WIST JE DAT

Ricky Herbert had al sinds de kwalificatie in november de kern én zijn type-elftal in gedachten, een 4-4-2. Met dat concept maakte hij het trouwens vorig seizoen, vlak voor de Confederations Cup, Italië nog knap lastig in een oefenwedstrijd in Pretoria. Dat middenvelder Tim Brown in een met 2-1 verloren oefenpartij tegen Australië in Melbourne een schouderblessure opliep, zal niets aan het tactische concept veranderen.

Hoewel aanvoerder Ryan Nelsen, de verdediger van Blackburn, net als vijf andere spelers in Europa aan de slag is, heeft Nieuw-Zeeland toch de allure van Klein Duimpje. Dat de Nieuw-Zeelandse nationale ploeg er de jongste jaren in geslaagd is flink wat progressie te maken, komt voornamelijk omdat de kern niet meer louter uit amateurs bestaat. Naast Nelsen en Chris Killen, een spits van Middlesbrough, steken ook een aantal jonge talenten nadrukkelijk de neus aan het venster. We denken dan met name aan de stoere Winston Reid, die furore maakt in Denemarken, maar vooral aan doelman Mark Paston, die een ijzersterke reputatie hoog te houden heeft sinds hij in de tweede helft van de beslissende kwalificatiewedstrijd een strafschop stopte. Aangezien Glen Moss, zijn grote concurrent voor een basisplaats onder de lat, die vorig jaar ook titularis was tijdens de Confederations Cup, geschorst is voor de eerste wedstrijden, zal Paston, die actief is bij Wellington, normaal de taak krijgen om de netten schoon te houden tegen Slowakije en Italië, en misschien ook in de derde wedstrijd tegen Paraguay.

De Nieuw-Zeelandse pers verweet de trainer dat hij het WK verwarde met een tewerkstellingsbureau voor langdurig werklozen. Om zijn criticasters lik op stuk te geven legde Herbert uit dat “het deze jongens zijn die de kwalificatie mogelijk hebben gemaakt en dat het gezien hun enorme inzet en doorzettingsvermogen een misdaad zou zijn om ze thuis te laten.” Dat betekent meteen dat de 28-jarige David Mulligan, de dertigers Simon Elliott, JamesBannatyne en Ivan Vicelich en de 22-jarige Jeremy Brockie gemotiveerd zullen zijn om in Johannesburg te tonen dat ze terecht aanwezig zijn.

Hoewel de Nieuw-Zeelandse bond de jongste twee seizoenen winst heeft geboekt dankzij de deelname aan de Confederations Cup en dankzij de kwalificatie voor de Mundial, blijft het soccer er moeilijk van de grond komen. Het is in dat opzicht illustratief dat Wellington, de ploeg die de meeste internationals levert en eveneens gecoacht wordt door bondscoach Herbert, ingeschreven is in de … Australische competitie. De uitstraling van de All Whites reikt dan ook nog niet tot aan de enkels van de wereldberoemde All Blacks, het nationale Nieuw-Zeelandse rugbyteam.

Het land was er tot nu toe één keer eerder bij op een WK: in 1982 in Spanje toen het team drie nederlagen leed. De kwalificatie voor Zuid-Afrika kwam er na een barrageduel tegen Bahrein dankzij een doelpunt van RoryFallon. Tot nu toe moest Nieuw-Zeeland bijna altijd de duimen leggen tegen Australië in de Oceania Nations Cup, het kampioenschap voor teams van de confederatie van Oceanië (OFC). De All Whites hebben de trofee in totaal vier keer gewonnen: in 1973, 1998, 2002 en 2008. De laatste keer was dat echter een stuk makkelijker omdat Australië ondertussen is verhuisd naar de Aziatische confederatie.

INTERview

In 1982 was je erbij als speler. Wat zijn jouw herinneringen daaraan? Ricki Herbert: Ik heb zowel het hoogtepunt als het dieptepunt van mijn carrière in Spanje meegemaakt. Ik mocht niet meedoen in de openingsmatch tegen Schotland en barstte in tranen uit in de teambus. Maar de matchen die ik kon spelen tegen Brazilië en de Sovjet-Unie waren fantastische ervaringen. Ik was heel trots om op jonge leeftijd tegen dergelijke teams te mogen spelen. Daarom dat ik nu ook begrijp wat dit toernooi betekent voor mijn spelers. Het truitje dat ik wisselde met Socrates is nog steeds de mooiste herinnering aan mijn spelerscarrière.

Je coacht Wellington Phoenix al drie jaar samen met de nationale ploeg, de All Whites. Hoe bevalt die duobaan?

Zeer goed. Nieuw-Zeeland speelt heel onregelmatig: in 2005 speelden we bijvoorbeeld maar één wedstrijd. Het is heel belangrijk dat ik mijn trainerscapaciteiten dagelijks kan onderhouden. Sommige spelers van de nationale ploeg spelen er ook, dus zo kan ik ook meer betrokken raken bij hen.

Wat betekende de kwalificatie voor het WK?

Het was fenomenaal en net wat het voetbal in Nieuw-Zeeland nodig had. Het domineerde de media dagenlang, iedereen kijkt hier uit naar het WK en de Kiwi’s zullen ons allemaal volgen.

Welk spelsysteem zal je gebruiken in Zuid-Afrika?

Het is nog veel te vroeg om daar zekerheid over te kunnen geven. In principe speelden we 3-4-3 in de barrage tegen Bahrein, maar in de heenmatch moet het meer op een 5-2-3 geleken hebben. In de terugwedstrijd konden we dan weer wel meer aanvallen. Op het WK zal het afhangen van de tegenstander.

Volgens sommigen is een gelijkspelletje tegen Slowakije of Paraguay het beste dat erin zit …

Ik begrijp dat we als underdog gezien worden en we zullen elke ploeg met respect behandelen, maar we zullen geen enkel team vrezen op het WK, ook Italië niet. We zijn in staat om elke wedstrijd te winnen, we gaan ons zeker niet belachelijk laten maken.”

Sommige spelers zullen al drie maanden geen competitie meer gespeeld hebben wanneer het WK begint.

Dat is niets om ons zorgen over te maken. Iedere speler heeft zijn fitnessprogramma en we hebben nog een aantal oefenwedstrijden.

Op wie zou je jouw geld zetten voor eindwinst?

De omstandigheden in Zuid-Afrika lijken mij meer geschikt voor Brazilië en Argentinië dan voor de Europese teams. Maar toch moet er ook rekening gehouden worden met Spanje, dat aan een hele sterke reeks bezig is.

esm/worldsoccer

We zijn de underdog, maar we vrezen geen enkel team.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content