Volleybalclub Maaseik begint straks aan de Europese Champions League. Die voormalige Europabeker voor landskampioenen wordt almaar professioneler aangepakt. En dat is een goede zaak, vindt Eddy Evens, speler van de eeuw en nu technisch directeur van Maaseik.

Eddy Evens: De lat om aan de Champions League te mogen deelnemen, wordt sinds vorig jaar erg hoog gelegd. Op sportief vlak, maar ook en vooral organisatorisch. Een van de gevolgen is dat wij voor onze thuiswedstrijden naar een andere sporthal moeten uitwijken omdat ons eigen gebouw niet aan de normen voldoet. Vroeger waren afwijkingen mogelijk, nu niet meer. Alles is tot in de kleinste details geregeld: scouting, de manier waarop de verplichte tv-partner _ in ons geval Kanaal 2 _ alles in beeld brengt, de interpretatie van cijfermateriaal, enzovoort. Ook de prijzenpot komt stilaan op een professioneel niveau (22,5 miljoen frank of 557.760 euro). Men wil absoluut dat het volleybal _ als het al op televisie wordt uitgezonden _ zich op hoog niveau toont. En dat valt alleen maar toe te juichen.

Is het geen groot nadeel om naar een andere zaal te moeten uitwijken?

Evens: Het is de enige mogelijkheid. Ik vind het ook terecht dat er streng over die normen wordt gewaakt. Als je mensen onder druk zet, móéten ze er wel over nadenken hoe ze de norm kunnen halen. Uiteindelijk zullen we het in de Belgische competitie ook zo moeten aanpakken.

Natuurlijk hebben we bewust gekozen voor de zaal die het dichtst bij Maaseik ligt. En het hielp dat de gloednieuwe Expodroom in Bree zo uniek is: de zaal is erg symmetrisch, het licht en de vloer zijn perfect. Het enige nadeel is dat de supporters in een kleinere zaal natuurlijk een grotere impact hebben. Voor hén zal het in eerste instantie wat vreemd zijn. We zullen er zo snel mogelijk de sfeer in moeten krijgen. Volgens mij is het alvast een positief signaal dat onze supporters op zijn minst al nieuwsgierig zijn. En commercieel wordt er alles aan gedaan om de 3500 zitjes vol te krijgen. Als dat lukt, komt de sfeer vanzelf.

Is de ploeg er al klaar voor?

Evens: Dat is een ander verhaal… Onze ploeg is behoorlijk gewijzigd. De nieuwelingen hebben allemaal langetermijncontracten gekregen omdat het onze bedoeling is deze ploeg pas over twee jaar een hoogtepunt te laten bereiken. Maar goed, we staan er nu al voor en er is geen weg terug. Vorig jaar hadden we al gevormde spelers, zoals Richard Schuil en José-Luis Molto. De spelers van onze huidige kern _ Hector Soto is 24 jaar en Georg Wiebel 23 _ moeten echter nog gevormd worden. De vraag is of ze al lang genoeg in handen zijn van onze trainer, Anders Kristiansson. Je mag niet vergeten dat wij in augustus nog niet met de voorbereidingen konden beginnen, onze kern was pas op 16 oktober volledig. Ik vang van de trainer wel positieve geluiden op. Zo speelden we onlangs een oefenwedstrijd in Italië en we konden mee, op dat niveau. Maar veel zal van onze thuiswedstrijden afhangen.

In de Belgische competitie verloren jullie echter al twee keer: 3-0 in Roeselare en 3-1 in Lennik.

Evens: Dat speelt voor mij absoluut geen rol! Ik hoorde Michel Verschueren vorige week op televisie beweren dat Anderlecht niet panikeert omdat er nog maar eenderde van de competitie gespeeld is. Welnu, in het huidige systeem is de competitie voor ons nog niet eens begonnen. Aan de andere kant kunnen we niet negeren dat Roeselare en Everbeur, de twee ploegen aan de leiding, wat vorming betreft verder staan dan wij. Maar goed, de afgelopen jaren is gebleken dat het onder deze trainer in de loop van het seizoen beter wordt. Dat is gewoon een kwestie van tijd.

Hadden jullie toch niet verwacht iets verder te staan?

Evens: Zoiets is heel moeilijk te voorspellen. Onze target bij de samenstelling van deze ploeg was om in twee jaar tijd een topteam uit te bouwen. Als je jonge spelers van 20, 21 of 22 jaar oud koopt, is het in het huidige professionele volleybal niet realistisch om al na een paar maanden te pretenderen dat je op topniveau speelt. Maar onze ploeg beschikt wel over de capaciteiten om naar die top door te groeien. Dat vind ik veel belangrijker.

Hoe slagen jullie er telkens weer in om zo’n sterke ploeg samen te stellen? Bij Maaseik is er immers een erg groot spelersverloop.

Evens: Klopt. Maar dat is ook doordat wij spelers vormen. We trekken jongens met heel veel talent aan, en door de degelijke vorming lopen ze erg snel in de kijker. Iedereen houdt in het oog wie Maaseik koopt, omdat ze weten dat daar na twee jaar interessante ‘producten’ uit groeien. Ik weet zeker dat er weer een paar namen onder de managers circuleren sinds onze stageweek in Italië. Maar dat is een keuze die we maken. Met een trainer als Anders Kristiansson moet je ook zo werken. Gevormde spelers worden stilaan trouwens onbetaalbaar. Dus moeten we ze zelf wel opleiden. Maar die manier van werken vormt ook een uitdaging.

Dezelfde klaagzang als Anderlecht in het voetbal dus: als je Europees goed presteert, word je gepluimd.

Evens: Voor een stuk is dat inderdaad zo, ja. Vorig jaar bijvoorbeeld had Richard Schuil door een blessure nauwelijks gespeeld en een slecht seizoen gemaakt. Maar wij namen het risico om hem een nieuwe kans te geven. Bij ons raakte hij weer op topniveau. We hadden een contract klaar dat hij op dinsdag zou tekenen, maar de vrijdag voordien belde hij me op: ‘Eddy, ik heb net een voorstel gekregen dat gewoon absurd is.’ Ze boden hem simpelweg het dubbele van wat hij hier kon verdienen. Wat moet je dan doen? Op dat vlak worden we inderdaad ‘gestraft’.

Zo bereik je zelf nooit de absolute top. Is dat niet frustrerend?

Evens: Wij zien het veeleer als een uitdaging. We moeten ook realistisch blijven en ons afvragen of we met dit budget wel nog verder kunnen raken. Parijs krijgt bijvoorbeeld een subsidie van 40 miljoen (991.574 euro) van de stad: dat is zowat ons hele jaarbudget. En toch zijn wij in Europa de ploeg die de jongste vijf jaar de meeste eindrondes gespeeld heeft. Wat wil je dan nog meer?

Spelers kunnen elders gewoon meer verdienen, dat staat zwart op wit in de rankings. Er zijn spelers, en daar horen onze topspelers bij, die tussen 1,4 miljoen frank (34.705 euro) en 2,3 miljoen frank (57.015 euro) per jaar verdienen. Maar er is ook een categorie die 4,7 miljoen frank (116.509 euro) of meer vangt. Dat is toch niet realistisch meer?

Welke ambitie hebben jullie voor deze Champions League?

Evens: Parijs is de topfavoriet, de andere twee kennen we niet zo goed. Thessaloniki heeft een stevige thuisreputatie, maar scoort op verplaatsing minder goed. En Ekaterinburg is nieuw en onbekend. Thuis moeten we het wel kunnen halen en op verplaatsing kunnen we met onze jonge ploeg vooral interessante ervaring opdoen. Een reis naar Ekaterinburg, spelen in de heksenketel van Thessaloniki, je mag dat niet onderschatten. Het zal voor ons al een eerste succes zijn als we de tweede ronde halen.

Zou u het als een mislukking beschouwen als jullie de tweede ronde niet halen?

Evens: Dat denk ik niet. Maar met het oog op de toekomst is het wel belangrijk dat we zo lang mogelijk meedraaien. Dat geeft de jongens de kans om veel wedstrijden op een hoog niveau te spelen. Want hoe je het ook wendt of keert, onze eerste doelstelling is kampioen spelen. Altijd. De titel geeft immers toegang tot de Champions League, en die zal sowieso belangrijker worden. Ook financieel. We investeren nu ongeveer 1,8 miljoen frank extra (44.620 euro), geld dat we zonder de Champions League niet zouden uitgeven. Dat bedrag verdien je pas vanaf de tweede ronde terug. Natuurlijk hebben we op sportief vlak ook de ambitie om bij de top van Europa te behoren, en om dat telkens met een nieuwe ploeg te realiseren. Maar als we de tweede ronde niet halen, is ons hoofddoel nog altijd de titel. Als we daarvoor geen kans zouden maken, als we de finale van de play-offs niet zouden halen: dán zou het seizoen niet geslaagd zijn.

Kris Croonen

‘Spelers kunnen elders gewoon meer verdienen.’