Peter Vandeweerdt

Geweldige concerten deze week, maar soms moet je gewoon voor het allerbeste gaan. De projecten van mezzosopraan Cecilia Bartoli zijn altijd verrassend, en dat is dit keer niet anders. Ze blies in 2009 het stof van een aantal aria’s van Antonio Vivaldi, nu verweeft ze er acht tussen de delen van zijn Vier Seizoenen, ook inhoudelijk. De lente is een vogeltje dat verlangt naar vrijheid. Maar het leven heeft meer in petto, verliefdheid en een warme zomerse liefdesverklaring. Tot de eerste bliksem flitst, en later het bloed in de aderen bevriest. Uiteindelijk blijft alleen de herinnering over. Ook het muzikale palet van de gekozen aria’s (waarvan ze er twee eerder opnam) klopt perfect met elke beweging van de Vier Seizoenen. Ook aardig: Bartoli signeert na afloop de nieuwe cd, drie dagen voor de officiële release.