De Verrukking speelt ?De Paravents?.
Stel het je even voor : een dramatekst met 96 personages, 16 scènes, 260 bladzijden dik, te spelen door 37 acteurs op vier verschillende speelplatforms. Het minste wat je van ?Les Paravents? kan zeggen, is dat het geen kleine ambities koestert. Het poëtisch fresco dat de Franse auteur Jean Genet (1910-1986) tegen de achtergrond van de Algerijnse onafhankelijkheidsstrijd tijdens de jaren vijftig schildert, stijgt uit boven het alledaagse, het reële en begrijpbare. Het is een groteske stoet van levenden en doden, rijk en arm, van haat en revolte die op de dunne grens tussen goed en kwaad paradeert. Deze feesten van angst en pijn culmineren in een complete afgang van de westerse waarden. Genets regie-aanwijzing om ?Les Paravents? bij voorkeur op een kerkhof op te voeren, is dus geen toevallige inval van een controversieel schrijver.
Dat De Verrukking zoiets niet doet, hoeft de pret niet te drukken. De theatergroep rond Rik Hancké en Tom van Bauwel die twee jaar geleden hoge ogen gooide met een andere tekst van dezelfde auteur (?Haute Surveillance?) houdt zich ver van een naturalistische lezing en voert ?De Paravents? op als een spetterende grandguignol.
Want dat Genets tekst (De Verrukking speelt om praktische redenen slechts de eerste 13 scènes) in de eerste plaats een spel is, zal de toeschouwer geweten hebben. Met enkele tafels en kaders (de paravents) op rolwieltjes, wat accessoires en een lang kledingrek boordevol kostuums als eenvoudige hulpmiddelen, wisselen de acteurs van personage zoals van pak. Niks in de zakken, niks in de mouwen. Zonder veel theatertrucs of -tics spelen ze tongue in cheek op de man, de vrouw of de toeschouwer. Dat directe rollenspel van Monique Kuijpers, Anja Van Riet, Tom van Bauwel, Carl Ridders, Joeri Hancké en Gert Lahousse wordt gekruid met een sterk fysieke en vaak grappige uitvergroting die de hand van regisseur Rik Hancké verraadt. Al wordt die specerij bijwijlen wel te overdadig gebruikt.
Het uitgelaten variété-karakter van de productie misstond overigens niet in het ouderwetse schouwburgzaaltje van Les Tréteaux, het tweede en kleinere plateau van co-producent KVS waar de eerste voorstellingenreeks plaatsvond. Mocht zo’n knusse ruimte bij de reisvoorstellingen ontbreken, dan zorgen de plagerige accordeoncomposities van Fred Van Hove wel voor de juiste sfeer. Zoals een krolse kater in een bordeel.
Paul Verduyckt
Nog op 15/10 in Kortrijk (Stadsschouwburg), 17-19/10 in Berchem (Cultureel Centrum), 22/10 in Brugge (De Dijk) en 23/10 in Turnhout (De Warande).
Tom van Bauwel en Anja Van Riet in De Paravents : een uitgelaten variété-karakter.
