– Er zijn in dezelfde periode meer Amerikaanse doden gevallen in de stad Chicago dan in de oorlogen in Afghanistan en Irak, berekende de BBC. In die twee oorlogshaarden sneuvelden sinds 2001 al 6888 Amerikanen, in Chicago waren het er 7916. Sinds vorig jaar februari is er in de thuisbasis van de Amerikaanse president Obama nog geen dag gepasseerd zonder dat er iemand vermoord werd. Dit jaar staat de teller al op 500, meer dan de moorden in New York en Los Angeles samen. – Met de jaarlijkse grote katoenpluk in Oezbekistan voor de deur, strijden de meest efficiënte plukkers voor prijzen als tv’s en auto’s. Families die samen 5 ton katoen oogsten, krijgen een televisie, voor 10 ton wacht er een koelkast of wasmachine. Wie samen 15 ton oogst, komt plots bovenaan op de wachtlijst te staan voor een nieuwe wagen, iets wat anders jaren kan aanslepen. Niet alleen boeren plukken mee, stelt de nieuwssite Kun.uz. Ook ambtenaren, inclusief leraren en artsen, worden op het veld verwacht. – Volksvertegenwoordigers in Nieuw-Zeeland hebben tot hun eigen verrassing ontdekt dat al hun e-mailverkeer gescreend werd door de overheid. Een mailtje van een parlementariër naar een journalist werd geblokkeerd, omdat er volgens het systeem gevoelige informatie in stond. Dat bewijst volgens de oppositie dat ze in het oog wordt gehouden. Volgens The New Zealand Herald zal de voorzitter van het parlement een onderzoek instellen. – Irak is bezorgd over het stijgende aantal scheidingen in het land. Een op de vijf huwelijken strandt er. Armoede is volgens The Economist een van de oorzaken, met mannen die de zorg van een gezin niet aankunnen. Maar ook een striktere islam, waardoor seks buiten het huwelijk niet wordt getolereerd. Mensen blijken te trouwen om seks te hebben, zelden de basis voor een goede relatie. Ook Turkse soaps spelen een rol: daarin worden vrouwen door hun mannen in de watten gelegd, wat heel wat Iraakse kijksters aan het twijfelen brengt over hun eigen relatie. – De Baltische landen lopen leeg, schrijft De Groene Amsterdammer. Pendelen de Esten nog grotendeels naar buurland Finland om daar te werken, dan zien Litouwen en Letland een heel deel van hun arbeidsmigranten nooit meer terug. Zeker in Litouwen is de situatie ernstig. Sinds de onafhankelijkheid van de Sovjet-Unie 25 jaar geleden is een vijfde van de Litouwers al naar elders getrokken, niet zelden naar België. Dit jaar alleen al vertrokken 23.000 mensen, onder wie een groot deel jonge hogeropgeleiden.
