Marc Dutroux, Michelle Martin en Michel Lelièvre moeten terechtstaan voor het hof van assisen. Michel Nihoul en andere verdachten gaan vrijuit. Verscheidene partijen hebben al beroep aangetekend tegen de beslissing van de raadkamer in Neufchâteau.

Het is nu afwachten of de kamer van inbeschuldigingstelling (KIB) van het hof van beroep in Luik de keuze van raadkamervoorzitter Francis Moinet zal bevestigen. Over enkele weken weten we dus of alleen Dutroux, Martin en Lelièvre als verdachten in de meest ophefmakende rechtszaak van het voorbije decennium voor een volksjury zullen moeten verschijnen.

Zes en een half jaar na de feiten blijft de zaak-Dutroux de gemoederen verhitten en de instellingen verscheuren. Net daarom ook is het zo belangrijk dat de raadkamer en de KIB elke mogelijke verdachte beschermen tegen willekeur.

Voorzitter Moinet in Neufchâteau wil dus uitsluitend Marc Dutroux, zijn ex-vrouw Michelle Martin en zijn toenmalige kompaan Michel Lelièvre naar assisen sturen. Daarmee volgt hij de stelling van onderzoeksrechter Jacques Langlois, die altijd à charge et à décharge heeft onderzocht. En staat hij lijnrecht tegenover procureur des Konings, zeg maar openbaar aanklager Michel Bourlet die, aanvankelijk samen met onderzoeksrechter Jean-Marc Connerotte, veel meer schuldigen zag.

Bourlet matigde in april vorig jaar al zijn netwerktheorie door alle mogelijke verdachten in twee groepen in te delen. Enerzijds wou hij Dutroux, Martin en Lelièvre naar assisen voor de ontvoering van Sabine Dardenne en Laetitia Delhez en de ontvoering en moord op Julie Lejeune, Mélissa Russo, An Marchal en Eefje Lambrecks. Hij sleepte daar ook Gérard Pinon bij omdat Dutroux beweert dat die hem hielp om Bernard Weinstein, een andere kompaan van Dutroux, levend te begraven. Anderzijds wou procureur Bourlet ook Michel Nihoul naar assisen omdat die, daags na de ontvoering van Laetitia, XTC-pillen aan Lelièvre leverde, wat als een betaling voor bewezen diensten geïnterpreteerd kan worden. Voor die drugszaak, waarin de rechtbank van Neufchâteau zich onbevoegd heeft verklaard, wordt Nihoul nu naar het Brusselse gerecht doorverwezen. Bourlet voerde ook slachtoffers op van elf mislukte ontvoeringspogingen (die dateren van voor de affaire-Dutroux) die zowel Dutroux, Lelièvre als Nihoul (sinds het losbarsten van de affaire) als betrokkenen menen te herkennen. Zo hoopte de procureur zijn hypothese van het grote netwerk nieuw leven in te blazen.

IN BEROEP

Ook minister van Justitie Marc Verwilghen (VLD), die van ’96 tot ’98 voorzitter was van de ‘commissie-Dutroux’, volgt die hypothese. Niettegenstaande alles wat ook in die commissie over hen werd gezegd, stuurde Bourlet in april vorig jaar reeds aan op de buitenvervolgingstelling van Annie Bouty (de vroegere gezellin van Nihoul), Marlène Decockere (Nihouls huidige partner), Claude Thirault (Dutroux’ manusje van alles), ‘de Griek’ Michael Diakostavrianos en Georges Zicot, de speurder van de toenmalige gerechtelijke politie bij het parket van Charleroi die er, ook door de commissie-Dutroux, van verdacht werd Dutroux en de zijnen te beschermen.

De raadkamer van Neufchâteau heeft vorige week vrijdag al die mensen, plus Pinon en Nihoul, dus níét naar assisen verwezen. Tot ergernis van diegenen die geloven dat Dutroux, Martin, Lelièvre en wijlen Weinstein deel uitmaakten van een (veel) groter netwerk. Vandaar dat de ouders van Julie, An en Laetitia (maar niet die van Mélissa, Eefje en Sabine) en op de valreep ook Bourlet in beroep gaan tegen de beschikking van de raadkamer. Voor velen onder hen blijft Nihoul de spin in het web.

Net voor de zitting van de raadkamer in Neufchâteau heeft Dutroux zijn advocaat Julien Pierre ingeruild voor Daniël Khan. En die zal geen middel onbenut laten om de zaak opnieuw op de lange baan te schuiven. Zo mocht meester Khan vorig weekend in De Morgen vertellen dat de auto waarmee Julie en Mélissa in de vooravond van 24 juni 1995 zijn ontvoerd, bestuurd werd door Michel F. En dat dit spoor onvoldoende is onderzocht, mede omdat Julien Pierre zijn cliënt alles in de schoenen wou schuiven om anderen te beschermen. Want volgens meester Khan is gebleken dat Julien Pierre in een RTBf-radiogesprek ‘op subtiele wijze enkele woorden gebruikt die enkel door zijn broeders vrijmetselaars worden begrepen (…) Pierre heeft zijn broeders enkel gezegd dat ik een idioot ben en geen gevaar vorm…’

Intussen heeft Daniël Kahn bij het hof van cassatie een procedure wegens gewettigde verdenking ingeleid tegen alle magistraten in Neufchâteau en Luik die zijn thesis durven te ontkrachten. Maar was er tot op heden niet veeleer sprake van een netwerk van kindermoordenaars met Franstalige christen-democraten die afgeschermd worden?

Frank De Moor

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content