Recht van antwoord
In het weekblad KNACK, 29e jaargang, nr. 4 van 27 januari 1999, verscheen op blz. 22 een artikel getiteld “De zonden van het vlees” van Dirk Draulans met als ondertitel “De voedselvergiftiging die in Antwerpen een aantal bejaarden het leven kostte, wordt gelinkt aan een vleescircuit met een bedenkelijke reputatie”.
Het bedrijf van F. NYS is een modern bedrijf gebouwd in 1989 op een industrieterrein en voldoet aan de strenge reglementeringen en normen, en is alleszins niet vergelijkbaar met een “gore garage”, zoals het artikel wil doen uitschijnen.
Wat betreft de leveringen aan het OCMW was het bedrijf zelfs aan zijn tweede termijn. Iedereen die aan het OCMW een aanbesteding doet, moet scherpe prijzen hebben, wat niet wegneemt dat er geen kwaliteit wordt geleverd. Het is echter duidelijk dat men hiervoor geen koeien van de eerste categorie E kan leveren. De instellingen moeten tevreden geweest zijn over de kwaliteit, zoniet zou de firma nooit voor een tweede termijn gekozen zijn.
Dat de samenwerking tussen NYS en zijn leverancier nog niet is stopgezet, heeft niets te maken met een betalingsachterstand. De kredietfaciliteiten tussen de partijen zijn afgesproken, rekening houdend met de tegoeden van haar klanten.
Dat de leverancier van F. NYS aan deze laatste enkel vlees van de laagste kwaliteit levert (P-koeien), wordt formeel ontkend daar NYS alles wat binnenkomt persoonlijk op de kwaliteit beoordeelt. P-koeien, dewelke trouwens goedgekeurd worden voor consumptie, doch gewoon een lagere kwalificatie krijgen, heeft NYS nooit gekocht omdat deze niet zo mals zijn. Het is tevens volstrekt onjuist te beweren dat magere koeien per definitie zieke koeien zijn.
Alle dieren die bij NYS binnenkomen, zijn voorzien van een EEG-kenmerk.
Een salmonellabacterie kan in elk dier voorkomen (slechts 1 op 1500) en is met het blote oog niet merkbaar. Tevens bestaat er geen verplichte controle op. Deze bacterie kan zowel in een 1ste klasse dier zitten als in een dier van de laagste klasse.
NYS is zelf het slachtoffer van een ongelukkig toeval en heeft van de eerste dag zijn volledige medewerking verleend aan het onderzoek. Dat hij dit gerechtelijk onderzoek niet heeft willen beïnvloeden, blijkt zelfs uit het feit dat hij geen enkel interview heeft willen geven aan KNACK, noch aan eender welk ander medium.
Tevens wil het artikel doen uitschijnen dat er reeds 12 mensen gestorven zijn. Het gaat niet op om alle overlijdens van na 3 november 1998 in het rusthuis waar hoogbejaarden verblijven, toe te schrijven aan de salmonellabacterie die zich bevond in een rosbief.
NYS betwist met klem ook maar iets te maken te hebben met een vleescircuit van noodslachtingen met een bedenkelijke reputatie.
