De overheid legt belachelijk lage boetes op voor zwart geld. Ondertussen denkt de regering er wel over om het spaargeld zwaarder te belasten.

‘Overheid wast zwart geld wit.’ Het was een van de opmerkelijkste uitspraken van de laatste weken en ze kwam van Karel Anthonissen, gewestelijk directeur bij de Bijzondere Belastinginspectie (BBI) in de zakenkrant De Tijd. In een normaal land zouhet voor ophef zorgen.

‘De Belgische staat werkt massaal mee aan witwassen tegen bradeerprijzen’, zei Anthonissen. Als je de nodige boetes betaalt, kun je in ons land zwart geld weer in het officiële geldcircuit brengen. Voor het regulariseren van zwart geld werkt de BBI met een model dat uitgaat van een heffing van 20 procent. In 2004 werd bij ons een grote actie op het getouw gezet om zwart geld te laten terugkeren: de Eenmalige Bevrijdende Aangifte (EBA) was een vorm van fiscale amnestie. Daarbij lagen de boetes op zwarte vermogens tussen de 6 en 9 procent. Heel wat minder dus dan wat de BBI als tarief hanteert, maar het was dan ook maar een ‘eenmalige’ en tijdelijke actie, om het zwarte geld opnieuw nuttig te maken voor onze economie.

In 2006 werd dan het Contactpunt Regularisaties van Financiën opgericht om zwarte vermogens te regulariseren. En ze hebben er werk: de regularisatiedienst behandelde tot nu toe meer dan 2600 dossiers, 90 procent daarvan werd met succes afgehandeld. Dit jaar werd er al voor meer dan 86 miljoen euro zwart geld aangegeven. Over heel 2008 ging het over 81,5 miljoen euro.

Nu blijkt dat het Contactpunt de zwarte vermogens tegen een belachelijk laag tarief regulariseert: ‘Er worden momenteel grootschalige fiscale regularisaties gedaan en aanvaard tegen heffingen van 3 tot 5 procent’, aldus Anthonissen. Dat is dus niet alleen veel lager dan de 20 procent die de BBI doorgaans hanteert, het is zelfs maar de helft van het voordeeltarief dat tijdens de Eenmalig Bevrijdende Voorheffing gold. Er loopt dus vandaag bij ons iets fundamenteel fout bij de regularisatie van zwart geld.

Ook bij de parketten is men niet te spreken over de werkwijze van het Contactpunt Regularisaties. Concreet voorbeeld: in juni 2008 kreeg België van Duitsland een vijftigtal namen van Belgen met een zwarte bankrekening in Liechtenstein. Het parket stelde per verdachte een proces-verbaal op, maar al vlug bleek dat die zwarte sommen via het Contactpunt Regularisatie tegen superlage boetes geregulariseerd waren.

De dienst Contactpunt Regularisatie valt onder de bevoegdheid van de minister van Financiën en dat is al tien jaar lang Didier Reynders (MR). Hij verklaarde dat hij zich niet inlaat met de werking van zijn administratie en zei zelfs hardop: ‘Ik weet van niets.’ En weer kwam hij daarmee weg.

Ondertussen werd wel bekend dat de federale regering erover denkt om de roerende voorheffing op spaarboekjes, termijnrekeningen en kasbons te verhogen van 15 tot 25 procent. Als die maatregel er inderdaad komt, treft die vooral de kleine spaarder. En nu we weten tegen welke voordeeltarieven het zwart geld geregulariseerd wordt, wordt het helemaal wrang.

Als de regering toch zo desperaat op zoek is naar geld om het gat in de begroting te dichten dat ze zelfs de kleine spaarders wil treffen, hebben we wel een alternatief voorstel: zoals iedereen weet zullen we allemaal langer moeten werken om de kosten van de snel toenemende vergrijzing op te vangen. Brugpensioenen zijn dus te mijden, maar misschien kunnen we toch maar beter een kleine uitzondering maken voor de minister van Financiën. In zijn geval zou een brugpensioen het land ongetwijfeld veel geld opbrengen.

BLOG! Reageer op blogs.knack.be/economie

door Ewald Pironet

Minister van Financiën Reynders verklaarde hardop:’Ik weet van niets.’ En weer kwam hij daarmee weg.