Burgemeester van Vilvoorde Jean-Luc Dehaene bouwt een carrière uit als bestuurder van vennootschappen. Er is leven na de nationale politiek.

Ondernemers zijn weinig talrijk en weinig succesvol in de politiek. In het vorige parlement zetelde de gevierde baas van de Antwerpse Katoennatie, Fernand Huts (VLD). Hij maakte de liberalen stapelgek en viel in de Kamer vooral op door zijn absenteïsme. Bij de jongste verkiezingen stuurde hij zijn vrouw Karine als plaatsvervangster het politieke pad op. Maar de kiezers moesten geen Hutsen meer. De West-Vlaming Aimé Desimpel (VLD) verkocht dan weer zijn baksteengroep alvorens politieke glorie na te streven. Maar het kamerlid raakte tot zijn eigen verwondering niet aan een ministerportefeuille, en de VLD’ers verkozen hem niet eens tot bestuurslid van de partij. Dan is er nog Philippe Bodson (PRL), die de nutsgroep Tractebel groot maakte en er met slaande deuren en een fortuin vertrok. Als excellentie wou hij het management in de politiek introduceren. Eilaas, verder dan de Senaat kwam hij niet. Momenteel probeert hij de ruïne van Lernout & Hauspie in Ieper uit te mesten.

Ondernemers gaan moeizaam met politiek om, dat is bekend. Hun managementboeken zeggen niets over het ruige werk in de Wetstraat. Vaak duurt het heel lang voor ze leren dat politiek niet de kunst van het doen is, maar die van het mogelijke. Omgekeerd lopen politici evenmin in dichte drommen naar het bedrijfsleven. Ondernemen zien ze als een fin-de-carrière, als de politieke macht is opgedroogd. Na vele regeringen liet Wilfried Martens (CVP) zich bijvoorbeeld een commissariaat in de Nederlandse Begemann-groep aanpraten. Plezier heeft hij aan die twijfelachtige Nederlandse investeringsgroep niet beleefd. Met stille trom vertrekken, was dan ook het beste wat hij kon doen.

Staatssecretaris voor Europese Zaken Paul De Keersmaeker (CVP) daarentegen is hét voorbeeld van een politicus met een succesvolle tweede carrière. Tot voor kort was hij nog voorzitter van biergroep Interbrew. Als voorzitter van het stragisch comité van Tractebel waakt hij over de Belgische belangen en hij wordt nog in heel wat andere raden van bestuur gewaardeerd. Zo’n carrière zet tot nadenken aan, onder anderen bij CVP’er en voormalig minister van Landbouw Karel Pinxten.

BESTUURSMANDAAT NR. 7

Terwijl de 75-jarige De Keersmaeker stilaan uitloopt – bedrijven vinden het onfatsoenlijk om op hoge leeftijd nog te besturen – stormt Jean-Luc Dehaene (CVP) als kersvers zakenman vooruit. Na de verkiezingen van 1999 ging het Brabants trekpaard ‘met politiek pensioen’. In afwachting van de verovering van het Vilvoordse gemeentehuis bleef hij wel nog even in de Senaat nasudderen. In die periode begon hij ook een zakenleven uit te bouwen, en dat gaat maar door.

Straks wordt hij bestuurder bij Seghersbettertechnology waar Johnny Cornillie, de voormalige kabinetschef van ex-minister-president Luc Van den Brande (CVP), het mooie weer maakt. Dat is zijn zevende bestuursmandaat – met een opvallende afwezigheid in de financiële sector. Ook Interbrew benoemt hem eerstdaags trouwens tot bestuurder. Eerder nam Dehaene al mandaten op bij de Union Minière – waar zijn voormalige woordvoerster Moniek Delvou nu het verhelderende woord voert -, bij Telinfo van gebrevetteerde CVP-vriend John Cordier en bij koekjesfabrikant Corona-Lotus, waar de voormalige voorzitter van het Verbond van Belgische Ondernemingen, Karel Boone, de bestuursvergaderingen leidt. En hij zetelt ook in de raad van bestuur van tapijtengroep Domofin van Jan De Clerck, die in het verleden met fiscale onstnappingstechnologie in het nieuws is gekomen.

Dehaenes voorzitterschap van de vzw Sail Trust smaakt echter bitter. Hoewel de voormalige premier blijft ontkennen dat Sail iets met Lernout & Hauspie te maken heeft, verschrompelt het incubatiecentrum voor spraaktechnologie samen met de Ieperse groep. Ja, Dehaene had twijfels over de explosieve groei sinds de beurswaarde van LHSP hoger steeg dan die van de globale chemie- en farmagroep Solvay. Neen, Dehaene kocht nooit aandelen van Lernout & Hauspie. Maar hij is geen deserteur, hij zal het leed samen met de Ieperlingen dragen.

Guido Despiegelaere

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content