RECHT VAN ANTWOORD VAN CARL LANG EN ISABELLE BARDY-LANG

Wij vernemen dat dit blad zonder onze toestemming en zonder kans op wederwoord, gegevens uit ons privéleven onjuist heeft bekendmaakt in het artikel ‘België- schisma in het Vlaams Belang’.

Wij stellen vast dat een element uit onze private levenssfeer, ons adres en huisnummer en de namen die naast onze deur aan de bel bevestigd zijn, publiek bekend werden gemaakt zonder onze toestemming.

We stellen ook vast dat dit foutief gebeurde in de context van een ‘liefdesnest’ met de vermelding dat mevrouw Bardy de ‘medewerkster’ van Carl Lang zou zijn, terwijl u het feit achterwege liet dat wij gehuwd zijn, en dat adres (naast ons officiële adres in Frankrijk) onze normale domicilie in België is.

Wij verwerpen met klem de insinuatie dat een parlementslid met amoureuze bedoelingen een appartement liet huren door een medewerkster, terwijl wij daar in alle eer openlijk wonen als echtgenoten.

Bovendien werd onze woning omschreven als een ‘liefdesnest’ van anderen; Dat is volkomen onjuist, en wij beklemtonen dat onze echtelijke woonst daarvoor niet gebruikt wordt.

Deze foutieve voorstelling had kunnen vermeden worden door ons gewoon te contacteren… Wij menen dat onze private levenssfeer nodeloos geschonden werd en wij nemen dan ook van dat artikel in de meest duidelijke bewoordingen afstand.

Carl Lang

Europees Parlementslid

Isabelle Bardy-Lang

RECHT VAN ANTWOORD VAN MARIE-ROSE MOREL

Het artikel dat u op 19 november 2008 publiceerde is op meer dan één punt strijdig met de waarheid.

Ik wil beginnen met de duidelijke mededeling dat Frank Vanhecke en ikzelf politieke kameraden en daarnaast ook goede vrienden zijn.

Ik moet vaststellen dat mailberichten die van mij ontvreemd werden en vervolgens na toevoegingen en wijzigingen werden neergelegd in mijn echtscheidingsdossier, nu plots door u gepubliceerd worden als zouden zij authentiek zijn. Ik vind dat een grove inbreuk op mijn privacy, maar verklaar bovendien heel duidelijk dat die mails vals zijn, en neem afstand van heel de inhoud ervan, in het bijzonder van de verzonnen ‘bijnamen’ die ik zou gebruiken voor partijgenoten en van de schandalige toevoeging ’88’.

Waar u verwijst naar het programma ‘blowfish’, een computerprogramma dat boodschappen codeert, vind ik eveneens dat u principieel geen uitstaans hebt met welke software er op mijn PC draait, en vind ik ook dat een brutale schending van mijn privacy. Maar voor de volledigheid wil ik wel even vermelden dat ik dit programma gebruik om vertrouwelijke berichten te verzenden in het kader van de werking van onze vakbondscel…

Uw vermelding van een ‘liefdesnest’ dat in de buurt van het Europees parlement zou gehuurd worden door een ‘medewerkster’ van een Frans parlementslid is volkomen foutief, nu het adres dat u als ‘liefdesnest’ aanduidt het officiële verblijfsadres in België is van een Frans Europees parlementslid en zijn echtgenote… Ik heb daar trouwens ook nooit de nacht doorgebracht.

Uw weergave van mijn email-correspondentie met de politiek commentator Roger Van Houtte van Gazet van Antwerpen is uiteraard opnieuw een grove schending van mijn privacy; als politica is het mijn zaak met welke journalisten ik contact houd en over welke onderwerpen. Ik vind het ook foutief te schrijven dat ‘Van Houtte mij discreet informeerde over het reilen en zeilen in de Vlaamse media’. In werkelijkheid is elke relatie tussen een journalist en een politicus er één van vertrouwen, en mijn contact met de heer Van Houtte was niets meer dan een normaal contact tussen een politiek journalist en een politicus.

Tenslotte wijs ik erop dat u terecht in uw artikel zelf verwijst naar LDD van Jean-Marie Dedecker en mijn man. Ik vind het gebruiken en misbruiken van vervalste informatie uit een lopend echtscheidingsdossier tegen een concurrerend politicus absoluut onaanvaardbaar.

Marie-Rose Morel

RECHT VAN ANTWOORD VAN FRANK VANHECKE

De inhoud van het artikel dat u op 19 november 2008 afdrukte bevat fouten waarvan ik de meest flagrante graag voor uw lezers wil rechtzetten.

Deze mails die u afdrukt en die zogezegd van mijn hand zijn, werden gestolen van Marie-Rose Morel in het kader van een bittere echtscheiding, en vervolgens vervalst en gemanipuleerd. Ik ontken formeel dat de e-mails authentiek zijn en dat eender welk onderdeel van de inhoud van mijn hand zou zijn.

In het bijzonder neem ik afstand van de vervalste toevoeging van een vermeende groet ’88’, en van zogenaamde ‘koosnaampjes’ die ik voor partijgenoten zou gebruikt hebben. Ook deze aantijgingen wijs ik duidelijk af.

U verwijst in één adem naar een vermeend ‘liefdesnest’ van mijzelf en naar een appartement in de buurt van het Europese parlement dat een medewerkster van een Frans Europees parlementslid zou huren. Het gaat hier om de officiële verblijfplaats in België van dat Franse Europese parlementslid en zijn echtgenote, dat uiteraard nooit als ‘liefdesnest’ door mij gebruikt werd.

U beweert dat ik van ‘een rustige oude dag mag genieten in het Europees parlement’. Dat is onjuist, want indien u op de website van het Europees parlement mijn schriftelijke vragen, mondelinge vragen, parlementaire initiatieven en tussenkomsten in de plenaire vergadering bekijkt, dan zal u vaststellen dat ik in het Europese parlement tot de absolute top behoor inzake parlementaire activiteit, en ik ben ook van plan om dat zo te houden.

Ik bevestig tenslotte nog maar eens dat Marie-Rose Morel en ikzelf politieke kameraden en daarnaast ook goede vrienden zijn. Ik meen dat publieke en private zaken best gescheiden blijven, en dat het gebruik van elementen uit een bits omstreden echtscheidingsdossier tegen een politicus onaanvaardbaar is.

Frank Vanhecke