Jeroen Zuallaert

De Olympische Spelen in Rio waren een feest voor Brazilië. Maar de diepe politieke crisis in het land is verre van bezworen.

Het mooiste aan een olympiade is dat ook nichesporten als Grieks-Romeins worstelen of de moderne vijfkamp wereldwijd aandacht krijgen. De meest onderbelichte sporttak was evenwel de sprint richting uitgang, een discipline waarin Braziliaanse toppolitici de voorbije twee weken records braken.

Doorgaans biedt een olympiade in eigen land een podium waarvan politici enkel kunnen dromen. Toch blonken de Braziliaanse leiders de afgelopen weken uit in afwezigheid. Interim-president Michel Temer werd uitgefloten tijdens de opening en gaf verstek voor de slotceremonie. Ook ex-president Lula da Silva en de geschorste presidente Dilma Rousseff, die de Spelen indertijd naar Rio haalden, lieten zich twee weken lang niet zien. Zelfs Eduardo Paes, de flamboyante burgemeester van Rio de Janeiro, gaf de voorbije dagen niet thuis.

Veel Brazilianen lusten hun politieke klasse rauw. De economie slabakt, de inflatie piekt, en de begroting staat diep in het rood. Ze zijn kwaad dat er bespaard zal worden op het onderwijs en de gezondheidszorg terwijl de Spelen miljarden hebben gekost. Maar de voornaamste frustratie is de voortdurende sfeer van scandalitis die de politiek teistert.

Op 25 augustus start de senaat met het proces van de geschorste presidente Dilma Rousseff. Ze wordt ervan beschuldigd met de begroting te hebben geknoeid. Als twee derde van de senatoren haar schuldig acht – en dat is heel waarschijnlijk – wordt ze definitief afgezet. In dat geval blijft huidig interim-president Temer tot de verkiezingen van 2018 aan de macht. Temer, achter de schermen een van de grootste pleitbezorgers van Rousseffs afzetting, is zelf meermaals veroordeeld voor corruptie. Ook zijn pogingen om het hooggerechtshof naar zijn hand te zetten en zijn invloed op ’s lands grootste mediagroep zijn zorgwekkend in een prille democratie als Brazilië.

Toch zijn er redenen tot optimisme. Toen de regering probeerde om protesten tijdens de Spelen te verbieden, werd die wet herroepen door een Braziliaanse rechtbank. Ondanks de massale militaire aanwezigheid slaagden talloze actievoerders erin hun boodschap de wereld rond te sturen. Die boodschap is aangekomen, en bezorgde de politieke elite het schaamrood op de wangen. Het is maar de vraag of dat schaamrood ook tot scrupules zal leiden, eens het olympische circus het land uit is.

Jeroen Zuallaert

Veel Brazilianen lusten hun politieke klasse rauw. De economie slabakt en de begroting staat in het rood.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content