Vrijdag begint in Monte?Carlo het nieuwe rallyseizoen.

Ook in het kleine rallywereldje zijn de toprijders heuse sterren geworden. Jongens als Burns, Colin McRae (één keer wereldkampioen) en de Fin Tommi Mäkinen (vier wereldtitels) zouden tussen 6 en 8,5 miljoen euro per jaar vangen. Salarissen die inderdaad vergelijkbaar zijn met de betere middenklassers in de Formule-1. Maar als David Coulthard of Eddie Irvine 8,5 miljoen euro per jaar krijgen, is dat deels wel voor hun ervaring en talent, maar meer nog voor hun bekende gezicht. Wat van de rallytoppers niet kan worden gezegd. We namen zelf de proef op de som toen we twee jaar geleden met toenmalig wereldkampioen Tommi Mäkinen de Gentse binnenstad introkken naar een pr-evenement van z’n sponsors. De opkomst in de winkel waar de held handtekeningen zette, was beperkt. En op straat keek geen hond achterom.

Is het dan toch hun talent dat zoveel geld rechtvaardigt? Ja, samen met hun ruime ervaring. Want sinds de verkenningen in het wereldkampioenschap rallyrijden vijf jaar geleden serieus werden beperkt, is het voor jong talent alleen maar moeilijker geworden om mee te rijden met de oudere rotten, die in rally’s als die van Finland bij wijze van spreken iedere boom weten staan.

De rallysport is, om het zacht uit te drukken, een nogal onbeheersbare discipline, en precies daarom gaat het zo traag met de professionalisering die rallybaas David Richards zowat anderhalf jaar geleden aankondigde. Richards kocht de televisierechten van Bernie Ecclestone, bracht die onder in zijn bedrijfje International Sportsworld Communication, en begon te dromen van live coverage. Alleen ligt rechtstreekse verslaggeving van rally’s niet meteen voor de hand. Rally wordt op de openbare weg gereden, van punt a naar b. Soms over snelheidsritten van 35 of 40 kilometer, zonder dat er rechtstreekse duels of achtervolgingen te zien zijn. Formule-1 is in die zin veel makkelijker: alles gebeurt in het kleine, besloten wereldje van een en hetzelfde circuit. Terwijl rallywagens de wijde wereld in trekken. Probeer dat maar eens in de hand te houden.

EEN HALVE MINUUT STILSTAAN

Proberen doen Richards en de internationale autosportbond (FIA) natuurlijk wel. Zo laten ze vanaf dit jaar maximaal nog maar negentig auto’s toe aan de start, zodat opnieuw een aantal amateurs (in rally rijden professionele teams met budgetten boven 25 miljoen euro samen met amateurs die voor een bepaalde rally een paar tienduizenden bij elkaar harken) uit de boot zullen vallen. Een stap naar professionalisering, is dat dus.

Een andere vernieuwing dit seizoen is dat de auto’s (althans de eerste vijftien in het klassement) vanaf de tweede snelheidsrit in omgekeerde volgorde starten. Een maatregel die hilarische toestanden in rally’s op onverhard moet vermijden. Toen de FIA zei dat het niet netjes was om vijftig meter voor de finish ostentatief een halve minuut stil te staan, gingen de rijders de meest waanzinnige smoezen bedenken (lekke banden die er geen waren, en dat soort toestanden) om de dag toch maar niet als leider in het klassement te moeten afsluiten. Want die moet de volgende dag als eerste vertrekken en dus op onverharde wegen ‘het spoor trekken’ voor de anderen, en dat kost seconden. Afgelopen daarmee, dus.

De wedstrijddagen worden ook ingekort. Of liever, ze zijn vroeger gedaan, om de televisiejongens meer tijd te gunnen, zodat ze het allemaal mooi en professioneel kunnen verpakken tegen prime time. Alweer het werk van David Richards. Die zette eind vorig jaar overigens de boel op stelten toen hij zich liet aanstellen als nieuwe baas van British American Racing, het Formule-1-team van Jacques Villeneuve. In het rallywereldje voelen ze zich serieus gepakt, ‘want hoe wil je nu dat hij twee zulke opdrachten kan combineren’, zegt Andrew Cowan, baas van Mitsubishi, niet ten onrechte. ‘We hebben Richards de vrije hand gegeven om onze sport te promoten en naar een veel hoger professioneel niveau te tillen. Voor een stukje is dat al gebeurd, maar de weg is nog lang.’

Freddy Loix zal er niet wakker van liggen. De Belg, in de zomer van ’98 nog omschreven als ‘de wereldkampioen van 2000’ toen hij de toppers een voor een het nakijken gaf, begint bij Hyundai aan een nieuw rallyleven. Bevrijd uit de dwangbuis waarin hij de voorbije drie jaar reed. ‘Ik heb bij Mitsubishi nooit gekregen wat ze beloofden’, is het enige wat hij kwijt wil over drie seizoenen waarin hij z’n reputatie zag afbrokkelen. En toch kon hij nog bij een ander topteam terecht, Loix. Maar niet met het statuut dat hij wilde: carte blanche om te testen en de auto naar zijn hand te zetten. Zoals hij dat nu met de Hyundai zal kunnen doen. Alleen is die Koreaanse machine voorlopig nog maar een meelopertje in de wk-rally’s, zodat van Loix niet meteen grootse optredens moeten worden verwacht.

En van François Duval? De 21-jarige Waal rijdt dit seizoen inderdaad een vier- of vijftal wk-rally’s met een Focus WRC. Duval werd door Ford gekozen wegens z’n prestaties in het Super 1600-kampioenschap, een competitie voor jonge rijders in de schaduw van het wereldkampioenschap. Ford wil de 21-jarige Duval rustig laten groeien en evolueren, om op termijn volwaardig fabrieksrijder te worden. Alleen blijft het afwachten hoe de jongeman zal reageren nu hij wordt ondergedompeld in die zeer professionele omgeving van een fabrieksteam. Als teamgenoot van grootheden als Colin McRae of Carlos Sainz. Om overeind te blijven, moet je niet alleen uiterst intelligent zijn, maar ook mentaal ijzersterk. Duval hoeft straks wel niet in de clinch te gaan met de Finse maffia, zoals Loix bij Mitsubishi, maar hij zal niettemin worden geconfronteerd met allerlei krachten en invloeden die op zo’n niveau ageren.

En dat terwijl Duval rallysport op het allerhoogste niveau tot twee dingen vereenvoudigt: remmen en gas geven. Al de rest, de politiek achter de schermen, het ellenbogenwerk, zo belangrijk om aan de top te overleven, is niet aan hem besteed. Het contract met Ford ging overigens bijna niet door omdat Duval, in z’n diepe Henegouwen un enfant du pays et de la campagne, niet wilde ingaan op de eis van Ford om naar Engeland te verhuizen. Si c’est comme ça, ils peuvent garder leur contrat, zou hij gezegd hebben. Koppige jongens, die Walen.

Jo Bossuyt

Freddy Loix, ooit nog getipt als de wereldkampioen van 2000, begint bij Hyundai aan een nieuw rallyleven.