Noël Slangen vormt nog altijd het voorwerp van een gerechtelijk onderzoek.
Premier Guy Verhofstadt (VLD) bleef Noël Slangen de voorbije weken voor zowel Kamer als Senaat verdedigen. ‘Sjoemelaars vliegen er bij mij onverbiddelijk uit’, oreerde hij in de Senaat.
Het zal veel mensen verbazen, maar er loopt nog altijd een gerechtelijk onderzoek naar mogelijk gesjoemel van Slangen. De zaak staat als ‘Kelchtermans/Vrysen/Slangen’ geregistreerd bij het Brusselse parket, dat vorige week bevestigde dat de onderzoeksrechter nog geen eindvordering opstelde, en evenmin ‘een richting daarvoor heeft ingenomen, ook niet inzake de rol van Slangen’.
Het onderzoek betreft campagnes voor overheidsopdrachten die Slangen kreeg van toenmalig minister van Leefmilieu Theo Kelchtermans (CD&V). Jean Vrysen was Kelchtermans’ woordvoerder. Er zijn gedocumenteerde gevallen waarin de administratie een voorkeur had uitgesproken voor een ander (en goedkoper) bedrijf dan Slangen & Partners, waarna Kelchtermans de opdracht toch aan Slangen toewees.
Er is ook sprake van campagnes die al aan Slangen beloofd waren nog voor een beslissing was gevallen of zelfs voor een (beperkte) offerteaanvraag was uitgeschreven.
Hoe dat laatste in zijn werk ging, werd gedetailleerd uit de doeken gedaan door een vroegere medewerker van Slangen in een lange brief aan toenmalig CD&V-voorzitter Marc Van Peel. De man schreef hoe hij op verzoek van Slangen offertes maakte voor een opdracht, die dan vervolgens door zogenaamde concurrenten werden verstuurd. De nepoffertes hadden een hogere prijs dan die van Slangen zelf en moesten in verschillende lettertypes worden opgesteld. Zo konden campagnes haast probleemloos, en ogenschijnlijk volgens de geijkte procedure, aan Slangen worden toegewezen, aldus de ex-medewerker.
In de lente van 1999 gaf Slangen aan het blad Humo toe dat hij inderdaad een aantal keren met ‘drie offertes in zo’n competitie zat, onder diverse firmanamen’. Om te voorkomen dat de procedure stilviel, stelde hij toen. Hij zei ook dat hij de ondernemingen die hun naam aan een offerte leenden, daar niet voor betaalde.
Wat niet strookt met de verklaring van de eigenaar van het (ondertussen failliete) reclamebureau Akuut. Die had een overeenkomst met Slangen om voor 62 euro (2500 frank) per uur klanten te prospecteren.
Maar Slangen stuurde hem ook volledig ingevulde offertes voor overheidscampagnes, waarop zelfs het bedrag al was aangegeven. De man moest die alleen tekenen en naar de opdrachtgever sturen onder de naam van zijn eigen bureau. Daarvoor mocht hij per keer vier uur prospectie aanrekenen: 248 euro (of 10.000 frank), en dat onafhankelijk van het succes voor Slangen.
