Uit het interview ‘Geef ons ademruimte en geld’ komt de hypocriete opstelling van het vrije net nog maar eens duidelijk aan het licht.
Maart 2000: ‘Het VVKSO weigert reaffectatie waardoor katholieke scholen leerkrachten uit het niet-katholieke net moeten overnemen’. Anderzijds wordt het sinds lang als de normaalste zaak ter wereld beschouwd dat leraren uit het vrij onderwijs benoemd kunnen worden in het gemeenschapsonderwijs. In vele gevallen ten nadele van jongeren die van kindsbeen hun studies in het officiële net hebben gedaan. Zij blijven in de kou staan, terwijl anderen van twee walletjes kunnen eten.
Een beetje verder lezen we: ‘Men kan ons geen gelijkheid opleggen met als argument de gelijkheid van elk kind en tegelijk op het niveau van de financiering onrechtvaardige verschillen overeind houden’. Als dat geen zuiver staaltje van omgekeerd redeneren is. Het getuigt bovendien van niet weinig arrogantie om aan het begrip pluralisme een negatieve betekenis toe te voegen: ‘Laat ik mijn eigen mening en identiteit maar intomen!’ In de lessen moraal worden meningen naast elkaar geplaatst, niet ingetoomd. En dat ‘verscheidenheid een ongelooflijke rijkdom is’ geldt veel meer voor het gemeenschapsonderwijs dan voor het katholieke net. Waar vind je vrijzinnige, katholieke, protestantse, islamitische jongeren, getuigen van Jehova… naast elkaar in de klas?
Dat vrije scholen minder middelen hebben, wordt alweer in de verf gezet. Vergelijk eens de infrastructuur van enkele scholen uit het vrije en het officiële net, en je weet meteen wie over de meeste middelen beschikt.
Klap op de vuurpijl is het statement dat door zedenleer aan te bieden, de katholieke scholen een meerwaarde moeten opgeven: ernst en diepgang, een duidelijk mens- en wereldbeeld, solidariteit, onafhankelijkheid en verantwoordelijkheid. Waarmee denkt Schelstraete dat de leerkrachten zedenleer dan wel bezig zijn?
Een politicus zei me ooit, toen ik als jong leraar Engels-zedenleer op zoek was naar een betrekking in het onderwijs: ‘In het katholieke net kom je er niet in, want er staat een vlek op jouw diploma!’ Hij bedoelde zedenleer. Voor sommigen is dat blijkbaar nog altijd ‘de studie des duivels’.
Ook de inschrijvingsplicht blijft een heet hangijzer vormen. ‘Strijdig met de grondwet’, luidt het in het vrije net. Welnu, als zij zich daar niet wensen aan te houden, dan moeten ze ook niet meer financiële middelen claimen. Het komt er voor hen alleen maar op aan zoveel mogelijk de ‘moeilijkste’ leerlingen door te sturen naar het officiële onderwijs. Het belet het gemeenschapsonderwijs echter niet heel wat kwaliteit te leveren.
Ivan Bontinck, Wetteren.
