JA

Waarom moet Vandereycken weg?

Omdat we hem niet eens hadden moeten aanstellen. Dat was de grootste vergissing ooit.

Hoezo?

Zijn karakter is het probleem: hij is totaal sociaal ontoegankelijk. Dat was hij al als speler en ook als clubtrainer. Vreemd dat de voetbalbond daar geen lessen uit heeft getrokken, want het karakter van een bondscoach is essentieel. Leren voetballen doen de spelers wel bij hun club. De bondscoach moet zorgen voor ambiance, het de verwende heren naar hun zin maken, vertrouwen en kennis uitstralen en de tactiek vastleggen. En de match tegen Bosnië, dat was een tactisch monstrum. Soms denk ik dat Vandereycken niet helemaal goed bij zijn hoofd is en in een ander soort land leeft.

Dat hij, afgaand op zijn matchanalyses achteraf, wereldvreemd is?

Inderdaad. Dat heeft te maken met zijn karakter. Vander-eycken wil alleen maar zijn eigen waarheid kennen. Hij lijkt wel uit de DDR te komen: zelfs maar even luisteren naar de waarheid van een ander is hem al te veel. Een dirigent hebben we nodig. Iemand die met een groep kan omgaan, in de stijl van Raymond Goethals of Guy Thys.

Wie is dan het alternatief?

Als we voetbalkennis zoeken in eigen land, loopt Emilio Ferreira voorop. Maar net als bij een aantal clubs moet er eindelijk eens een buitenlander komen. Dick Advocaat, bijvoorbeeld, die nu trainer is bij Zenit Sint-Petersburg, of Standardcoach László Bölöni. Een buitenlander brengt een andere frisheid over de groep. Het zou tenminste de illusie creë-ren dat er iets nieuws aankomt.

Vandereycken is niet goedkoop, maar een buitenlandse bondscoach, die kost pas echt geld.

Het is altijd gezeur en geklaag bij de Belgische voetbalbond, maar men geeft het geld aan de verkeerde dingen. Het is kiezen. Ofwel investeren in de toekomst en geld geven aan een degelijke trainer. Ofwel ophouden met de Rode Duivels, op misschien hier of daar een vriendenwedstrijdje na.

Waarom neemt u het voor hem op?

Eerst de Bosniërs wat roet in de ogen strooien met honderd lange lellen vanaf de middenlijn naar voren, na de rust plotseling met mooi combinatievoetbal over de grond en met hoog opkomende flankspelers. Typisch René is dat. Het doelpunt van Dembélé was prachtig. Maar toen de Bosniërs onder de voet werden gelopen, moest de match worden stilgelegd vanwege de rookbommen en was de tactiek om zeep. Een schande dat zoiets kan gebeuren. Ikzelf zou de Belgische bond voor de rechtbank dagen, maar René is veel te meegaand. Te braaf voor een bondscoach.

Anderen zeggen: karaktergestoord.

René is een schitterende trainer. Zijn probleem is dat dat nergens uit blijkt. Zeker niet uit zijn erelijst, want daar staat na twintig jaar niets op. Geen enkele titel, geen enkele beker. Drie keer Uefacupvoetbal afgedwongen, dat is niet veel. Eén keer bij een topclub getraind: Anderlecht, na vijf maanden ontslagen. Twee keer in het buitenland aan de slag: na vijf maanden ontslagen bij de Duitse tweedeklasser Mainz, die onder zijn opvolger promoveerde, en opgelucht uitgewuifd bij FC Twente, waarmee hij wel de Nederlandse bekerfinale bereikte. Als bondscoach één wedstrijd van een sterke tegenstander gewonnen. Maar we mogen ons daarop niet blindstaren.

Wat is Vandereyckens belangrijkste verdienste?

In voetbal wordt te veel op korte termijn gedacht. René heeft na drie jaar intensief scoutingwerk het enorme aanbod aan Belgische topspelers teruggebracht tot een stuk of dertig, en met die kern kan hij nu beginnen te bouwen. Misschien nog niet voor de volgende twee WK’s, maar je moet verder durven te kijken. Vergeet niet dat we in 2018 als organisator rechtstreeks geplaatst zijn voor de eindronde van de Wereldbeker. Een beetje geduld. Geef vertrouwen aan René, die het beter weet dan alle anderen, en de gouden tijden komen terug. U mag me in 2018 op deze voorspelling afrekenen. Huize Zonneweelde.

NEE

Waarom moet Vandereycken weg?

Omdat we hem niet eens hadden moeten aanstellen. Dat was de grootste vergissing ooit.

Hoezo?

Zijn karakter is het probleem: hij is totaal sociaal ontoegankelijk. Dat was hij al als speler en ook als clubtrainer. Vreemd dat de voetbalbond daar geen lessen uit heeft getrokken, want het karakter van een bondscoach is essentieel. Leren voetballen doen de spelers wel bij hun club. De bondscoach moet zorgen voor ambiance, het de verwende heren naar hun zin maken, vertrouwen en kennis uitstralen en de tactiek vastleggen. En de match tegen Bosnië, dat was een tactisch monstrum. Soms denk ik dat Vandereycken niet helemaal goed bij zijn hoofd is en in een ander soort land leeft.

Dat hij, afgaand op zijn matchanalyses achteraf, wereldvreemd is?

Inderdaad. Dat heeft te maken met zijn karakter. Vander-eycken wil alleen maar zijn eigen waarheid kennen. Hij lijkt wel uit de DDR te komen: zelfs maar even luisteren naar de waarheid van een ander is hem al te veel. Een dirigent hebben we nodig. Iemand die met een groep kan omgaan, in de stijl van Raymond Goethals of Guy Thys.

Wie is dan het alternatief?

Als we voetbalkennis zoeken in eigen land, loopt Emilio Ferreira voorop. Maar net als bij een aantal clubs moet er eindelijk eens een buitenlander komen. Dick Advocaat, bijvoorbeeld, die nu trainer is bij Zenit Sint-Petersburg, of Standardcoach László Bölöni. Een buitenlander brengt een andere frisheid over de groep. Het zou tenminste de illusie creë-ren dat er iets nieuws aankomt.

Vandereycken is niet goedkoop, maar een buitenlandse bondscoach, die kost pas echt geld.

Het is altijd gezeur en geklaag bij de Belgische voetbalbond, maar men geeft het geld aan de verkeerde dingen. Het is kiezen. Ofwel investeren in de toekomst en geld geven aan een degelijke trainer. Ofwel ophouden met de Rode Duivels, op misschien hier of daar een vriendenwedstrijdje na.

Waarom neemt u het voor hem op?

Eerst de Bosniërs wat roet in de ogen strooien met honderd lange lellen vanaf de middenlijn naar voren, na de rust plotseling met mooi combinatievoetbal over de grond en met hoog opkomende flankspelers. Typisch René is dat. Het doelpunt van Dembélé was prachtig. Maar toen de Bosniërs onder de voet werden gelopen, moest de match worden stilgelegd vanwege de rookbommen en was de tactiek om zeep. Een schande dat zoiets kan gebeuren. Ikzelf zou de Belgische bond voor de rechtbank dagen, maar René is veel te meegaand. Te braaf voor een bondscoach.

Anderen zeggen: karaktergestoord.

René is een schitterende trainer. Zijn probleem is dat dat nergens uit blijkt. Zeker niet uit zijn erelijst, want daar staat na twintig jaar niets op. Geen enkele titel, geen enkele beker. Drie keer Uefacupvoetbal afgedwongen, dat is niet veel. Eén keer bij een topclub getraind: Anderlecht, na vijf maanden ontslagen. Twee keer in het buitenland aan de slag: na vijf maanden ontslagen bij de Duitse tweedeklasser Mainz, die onder zijn opvolger promoveerde, en opgelucht uitgewuifd bij FC Twente, waarmee hij wel de Nederlandse bekerfinale bereikte. Als bondscoach één wedstrijd van een sterke tegenstander gewonnen. Maar we mogen ons daarop niet blindstaren.

Wat is Vandereyckens belangrijkste verdienste?

In voetbal wordt te veel op korte termijn gedacht. René heeft na drie jaar intensief scoutingwerk het enorme aanbod aan Belgische topspelers teruggebracht tot een stuk of dertig, en met die kern kan hij nu beginnen te bouwen. Misschien nog niet voor de volgende twee WK’s, maar je moet verder durven te kijken. Vergeet niet dat we in 2018 als organisator rechtstreeks geplaatst zijn voor de eindronde van de Wereldbeker. Een beetje geduld. Geef vertrouwen aan René, die het beter weet dan alle anderen, en de gouden tijden komen terug. U mag me in 2018 op deze voorspelling afrekenen. Huize Zonneweelde.

OPGETEKEND DOOR jan jagers