Van revolutionair tot ‘medioloog’ en expert inreligieuze vraagstukken: voor Régis Debray schuilt daarin geen tegenspraak.

Régis Debray (Parijs, 1940) werd midden jaren zestig in één klap wereldberoemd. De jonge Franse filosoof was in 1965 naar Cuba gereisd om er filosofie te doceren aan de universiteit van Havana. Hij volgde Che Guevara naar Bolivia en werd daar in 1967 aangehouden. Hij werd veroordeeld voor deelname aan de guerrilla, kreeg dertig jaar cel en verdween in een Boliviaanse gevangenis.

In Europa kwam een campagne op gang, die zich het lot van de Fransman aantrok. Het duurde vier jaar voor de gezamenlijke inspanningen van, onder meer, Charles de Gaulle, Jean-Paul Sartre, André Malraux en paus Paulus VI hem vrij kregen. Later zei Debray dat die jaren in de gevangenis de beste universiteit waren die hij zich kon dromen. Hij schreef er ook zijn beroemde essay La Révolution dans la Révolution, dat als een handboek gold voor elke vorm van guerrillastrijd.

Na zijn vrijlating engageerde Debray zich in de beweging rond de socialistische president Salvador Allende in Chili. Hij ontmoette er ook de latere Nobelprijswinnaar voor literatuur Pablo Neruda. Op basis van gesprekken met Allende schreef hij Entretiens avec Allende sur la situation au Chili. Na de staatsgreep van Augusto Pinochet in 1973 keerde Debray naar Frankrijk terug.

Toen de socialist François Mitterrand in 1981 tot president van de Franse republiek werd gekozen, nam hij Debray op in zijn staf in het Elysée. Als speciale adviseur van de president voor buitenlandse aangelegenheden ontwikkelde Debray een beleid dat Frankrijk meer vrijheid van handelen moest bezorgen, losser van de Verenigde Staten en dichter bij zijn voormalige kolonies. Hij bekleedde verschillende functies, werkte aan een doctoraat en begon midden jaren negentig met zijn Cahiers de Médiologie – een wetenschappelijke discipline die de impact van media en van communicatie onderzoekt.

De revolutionair uit de jaren zestig doceerde ondertussen filosofie aan de Sorbonne en lag in 2002 aan de grondslag van het Europees Instituut voor Godsdienstwetenschappen, waarvan hij ook enkele jaren de directeur was. Hij was betrokken bij het opstellen van de wet op het dragen van religieuze symbolen in de publieke sfeer en bestudeert de situatie van christelijke minderheden in het Midden-Oosten.

Régis Debray toont zich nog altijd een onvermoeibare auteur. Zijn bibliografie telt ondertussen enkele tientallen titels, terwijl hij daarnaast ook nog met grote regelmaat in de krant Le Monde publiceert.