Ik kan mij voorstellen dat het al een paar nachten bijzonder onrustig is in de koninklijke sponde. Niet zozeer om redenen van passionele aard, maar omdat de Dag des Oordeels stilaan nadert. Zondag trekken uw onderdanen enthousiaster dan ooit naar de stembus: in het noorden des lands zullen velen dat doen terwijl ze met een brede grijns twee vingers in de lucht steken. Als u zondagnacht voor het slapengaan nog even de neus aan het venster steekt en een zorgwekkend geurtje meent te kunnen ontwaren, dan is dat wellicht omdat de Vlaamse troepen met brandende fakkels en middeleeuwse knotsen het paleis hebben omsingeld. Blijf dan vooral kalm, sire. Ik heb een plan voor u.
Uw eerste jaar op de troon voltrok zich zonder enig incident. U hebt in alle hoeken van de natie het volk toegewuifd, baby’s in de wang geknepen en interesse geveinsd als oude dametjes u aanklampten met een persoonlijk verhaal. U stribbelde niet tegen toen men u de uitgebreide euthanasiewet ter ondertekening aanbood – hoewel wij weten dat u even streng in de leer bent als wijlen koning Boudewijn, die zelfs zijn aardappelen in wijwater liet koken. U protesteerde niet toen uw personage in Albert II werd vertolkt door een man van wie men alleen maar kan hopen dat hij aan die prestatie genoeg geld overhield om bij gelegenheid een acteercursus te betalen. En zondag mengde u zich in vrijetijdskledij onder het volk om dwars door Brussel te hollen, goed wetende dat u op die manier de longen vol fijnstof moest zuigen.
Tot dusver: geen klachten. Tien op tien.
Maandag begint de zwaarste klus uit uw prille loopbaan. U zult de onderhandelingen over een nieuwe federale regering in goede banen moeten leiden. Uw ontmoeting met de heer De Wever is daarbij van essentieel belang. Het wordt een confrontatie met welhaast shakespeareaanse dimensies. U: de ietwat houterige, licht wereldvreemde man met een stevig moedercomplex, die lijdt onder alles wat het wrede lot hem toeslingert. Hij: de nietsontziende veroveraar die op weg naar de macht met zijn virtuele dolk overal dood en vernieling zaait. Een topaffiche is het natuurlijk wel: de Belgische Hamlet meets de Vlaamse Macbeth. Maar samen zult u het onmogelijke moeten verwezenlijken: het is dát vooruitzicht dat u nu al wekenlang klamme handen en bange dromen bezorgt.
Toch zijn er redenen om niet te wanhopen. Uw familiegeschiedenis, om te beginnen. Uw grootvader Leopold III, dat is genoegzaam bekend, was bij aanvang van de Tweede Wereldoorlog zo gecharmeerd door het schijnbaar onoverwinnelijke wereldbeeld van de bezetter dat hij persoonlijk contact zocht met de Führer. Dat werd hem echter zo kwalijk genomen, door de Waalse socialisten nota bene, dat hij laffelijk van de troon werd gestoten. Geloof me, sire, dat is een oorlogstrauma waarmee u in bepaalde kringen benoorden de taalgrens een gevierd spreker kunt worden.
Er is voorts het onmiskenbare feit dat Bart De Wever de kwaadste niet is, en altijd in stilte het compromis zoekt. Herinner u die keer dat Knack een interview met hem publiceerde zonder antwoorden. De N-VA-voorzitter schreeuwde moord en brand. Toch heeft hij de man die de volle verantwoordelijkheid droeg voor dat sinistere plan, toenmalig hoofdredacteur Johan Van Overtveldt, ondertussen bevorderd tot Europees lijsttrekker van zijn eigen partij. Jawel, de toekomstige overwinnaar van de verkiezingen draagt verzoening hoog in het vaandel. Doe ook daar uw voordeel mee.
Dit is mijn plan, sire: geef hem 1000 dagen. Geen 10, zoals vorige keer. Geen 100, zoals Dehaene destijds. Maar 1000, 10 maal 100 dagen. Zeg hem dat u een scherpzinnig man nodig hebt die moet uitpluizen wat zijn medeburgers denken (Acuto homine nobis opus est, qui pervestiget quid sui cives cogitent), leg de verantwoordelijkheid voor de vorming van een meerderheid helemaal op zijn schouders en pas om de zoveel weken zijn titel aan. Keuze zat. Noem hem achtereenvolgens verlichter, speurder, scout, onderzoeker, verkenner, verhelderaar, verduidelijker, verzoener, bemiddelaar, arbiter, toelichter, ontmijner, informateur, diender, schildknaap, heiland, leider, bevrijder en messias.
Als het dán nog niet gelukt is, belt u gewoon Elio Di Rupo.
Met patriottische groet
Joël De Ceulaer
Het wordt een topaffiche: u, de Belgische Hamlet, versus hem, de Vlaamse Macbeth.
