Kathleen Van Brempt werkt na de Waalse wervelwind over het wegenvignet in alle rust verder aan een eigen voorstel.
Het was een tijdje geleden dat we aan deze kant van de taalgrens nog van hem gehoord hadden, maar de PS’er Michel Daerden slaagde er vorige week wel in om in zijn eentje het halve land in rep en roer te zetten. De Waalse minister-president Jean-Claude Van Cauwenberghe (PS) wist net zomin als de rest van België dat zijn minister van Begroting en Financiën zou uitpakken met het plan om per 1 januari 2006 een wegenvignet in te voeren op de Waalse wegen.
Toen bleek dat Daerden cavalier seul speelde en zijn verklaringen niet gedekt waren door de Waalse regering, herademde de Vlaamse minister van Mobiliteit Kathleen Van Brempt (SP.A). Want toen journalisten haar ’s ochtends opbelden om haar de plannen van haar Waalse collega voor te leggen, had ze wel even moeten slikken. ‘We hebben meteen alle juridische middelen onderzocht om een Waals wegenvignet zonder een Vlaamse en een Brusselse tegenhanger te vermijden, maar als Daerden echt wil, kunnen wij daar blijkbaar weinig tegen beginnen.’
Van Brempt geeft toe dat het voorstel van Daerden, een vignet dat in de benzinestations te koop zou zijn, op zich interessant is, ‘vanwege zijn eenvoud en zijn snelle uitvoerbaarheid’. ‘Maar’, voegt ze eraan toe, ‘uit het onderzoek dat wij besteld hebben, blijkt dat er aan een dergelijke ingrijpende beslissing een maatschappelijk debat moet voorafgaan, wil je als overheid enige kans op slagen hebben.’ Het debat met onder meer de automobielsector en de milieubeweging, waar Van Brempt het over heeft, is gepland voor dit najaar. ‘Pas daarna zullen we beslissen of we eerst van start gaan met een opstapsysteem dat misschien klaar raakt tegen begin 2007, of ineens een duurzamer systeem installeren dat klaar moet zijn tegen 2009.’
Aangezien de Vlaamse wegenbelasting in het huidige regeerakkoord staat, is 2009 de ultieme datum. Terwijl miljoenen buitenlandse voertuigen gratis over ons wegennet blijven rijden, organiseert Van Brempt de ene studie na het andere overleg. ‘Ik voel me niet aangesproken door diegenen die vinden dat ik al te lang gewacht heb. Mijn collega’s in de Vlaamse regering hebben trouwens hun expliciete steun uitgesproken voor mijn timing. Er is een onderzoek afgeleverd dat de vaste referentie is geworden voor alle belanghebbenden. Nu moeten we nagaan welke methodes van inning, besteding en controle het beste tegemoetkomen aan de verschillende eisen. Pas dan zullen we een beslissing nemen.’
H.C.
