie niet gelezen. Ik denk ook niet dat ik er veel van zou begrijpen. Mij ontbreekt de technische kennis. Maar ik heb, zoals zovele Belgische burgers, de reacties gezien, de commentaren in de krant gelezen en de analyses gehoord van academici.
Met wat goede wil kan ik in het voorstel het idee zien van een latrelatie. Vlaanderen, Brussel en Wallonië worden onafhankelijke naties met een eigen portemonnee, eigen regels en eigen grondgebied. Als goeie vrienden maken ze dan een pot om het overkoepelend merk te ondersteunen dat België heet. Het enige merk dat naast Brussel, Antwerpen en Brugge internationale bekendheid geniet. Iets wat van pas kan komen als men op handelsmissie moet of hoogstaand bezoek wil ontvangen.
Er valt iets te zeggen voor dit idee. Al hoop ik dat men de Duitse gemeenschap niet vergeet. Die mensen willen misschien ook een eigen bestuur.
Uiteraard zullen er mensen zijn die in deze constructie doodongelukkig zijn. Maar dat geldt voor elke constructie. Ook de huidige. Getuige daarvan de laatste verkiezingsuitslagen.
Of het een goed idee is of niet, dat maakt elke burger het best voor zichzelf uit. Maar het is op zijn minst een idee. Het is een voorstel om het dagelijks gekibbel tussen Nederlandstalige en Franstalige politici te stoppen. Mensen worden daar moe van. Het idee van deze jonge partij is duidelijk en sterk afgelijnd. Zo sterk dat velen stellen dat het ‘onhaalbaar’ is. Als voormalig ideeënmaker kan ik u getuigen dat dit een kenmerk is dat eigen is aan ideeën die iets teweegbrengen: dat de bestaande orde ze ‘onhaalbaar’ vindt.
De vraag die ik mij nu stel, is hoe de andere partijen hierop gaan reageren.
Gaan ze hun energie steken in het bestrijden van dit voorstel? Of zullen ze hun energie steken in het bedenken van andere voorstellen die nog beter klinken dan het bovenstaande?
Het is een beetje zoals thuis. Onenigheid over de vakantiebestemming. De ene helft wil skiën, de andere helft niet. De discussie aan tafel kan dan gaan over de gevaren op zwarte pistes en de gescheurde ligamenten in de kennissenkring. Argumenten die dienen om het voorstel te kraken. Maar men kan ook praten over wat men dan wel precies verlangt en waarom. Men kan naast het idee van de skivakantie andere ideeën leggen die misschien meer bijval krijgen. Zonder dat het idee van de skivakantie daarbij wordt afgebroken. Als er gepraat wordt, als elk idee een eerlijke kans krijgt om toegelicht te worden, ontstaan er nieuwe ideeën. Er zijn in Spanje en Turkije namelijk mooie skigebieden die op een halfuurtje van het strand liggen.
België blijft een vreemde constructie, maar die constructie hebben wij, elf miljoen inwoners, volledig in eigen hand. De N-VA denkt een oplossing te hebben. Een samenwerkingsverbond tussen onafhankelijke staten. Het klopt met de tweede lijn in hun partijstatuten – ‘wij streven naar een onafhankelijk Vlaanderen’ -, maar tegelijk zorgt het er ook voor dat supporters van de Rode Duivels geen nieuwe pruiken hoeven te kopen. Zeg niet dat Vlaams-nationalisten niet tot compromis bereid zijn.
Welk idee zetten de andere partijen daar nu tegenover? Hoe vindt de Parti Socialiste bijvoorbeeld dat het land het best bestuurd wordt? Of de CD&V? En dan bedoel ik niet de kleine ingreepjes die de huidige situatie wat onder controle houden tot de volgende verkiezingen. Ik bedoel Het Grote Idee. Zonder na te denken of het wel haalbaar is. Gewoon een idee waar we allemaal plots warm van worden. Hoe gaan wij, inwoners van het onafhankelijke grondgebied België, het verstandigst om met het in de wereld nog steeds zeldzame privilege van zelfbestuur? Dites-moi. Sag mir. Zegt u het mij.
Al was het maar opdat we volgend jaar eens voor iets zouden kunnen kiezen in plaats van tegen iets. Voor de verandering.
Als er gepraat wordt, als elk idee een eerlijke kans krijgt om toegelicht te worden, ontstaan er nieuwe ideeën.
